Pytania o Credo

[AdamS.]

Na wstępie chcę prosić, aby nie odbierać moich słów ani jako intelektualną prowokację, ani tym bardziej jako przejaw heretyckigo podważania prawd wiary - pragnę tylko wspólnego pochylenia się nad Tajemnicą, której nie sposób przeniknąć... Jak rozumiecie poniższe słowa z naszego wyznania wiary? Chodzi mi tu o bardzo osobiste rozumienie "Credo", które wymawiamy podczas każdej mszy:

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został "zrodzony przed wszystkimi wiekami"?

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i odkupienie było z góry wpisane w plan stworzenia?

3) Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi...
Czy to oznacza, że Duch Święty jest niejako wtórnym obliczem jedynego Boga? Przejawem Jego obecności? (skoro często mówimy o zesłaniu Ducha Świętego lub otrzymaniu Ducha Świętego - tak jakby chodziło o Bożą moc lub lustrzane odbicie Boga, a nie trzecią Osobę).

4) który mówił przez proroków...
Dlaczego to ujmujemy w czasie przeszłym? Czy dar prorokowania wygasł?

5) Wyznaję jeden Chrzest na od­puszczenie grzechów.
Czy chodzi o formalny obrzęd chrztu, czy też może o relację duchową, jaka się nawiązuje między człowiekiem a Bogiem? Czy protestant/prawosławny nie jest usprawiedliwiony na podstawie przyjętego przez niego chrztu we własnym zborze/cerkwi - według obrządku tam panującego?

To są te najbardziej nurtujące mnie zagadnienia związane z wyznaniem naszej wiary Będę wdzięczny za odpowiedź krótką, ale osobistą - bez cytowania rozległych artykułów.

[Andy72]

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został "zrodzony przed wszystkimi wiekami"?

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, JA JESTEM'
Mamy w kolędzie:
Witaj Jezu nam zjawiony;
witaj dwakroć narodzony,
raz z Ojca przed wieków wiekiem,
a teraz z Matki człowiekiem.

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i odkupienie było z góry wpisane w plan stworzenia?

bo w Nim zostało wszystko stworzone:
i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi,
byty widzialne i niewidzialne,
czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze.
Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

[sądzony]

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został "zrodzony przed wszystkimi wiekami"?

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i odkupienie było z góry wpisane w plan stworzenia?

Objawienie jest Słowem Boga kierowanym do człowieka.
Tym Słowem, czyli początkiem i końcem Objawienia, Tym o czym Bóg mówi do człowieka, a nawet daje człowiekowi, jest Osoba Syna Jezusa Chrystusa.

„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię” (Hbr 1, 1-4).

„(...) bo w Nim zostało wszystko stworzone:
i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi,
byty widzialne i niewidzialne,
czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze.
Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.”
Kol 1, 16-17

„Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.”
J 1, 1-5

3) Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi...
Czy to oznacza, że Duch Święty jest niejako wtórnym obliczem jedynego Boga? Przejawem Jego obecności? (skoro często mówimy o zesłaniu Ducha Świętego lub otrzymaniu Ducha Świętego - tak jakby chodziło o Bożą moc lub lustrzane odbicie Boga, a nie trzecią Osobę).

Na ile się nie mylę prawosławni uważają, iż Duch również pochodzi od Ojca, jak i Syn.
O ile dobrze rozumiem dla katolików Duch jest Miłością pomiędzy Ojcem i Synem, która udzielana jest człowiekowi. Dla prawosławnych Miłość Boża "rozgrywa" się w Trójcy.
Też mnie to zastanawia, ale nie znam odpowiedzi.

EDIT: dla mnie osobiście Duch święty jest ożywicielem ponieważ On daje życie duchowe. Skoro Duch jest Miłością (jak twierdzą niektórzy) zjednoczenie z Ojcem poprzez Chrystusa dokonuje się w Duchu świętym czyli w akcie miłosnym (Oblubieniec i Oblubienica - Pieśń nad Pieśniami).

[AdamS.]

dla mnie osobiście Duch święty jest ożywicielem ponieważ On daje życie duchowe. Skoro Duch jest Miłością (jak twierdzą niektórzy) zjednoczenie z Ojcem poprzez Chrystusa dokonuje się w Duchu świętym czyli w akcie miłosnym (Oblubieniec i Oblubienica - Pieśń nad Pieśniami).

