Św. Klelia Barbieri.

[Susanna]

Klelia Barbieri urodziła się 13.02.1847 roku, w Le Budrie (niedaleko Bolonii).
Jej rodzicami byli Jan i Hiacynta Nanetti, lecz niestety wskutek epidemii cholery, ojciec Jan zmarł w 1855 roku.
Klelia pod troskliwą opieką matki, nauczyła się szyć, gotować i tkać płótno. I Komunię Świętą przyjęła 24.06.1858 r.
Miała przewodnika duchowego ks. Gaetano Guidi.
Gdy miała 14 lat, wstąpiła do działającego w jej parafii stowarzyszenia nauki chrześcijańskiej, na zaproszenie ks. Guidi,
otrzymała funkcję zastępczyni mistrzyni.
W czasach, gdy dziewczęta nie uczęszczały do żadnych szkół, ona zaczęła je uczyć czytać i pisać. Tej pracy oddała się z całym młodzieńczym zapałem.

Bardzo dużo czasu spędzała na czytaniu książek o tematyce chrześcijańskiej. Z głębokiej wiary w jej sercu zrodził się strach przed grzechem.
Długie chwile spędzała na Adoracji Najświętszego Sakramentu, oraz rozważaniu tajemnic różańca świętego
i ukochanej koronce do Matki Bożej Bolesnej.

Zmarła na nieuleczalną chorobę płuc, 13.07.1870 roku.

Żegnając się przed śmiercią ze wszystkimi, powiedziała: "Bądźcie dobrej myśli, gdyż ja idę do nieba i nigdy was nie opuszczę... Będziecie ciągle rosły w liczbę i będziecie wzrastały na wzór olbrzymiej góry, aby pracować w winnicy Pańskiej".

Tak się też stało. Wspólnota pod imieniem Instytutu Małych Sióstr Matki Bożej Bolesnej rozrosła się, przynosząc chlubę założycielce i błogosławione owoce całemu Kościołowi.
Do grona błogosławionych Klelię Barbieri wyniósł papież Paweł VI w dniu 27 października 1968 roku, a św. Jan Paweł II ogłosił ją świętą 9 kwietnia 1989 roku.


Żródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-13c.php3