https://www.onet.pl/informacje/kai/zydo ... 7,30bc1058Żydowska Chanuka. Co symbolizują zapalane świece?
Chanuka upamiętnia odbicie Świątyni Jerozolimskiej przez Machabeuszy i jej oczyszczenie. Podobnie zapalanie kolejnych świec na chanukowym świeczniku symbolizuje wzrost naszej świętości. To nie tylko pojedynczy cud historyczny, ale cud, który rozciąga się ponad historią – mówi w komentarzu wyjaśniającym, czym jest żydowskie święto Chanuki, dr Faydra Shapiro.
Wydarzenia wspominane podczas Chanuki opisane zostały w pierwszej i drugiej Księdze Machabejskiej. Księgi te nie są częścią żydowskiego kanonu biblijnego, natomiast są księgami Biblii katolickiej. Zatem, jak zauważa dr Shapiro, paradoksalnie Chanuka jest świętem niebiblijnym dla Żydów, a biblijnym dla chrześcijan, a mimo to, to jednak Żydzi obchodzą Chanukę, a nie chrześcijanie. Obchodził je również Jezus, o czym można przeczytać w Ewangelii Jana (J 10,22-23).
Geneza święta sięga 175 roku p.n.e., gdy Judeę najechał cesarz Seleucydów Antioch Epifanes IV, który zbezcześcił Świątynię Jerozolimską, umieszczając w niej posąg Zeusa i składając na ołtarzu ofiary z nieczystych zwierząt. W odpowiedzi na te wydarzenia grupa żydowskich partyzanckich wojowników — Machabeusze, wywołali powstanie, odbili Świątynię i ją oczyścili. Według prawa w świątyni powinny nieprzerwanie palić się lampy zasilane konsekrowaną oliwą z oliwek. Ilość znalezionej w Świątyni oliwy była bardzo niewielka. Stał się jednak cud – oliwy wystarczyło bowiem nie na jeden dzień, ale na osiem – dokładnie tyle, ile potrzeba było do wyprodukowania nowej, czystej liturgicznie oliwy.
Ten ośmiodniowy cud upamiętnia się, zapalając na ośmioramiennym chanukowym świeczniku codziennie jedną dodatkową świecę. Zapalanie kolejnych świec, które z każdym dniem coraz bardziej rozświetlają pomieszczenie, symbolizuje wzrost świętości. Jak podkreśla dr Shapiro, Chanuka wskazuje nam więc nie tylko na pojedynczy historyczny cud, ale także cud, który rozciąga się ponad historią.
Dodano po 7 minutach 51 sekundach:
PODCZAS UROCZYSTOŚCI POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI
Chrystus – jedno z Ojcem
22 Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. 23 Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona. 24 Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!» 25 Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. 26 Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec. 27 Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, 28 a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. 29 Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. i nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. 30 Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
31 I znowu Żydzi porwali za kamienie, aby Go ukamienować. 32 Odpowiedział im Jezus: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów, które pochodzą od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie kamienować?» 33 Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Nie kamienujemy cię za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że ty, będąc człowiekiem, uważasz siebie za Boga». 34 Odpowiedział im Jezus: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? 35 Jeżeli [Pismo] nazwało bogami tych, do których skierowano słowo Boże – a Pisma nie można odrzucić – 36 to czemu wy [o Tym], którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: „Bluźnisz”, dlatego że powiedziałem: „Jestem Synem Bożym”? 37 Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie! 38 Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mi nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu». 39 I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk.
Dodano po 1 minucie 28 sekundach:
Wychodzi na to, że Jezus obchodził Chanukę