Dla mnie podobnie - Duch jest żywą OBECNOŚCIĄ Boga w człowieku i pomiędzy ludźmi. Innymi słowy ujawnia się zarówno W GŁĘBI DUSZY, gdy serce i umysł ożywia się na Jego zbliżenie - jak też W ŻYWEJ RELACJI, gdy nagle zdajemy sobie sprawę, że stanowimy jedno w Chrystusie. Tajemnicą jednak zostaje samo pojęcie trzeciej OSOBY rozpoznawanej w Duchu Świętym.

[Andy72]

Oczywiście "przed wszystkimi wiekami" nie znaczy, że miliardy lat temu był taki czas, kiedy Drugiej Osoby nie było.
Przed czasem , pozaczasowo.
Pochodzenie bezczasowe można wyobrazić sobie tak jak jedno (pozaczasowe) twierdzenie matematyczne zależy od innego twierdzenia matematycznego.

[Andej]

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został "zrodzony przed wszystkimi wiekami"?

Nie tak rozważamy. Ale najpierw słowo "zrodzony" nie odnosi się do narodzenia z ciała, ale do początku istnienie. Jesli "zrodzony" z Ojca, to raczej nie cielesne. Ale jako byt, Osoba, taka jak Ojciec.
Najpierw był Bóg. Przed czasem. Przed stworzeniem. Był=jest - jest - będzie=jest. Był nienarodzony, jeszcze nie poczęty, ale już był=jest=będzie.
Jezus był=jest=będzie poza i/lub ponad czasem. Był od zawsze. Ale dopiero na pewnym etapie rozwoju świata włączył się w czas. Pozwolił podporządkować się czasowi. I materii. Jadł, pił, oddychał. Stąpał po ziemi. Po prostu wkroczył w w czas na pewien czas.
Ja nieco podobnie. Choć znacznie później. Bóg stwarzając człowieka stworzył mnie. I osadził mnie w konkretnym czasie. Bo Bóg ma jednakowy dostęp do każdego momentu. Mógł mnie osadzić 1000 lat wcześniej lub później. Bo ponadczasowe stworzenie, jeden sześcio- plus jeden -etapowy akt dla Boga moment, dla ludzi tysiące lat.

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i odkupienie było z góry wpisane w plan stworzenia?

Jeśli jest Bogiem, to tak. Jeśli jest współistotny Ojcu, to tak. Jeśli "zrodzony" przed wszystkimi wiekami, czy li przed czasem, to tak.
Jako współistotny Ojcu w jednakim stopniu odpowiada za całe stworzenie.

3) Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi...
Czy to oznacza, że Duch Święty jest niejako wtórnym obliczem jedynego Boga? Przejawem Jego obecności? (skoro często mówimy o zesłaniu Ducha Świętego lub otrzymaniu Ducha Świętego - tak jakby chodziło o Bożą moc lub lustrzane odbicie Boga, a nie trzecią Osobę).

Jeśli pochodzi od Ojca i Syna, to ma też naturę Ojca i Syna. Jeśli Ojciec jest osobą, jeśli Syn jest osobą, to i Duch mus być Osobą.
Ale tego nie trzeba rozumieć. Trzeba w to wierzyć.

4) który mówił przez proroków...
Dlaczego to ujmujemy w czasie przeszłym? Czy dar prorokowania wygasł?

Doskonałe pytanie. Może dlatego, że teraz nie wierzymy żadnym prorokom. Teraz wierzymy mediom. Propagandzie. Światu.
Ale, ale. To, że mówił, nie oznacza, że przestał mówić. "Mówił" czas przeszły, odnosi się do tego co była 4 tysiące lat temu, 2000 lat temu, jak też do tego co było wczoraj lub przed chwilą.

5) Wyznaję jeden Chrzest na od­puszczenie grzechów.
Czy chodzi o formalny obrzęd chrztu, czy też może o relację duchową, jaka się nawiązuje między człowiekiem a Bogiem? Czy protestant/prawosławny nie jest usprawiedliwiony na podstawie przyjętego przez niego chrztu we własnym zborze/cerkwi - według obrządku tam panującego?

Czym innym jest usprawiedliwienie, a czym innym "unieważnienie". Wykreślenie. Uznanie za niebyłe. Jedyny sakrament przywracający dziewictwo duchowe. Całkowicie odkreślający i niweczący to co było wcześniej. A właściwie usuwający całą przeszłość.
I nie chodzi obrzęd chrztu, ale chrzest. A chrzest może być krwi, pragnienia...

To są te najbardziej nurtujące mnie zagadnienia związane z wyznaniem naszej wiary Będę wdzięczny za odpowiedź krótką, ale osobistą - bez cytowania rozległych artykułów.

