Kazanie na Górze

[Repart]

Według mnie ubodzy w duchu nie odnosi się do emocji,

A gdyby miało się odnosić, to do jakich? Czy ubóstwo jest emocją?
Równie dobrze można stwierdzić, że cegła nie odnosi się do emocji.

Ubogi w duchu nie kieruje się emocjami. Polega na Bogu, na Jego Mocy. Emocje mu w tym przeszkadzają. Zarówno złe jak i dobre.

Ubóstwo nie jest emocją, jest sytuacją, stanem. Człowiek ubogi w duchu nie musi być ubogi w życiu.

[abi]

dla mnie ubogi w duchu to nie pragnący posiadać rzeczy, jedzenia, ubrań...no niczego kompletnie
ma ile ma i to mu wystarcza

[Arek]

Ubogi w duchu potrafi się dzielić tym co ma.

[Adam01]

To w czym bogaty w duchu jest gorszy od ubogiego? Czy to czasem nie tak, że bogaty żył odpowiednio i duch mu to wynagrodził? Albo w czym szczęśliwy jest gorszy od cierpiącego? Bo im błogosławieństwo nie zostało obiecane, a więc zapewne i dane?

[Andej]

Polega na Bogu, na Jego Mocy.
...
Ubóstwo ... jest ... stanem. Człowiek ubogi w duchu nie musi być ubogi w życiu.

To chyba, jak na razie najlepsze wyjaśnienie. Można to dodać pokorę wobec Boga. Poczucie ludzkiego ubóstwa wobec wspaniałości Boga. Odrzucenie własnych zasług na drodze zbawienia i zawierzenie łasce. Wiera w to, że tylko Bóg.

[kazik95]

A tu nie chodzi o duchowe ubóstwo? W sensie o bycie pozbawionym wszelkich duchowych dóbr, duchowo wygłodzonym, zaniedbanym duchowo

I o psychikę w opłakanym stanie?

[Dezerter]

Kaziku polecam wątek gdzie się szeroki głęboko wypowiedziałem o Kazaniu na Górze
viewtopic.php?p=277450&hilit=KAZANIE+NA ... ZE#p277450

[kazik95]

Kaziku polecam wątek gdzie się szeroki głęboko wypowiedziałem o Kazaniu na Górze
viewtopic.php?p=277450&hilit=KAZANIE+NA ... ZE#p277450

Rzeczywiście sporo ciekawych myśli. Dzięki.

Dodano po 43 sekundach:

A tu nie chodzi o duchowe ubóstwo? W sensie o bycie pozbawionym wszelkich duchowych dóbr, duchowo wygłodzonym, zaniedbanym duchowo

I o psychikę w opłakanym stanie?

Co o tej myśli sądzicie?

Dodano po 10 minutach 21 sekundach:
W duchu/duchem "to pneumati"
Trzeba by zrobić kwerendę takich zwrotów w NT. Jest ich kilka

[kazik95]

‭‭Ewangelia według św. Mateusza‬ ‭5:3‬ ‭BW1975‬‬
[3] Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebios.


Przekład Biblii English Standard Version ma przy tym wersecie odnośniki do dwóch miejsc w księdze Izajasza:


‭‭Księga Izajasza‬ ‭61:1‬ ‭BW1975‬‬
[1] Duch Wszechmocnego, Pana nade mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie,

‭‭Księga Izajasza‬ ‭66:2‬ ‭BW1975‬‬
[2] Przecież to wszystko moja ręka uczyniła tak, że to wszystko powstało — mówi Pan. Lecz Ja patrzę na tego, który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa.

[sądzony]

"Doktor Karmelu nie przypisuje temu oczyszczeniu – na drodze życia duchowego – charakteru zwykłego przygotowania do zjednoczenia, gdyż skutki zjednoczenia i wewnętrzne doświadczenie oczyszczeń odnosi on do nocy ducha, która jest miłosnym zjednoczeniem i cała jest jego wzrostem. Proces tego zjednoczenia i oczyszczenia ma charakter wybitnie transcendentny. Polega na ogołoceniu, które jest ubóstwem duchowym (DGK III, 40, 1), unicestwieniu – jak wiemy – w naturalnym działaniu człowieka (NC I, 11, 1). Innymi słowy, polega bowiem na wyjściu z siebie (DGK I, 1, 1; II, 5, 7), z wszystkiego co nie jest Bogiem i na przejściu w nowy, boski sposób istnienia. Albowiem to oczyszczenie (wyrzeczenie, pozbawienie, próżnia, ubóstwo) sięga istoty bytu (NC II, 6, 1). I w tym kontekście rozumienia oczyszczeń (wyjścia – przejścia) problem “nocy” jest rozpatrywany od strony mistycznej transformacji władz ludzkich w boski sposób funkcjonowania w ogołoceniu z naturalnego działania. Taka interpretacja podkreśla bardziej teologalny charakter “nocy”, samo działanie Boga w człowieku, otwarcie chrześcijanina na łaskę oczyszczeń biernych, oczyszczenie struktury zmysłowo-duchowej pod wpływem kontemplacji wlanej udzielonej przez Boga."

