Bł. Amadeusz IX Sabaudzki.

[Susanna]

Amadeusz urodził się w 1435 r., we Francji a dokładnie w Sabaudii i był synem Ludwika I, księcia Sabaudii
oraz Anny z Lusignan która była córką króla Cypru - Jana II.

Amadeusz pragnął zostać duchownym, lecz poślubił Joannę-córkę Karola VII-króla Francji i mieli
z Joanną dziesięcioro dzieci a Ludwika jedna z jego córek została błogosławioną. Troszczył się o poddanych
lecz chorował na epilepsję, która uniemożliwiała mu wypełnianie swoich obowiązków,
więc przekazał władzę w ręce małżonki Joanny w roku 1471.

Wtedy zaangażował się w działalność charytatywną, jego region nazywano "rajem ubogich".
Amadeusz żył bardzo skromnie, często się modlił i korzystał z sakramentów.

Zmarł mając jedynie 37 lat 30.03.1472 r.
Na łożu śmierci powiedział do swoich dzieci i służby:
"Bądźcie sprawiedliwi, kochajcie potrzebujących i biednych, a Pan da pokój waszemu krajowi".

Został pochowany we Włoszech w katedrze w Vercelli, gdzie do dziś znajdują się jego relikwie.
Beatyfikował go Innocent XI w 1677r.


Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/03-30a.php3

[AdamS.]

Troszczył się o poddanych lecz chorował na epilepsję, która uniemożliwiała mu wypełnianie swoich obowiązków,
więc przekazał władzę w ręce małżonki Joanny w roku 1471. Wtedy zaangażował się w działalność charytatywną, jego region nazywano "rajem ubogich". Amadeusz żył bardzo skromnie, często się modlił i korzystał z sakramentów.

Jakież to znamienne - jakby odkupienie win własnych przodków, bo z tego co mi w pamięci świta, przodkami Amadeusza była podstępna Sybilla i krzyżowiec - Gwidon de Lusignan, który na krótki czas został królem Jerozolimy, tuż przed ostatecznym upadkiem królestwa (musiał się przenieść na Cypr). Był to człowiek słabego charakteru - choć nie pozbawiony pychy, która doprowadziła do wypowiedzenia posłuszeństwa królowi Baldwinowi Trędowatemu, a w rezultacie do skłócenia całego rycerstwa i sromotnego upadku Jerozolimy.

Tutaj mamy piękne świadectwo, czym powinna być dla nas utracona Jerozolima. Potomek Lusignanów nie szerzył wiary orężem, lecz duchem pokory i miłosierdzia. Dziękuję Ci, Susanna, za kolejną porcję cennej historii Kościoła (bo przecież w takich postaciach najpełniej odkrywamy jego bogactwo).

[Susanna]

Cieszę się że ktokolwiek czyta te żywoty świętych i błogosławionych, że ich historie nie pójdą w zapomnienie. Dziękuję @AdamS.

Dodano po 37 sekundach:
I dziękuję każdemu z was.