Św. Cecylia.

[Susanna]

Cecylia mimo że jest jedną z najsłynniejszych świętych Kościoła Rzymskiego, to jest o niej bardzo mało informacji.

Nie wiadomo kiedy się narodziła i kiedy poniosła śmierć męczeńską, ponieważ w pierwszych wiekach nie przywiązywano
wagi ani do chronologii ano do ścisłych danych biograficznych.

Zasadniczym dokumentem, którym dysponujemy, jest pochodzący z V w. opis jej męczeńskiej śmierci.
Według niego Cecylia była dobrze urodzoną Rzymianką.
Złożyła ślub czystości mimo to rodzice obiecali jej rękę pewnemu Walerianowi który był majętnym poganinem.
W przeddzień ślubu Cecylia opowiedziała narzeczonemu o swym postanowieniu i o wierze chrześcijańskiej.
Wtedy Walerian chciał ujrzeć anioła, który miał stać na straży czystości Cecylii,
ta odpowiedziała: "Ty nie znasz prawego Boga; dopóki nie przyjmiesz chrztu, nie będziesz go mógł ujrzeć".

W ten sposób Walerian się nawrócił, Cecylia zaprowadziła go w tajemnicy do papieża, św. Urbana I który udzieli
mu Chrztu oraz pouczył o prawdach wiary,. Po powrocie do domu Cecylii, ujrzał ją zatopioną w modlitwie,
a przy niej stojącego w jasności anioła w postaci młodzieńca, który trzymał w ręku dwa wieńce - z róż i lilii.
Anioł włożył je na głowę Waleriana i Cecylii, mówiąc: "Te wieńce przez zachowanie czystości zachowajcie nietknięte, bom je wam od Boga przyniósł".

Walerian do papieża przyprowadził również swojego brata - Tyburcjusza, który również przyjął Chrzest.

Gdy wszedł do mieszkania Waleriana, uderzyła go przedziwna woń róż i lilii. Walerian wyjawił mu znaczenie tego zapachu.

Wkrótce potem zaczęło się prześladowanie chrześcijan, Waleriana i jego brata
Tybercjusza skazano na śmierć. Gdy namiestnik-sędzia, Almachiusz, dowiedział się, że Cecylia jest chrześcijanką
i że zarówno własny majątek, jak i majątek Waleriana rozdała ubogim, kazał ją aresztować.
Żołnierze, oczarowani jej pięknością, błagali ją, by nie narażała swego młodego życia i wyrzekła się wiary.
Cecylia odpowiedziała jednak: "Nie lękajcie się spełnić nakazu, bowiem moją młodość
doczesną zamienicie na wieczną młodość u mego oblubieńca, Chrystusa".
Pod wpływem jej odpowiedzi miało nawrócić się 400 żołnierzy, których przyprowadziła do św. Urbana, by udzielił im chrztu.

Sędzia również ją błagał by nie narażała swego życia, jednak gdy Cecylia nie ustępowała, zastosował męki;
Kazał zawiesić ją nad ogniem w łaźni i dusić ją parą. Cecylia zaś cudem Bożym zamiast duszącego dymu
czuła orzeźwiający ją powiew wiatru. Rozgniewany namiestnik kazał ją wtedy ściąć mieczem.
Kat wszakże na widok tak pięknej i młodej osoby nie miał odwagi jej zabić. Trzy razy ją uderzył,
ale nie zdołał pozbawić jej życia. Płynącą z jej szyi krew zebrali ze czcią chrześcijanie jako najcenniejszą relikwię.

Trzy dni później zmarła. Ciało św. Cecylii, w nienaruszonym stanie, w pozycji leżącej, lekko pochylone ku ziemi odkryto dopiero w 824 r. w katakumbach św. Kaliksta, a następnie na polecenie papieża św. Paschalisa I złożono
w bazylice jej poświęconej na Zatybrzu. Bazylika ta stoi na miejscu, w którym Cecylia zamieszkała niegdyś
ze swym mężem. Wybudowano ją w IV w.

Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-22a.php3