Inaczej nie potrafię. A jeśli cytuję, to tez wybór subiektywny i osobisty.

O ile dobrze rozumiem dla katolików Duch jest Miłością pomiędzy Ojcem i Synem, która udzielana jest człowiekowi. Dla prawosławnych Miłość Boża "rozgrywa" się w Trójcy.
Też mnie to zastanawia, ale nie znam odpowiedzi.

A dla mnie jest Osobą. Trzecią Osobą Trójcy świętej. A nie ralcają miedzy I Osobą a II Osobą Trójcy.

[Dezerter]

Na wstępie chcę prosić, aby nie odbierać moich słów ani jako intelektualną prowokację, ani tym bardziej jako przejaw heretyckigo podważania prawd wiary - pragnę tylko wspólnego pochylenia się nad Tajemnicą, której nie sposób przeniknąć... Jak rozumiecie poniższe słowa z naszego wyznania wiary? Chodzi mi tu o bardzo osobiste rozumienie "Credo", które wymawiamy podczas każdej mszy:

No jak ktokolwiek zacznie Ciebie odbierać jako prowokatora, albo heretyka to znak , że świat się kończy i zawołam MARANATHA!

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został "zrodzony przed wszystkimi wiekami"?

Narodzenie w Betlejem to było człowieka Jezusa, w którego wcielił się Syn Boży, Słowo/Logos, Druga Osoba Boga
Ewangelia Jana ci odpowie
Na początku było Słowo/Logos1,
a Słowo było u Boga1,
i Bogiem było Słowo.
2 Ono było na początku u Boga.
3 Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało2.
4 W Nim było życie3,
a życie było światłością3 ludzi,
5 a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.

A Paweł w Liście do Filipiam 2 , 5
To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.
6 On, istniejąc w postaci2 Bożej,
nie skorzystał ze sposobności2,
aby na równi2 być z Bogiem,
7 lecz ogołocił3 samego siebie,
przyjąwszy postać sługi3,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,
8 uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci -
i to śmierci krzyżowej4.
9 Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył5
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię5,
10 aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano6
istot niebieskich i ziemskich i podziemnych.
11 I aby wszelki język wyznał7,
że Jezus Chrystus jest PANEM7 -
ku chwale Boga Ojca7.

A zrodzony został przed wszystkimi wiekami z Ojca, zrodzony a nie stworzony jak całe stworzenie, które przez Niego się stało , bo to Syn/Słowo, które Bóg wypowiedział, stwarzało całe stworzenie

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i odkupienie było z góry wpisane w plan stworzenia?

Stworzenie to wszystkie byty materialne i duchowe, a grzech nie jest stworzeniem, go wymyślił wąż wraz z pierwszymi ludźmi
Odkupienie jest konsekwencją grzechu, więc jest reakcją, ratunkiem dla ludzkości, a nie stworzeniem

3) Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi...
Czy to oznacza, że Duch Święty jest niejako wtórnym obliczem jedynego Boga? Przejawem Jego obecności? (skoro często mówimy o zesłaniu Ducha Świętego lub otrzymaniu Ducha Świętego - tak jakby chodziło o Bożą moc lub lustrzane odbicie Boga, a nie trzecią Osobę).

Kombinujemy po prostu jak wyrazić to co nie wyrażalne
Jest Jeden Bóg i jednocześnie mamy Ojca, Syna i Ducha
masz rację, że Duch jest (wybacz Duchu święty, wiesz co mam na myśli) jak gdyby najniżej w hierarchii, ale to tylko nasz ludzka ułomna perspektywa. Dojrzali katolicy wiedzą, że Duch jest nam najbliższy i najważniejszy dla nas tu i teraz

4) który mówił przez proroków...
Dlaczego to ujmujemy w czasie przeszłym? Czy dar prorokowania wygasł?

Nie wygasł, jest to definicja tego co jest i było, że w ST prorocy byli kierowani tym samym Duchem (chodzi o pokazanie łączności), którym teraz (gdy powstawało Credo) przemawiali współcześni prorocy

5) Wyznaję jeden Chrzest na od­puszczenie grzechów.
Czy chodzi o formalny obrzęd chrztu, czy też może o relację duchową, jaka się nawiązuje między człowiekiem a Bogiem? Czy protestant/prawosławny nie jest usprawiedliwiony na podstawie przyjętego przez niego chrztu we własnym zborze/cerkwi - według obrządku tam panującego?

Chodzi przede wszystkim o chrzest wodny i jak najbardziej KK uznaje każdy chrzest (protestancki, prawosławny) byle był w Imię Ojca, Syna i Ducha
Jednak ponad tym chrztem jest Chrzest w Duchu Św, który znamy z Dziejów

Pozdrawiam cię serdecznie

[CiekawaXO]

Moje podkreśloną czcionką, swoją drogą nie mogę zaznaczać tekstu na kolorowo, @Morkej wiesz czemu?

Na wstępie chcę prosić, aby nie odbierać moich słów ani jako intelektualną prowokację, ani tym bardziej jako przejaw heretyckigo podważania prawd wiary - pragnę tylko wspólnego pochylenia się nad Tajemnicą, której nie sposób przeniknąć... Jak rozumiecie poniższe słowa z naszego wyznania wiary? Chodzi mi tu o bardzo osobiste rozumienie "Credo", które wymawiamy podczas każdej mszy:

1) Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami...
Jeśli rozważamy historyczne narodzenie Jezusa w Betlejem, to co oznacza, że został "zrodzony przed wszystkimi wiekami"?

Wydaje mi się że chodzi o to, że Jezus był już "zrodzony" w sensie Bóg wiedział od początku jak się będą miały sprawy bo zna przyszłość, więc nic go nie zaskoczyło, i jako że jest poza czasem, dla niego Jezus już został zrodzony...

2) a przez Niego wszystko się stało...
Czyli całe stworzenie zaistnieć mogło tylko przez Jezusa? W jakim sensie? Czy to oznacza, że grzech i odkupienie było z góry wpisane w plan stworzenia?

Stało się możliwe Zbawienie, a nie stworzenie.

3) Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi...
Czy to oznacza, że Duch Święty jest niejako wtórnym obliczem jedynego Boga? Przejawem Jego obecności? (skoro często mówimy o zesłaniu Ducha Świętego lub otrzymaniu Ducha Świętego - tak jakby chodziło o Bożą moc lub lustrzane odbicie Boga, a nie trzecią Osobę).

uważam że Duch Święty jest realną inną osobą, która pochodzi od Boga, i jest Bogiem tylko ma inne zadania.

4) który mówił przez proroków...

Dlaczego to ujmujemy w czasie przeszłym? Czy dar prorokowania wygasł?

nie, po prostu byli i w przeszłości prorocy, a żaden prorok dzisiejszy nie może już nic dodać do tego co jest napisane w Biblii, księga się zamknęła na zawsze i kanon.


5) Wyznaję jeden Chrzest na od­puszczenie grzechów.
Czy chodzi o formalny obrzęd chrztu, czy też może o relację duchową, jaka się nawiązuje między człowiekiem a Bogiem? Czy protestant/prawosławny nie jest usprawiedliwiony na podstawie przyjętego przez niego chrztu we własnym zborze/cerkwi - według obrządku tam panującego?

Chrzest w sensie dosłownym, a Chrzest oni też traktują jako sakrament chyba, więc się uznaje.

To są te najbardziej nurtujące mnie zagadnienia związane z wyznaniem naszej wiary Będę wdzięczny za odpowiedź krótką, ale osobistą - bez cytowania rozległych artykułów.

[sądzony]

Tajemnicą jednak zostaje samo pojęcie trzeciej OSOBY rozpoznawanej w Duchu Świętym.

Z pewnością wymyka się rozumowi ludzkiemu, ale wydaje mi się, że Duch Święty jest Osobową Miłością. Jest żywą Osobową relacją pomiędzy Ojcem i Synem. Podobnież jak miłość między kobietą i mężczyzną realizuje się osobowo w potomstwie. Co nie oznacza, że Duch jest Osobą "podrzędną". Choć kredo chyba troszkę tak sugeruje (w przeciwieństwie do prawosławia).

[Marek_Piotrowski]

Witaj Jezu nam zjawiony;
witaj dwakroć narodzony,
raz z Ojca przed wieków wiekiem,
a teraz z Matki człowiekiem.

[Tek de Cart]

„Jeden jest lekarz, cielesny i zarazem duchowy, zrodzony i niezrodzony, przychodzący w ciele Bóg, w śmierci życie prawdziwe, zrodzony z Maryi i zrodzony z Boga, najpierw podległy cierpieniu, a teraz mu już nie podlegający, Jezus Chrystus, nasz Pan” (św. Ignacy, Do Kościoła w Efezie, VII, 2, za Pierwsi świadkowie, s.115).

przez 'Bóg Ojciec zrodził Syna' należy rozumieć raczej relację pochodzenia i natury niż fizyczny akt, bo skoro Bóg nie ma ciała niemożliwe jest zrodzenie tak jak my to rozumiemy. Jest to próba wyjaśnienia w ludzkim języku czegoś co nas daleko przekracza. Jesteśmy w stanie zrozumieć zrodzenie Jezusa przez Maryję - bo to jest nasze codzienne doświadczenie, że matka rodzi dziecko. Natomiast 'zrodzony przed wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości' - to coś dla nas niedostępnego doświadczeniem, a próbowane do objęcia rozumem na podstawie Objawienia.
Podobnie 'Duch Święty który od Ojca i Syna pochodzi' - jest to próba pokazania relacji międzyosobowej która dla nas jest niepojęta.
W obu przypadkach za to specjalnie nie używa się słów 'stworzony' - żeby podkreślić że relacja zrodzenia i pochodzenia to coś zupełnie innego niż nasza relacja z Bogiem będąca relacja Stworzyciela do stworzenia.

[AdamS.]

Dziękuję Wam wszystkim - kochani jesteście, że mieliście tyle cierpliwości, aby osobiście do tych trudnych spraw się odnieść! Każda wypowiedź w jakiś sposób wychodzi naprzeciw mojemu intuicyjnemu rozumieniu tej największej Tajemnicy - stanowiąc jednocześnie pewne uzupełnienie mojego rozumienia, bo u każdego z Was odkrywam też coś nowego, co muszę teraz przemyśleć i duchowo przetrawić. Bogu dziękuję za to forum, bo w takich sytuacjach najbardziej odczuwam, czym jest jedność chrześcijan - jako wzajemnego dopełniania się. Dobrego i owocnego wieczoru wszystkim życzę!

[Dezerter]

Dziękuję Wam wszystkim - kochani jesteście, że mieliście tyle cierpliwości, aby osobiście do tych trudnych spraw się odnieść! Każda wypowiedź w jakiś sposób wychodzi naprzeciw mojemu intuicyjnemu rozumieniu tej największej Tajemnicy - stanowiąc jednocześnie pewne uzupełnienie mojego rozumienia, bo u każdego z Was odkrywam też coś nowego, co muszę teraz przemyśleć i duchowo przetrawić. Bogu dziękuję za to forum, bo w takich sytuacjach najbardziej odczuwam, czym jest jedność chrześcijan - jako wzajemnego dopełniania się. Dobrego i owocnego wieczoru wszystkim życzę!

Mnie prócz tego co napisałeś powyżej bardzo cieszą jeszcze dwie inne rzeczy:
- to, że Ty nie bałeś się zapytać, a to świadczy o tym, że czujesz się tu bezpiecznie i u siebie
- to, że na twoje bardzo trudne teologiczne pytania, wiele osób nie bało się odpowiedzieć swoimi słowami ( a nie trudno w tej materii o herezję) - a to również świadczy o tym, że czują się również bezpiecznie

[pom]

https://kosciol.wiara.pl/doc/489477.Maly-katechizm/2

Wyznanie wiary (Skład Apostolski)

Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi,
i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego,
który się począł z Ducha Świętego,
narodził się z Maryi Panny,
umęczon pod Ponckim Piłatem,
ukrzyżowan, umarł i pogrzebion,
zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał,
wstąpił na niebiosa, siedzi na prawicy Boga Ojca wszechmogącego,
stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego,
Święty Kościół Powszechny,
Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie,
ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny.
Amen.

Wyznanie wiary (Credo nicejsko-konstantynopolitańskie)

Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w Jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się Człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał trzeciego dnia, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba, siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale, sądzić żywych i umarłych, a królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę, który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

W Sakramencie Eucharystii odmawiamy Wyznanie wiary (Credo nicejsko-konstantynopolitańskie), a poczas modlitw np Koronka do Miłosierdzia Bożego - Wyznanie wiary (Skład Apostolski), dlaczego?

[Dezerter]

Jest wiele Credo, były formułowanie już od II wieku jako wyznanie wiary zazwyczaj chrzcielne. Każdy Patriarchat miał nieco inne a nawet w jednym Patriarchacie były różne. Dodatkowo z czasem zmieniały się, doskonaliły i zazwyczaj rozrastały, a jak Chrześcijaństwo stało się legalną religią, to na spotkaniach biskupów stopniowo uzgadniano wspólne wyznanie wiary.