https://www.karmel.pl/droga-do-zjednocz ... -krzyza/2/

Wg Jana "ubóstwo duchowe" jest "ogołoceniem wewnętrznym" czyli oczyszczeniu zmysłowym oraz duchowym na drodze ku zjednoczeniu.

[kazik95]

Źródłosłów polskiego słowa "ubogi"

Etymonem, czyli morfemem rdzennym, przymiotnika ubogi jest *bog-, występujący również w wyrazach bog-aty, nie-bog-a, także w formie obocznej z-boż-e. Jedni etymolodzy (np. A. Brückner, F. Sławski) wiążą ten morfem z *bog- o pierwotnym znaczeniu ‘bogactwo, szczęście, dola’, które wtórnie uległo konkretyzacji ‘udzielający bogactwa, pan’. A zatem: bog-aty = mający boga (por. analogicznie formacje: brodaty = mający brodę, wąsaty = mający wąsy, garbaty = mający garb, a żonaty = mający żonę); nie-bog-i = nie mający boga, por. zwłaszcza urzeczownikowioną formę żeńską nieboga, pierwotnie ‘nie mająca nic, pozbawiona wszelkiego majątku’, stąd przenośnie o zmarłej; gwarowo także ‘sierota po bracie, siostrze’, wtórnie ‘siostrzenica, bratanica’, a następnie ‘kobieta biedna, nieszczęśliwa’; u-bog-i = nie mający boga, czyli ‘biedny, mający niewiele’.
Inni natomiast etymolodzy (np. A. Bańkowski) przyjmują istnienie dwóch różnych etymologicznie *bog-: < 1) -*bhog- ‘majątek’ od czasownika *bheg – ‘rozłamywać, dzielić’ i dalej (z odniesieniem do życia społecznego) ‘przydzielać, dawać w posiadanie wydzielonej części majątku’ oraz < 2) -bhog- 'budzący lęk' (z powodu swojej mocy) od czasownika -bheg- ‘budzić lęk’. Do grupy pierwszej należą m.in. bogaty i antonimiczne niebogi, ubogi, do drugiej: bóg, bożek, bogini, Bóg.
W rozwoju historycznym polszczyzny ubogi występował w prymarnej funkcji przymiotnika oraz w użyciu rzeczownikowym ‘człowiek ubogi’ w kilku odcieniach znaczeniowych: por. przysłowia staropolskie: „Ubogi jest mniej ubogim, niż bogacz łakomy”, „Ubogi nie ma tego, owego, a bogacz łakomy wszystkiego”, „Ubogi nie toż jest, co żebrak”, „Ubogiemu łacniej być dobrym”, „Ubogiemu Bóg nie ubogi”.
Por. także znaczenia kontekstowe: uboga gleba ‘gleba, ziemia mało wydajna’; ubogi język ‘niewyrobiony, o niedostatecznym zasobie słownikowym’; ubogie progi ‘niezamożny dom’, ubogi krewny ‘niezamożny’. Wieloznaczny jest frazeologizm ubogi duchem, ubogi w duchu o biblijnej proweniencji, rozumiany jako pozostający na niskim poziomie intelektualnym, np. „Co ja będę rozmawiał o hipotezach, o aksjomatach… […] wobec istot tak ubogich duchem” (Stefan Żeromski), bądź też w kontekście biblijnym: „Błogosławieni ubodzy duchem, albowiem…”, gdzie słowa ubodzy duchem odnoszą się nie do ludzi mało rozgarniętych, prymitywnych umysłowo, lecz oznaczają tych, którzy nie pożądają bogactw, którzy w duchu są wolni od chęci posiadania majątku, bogactw, bądź też – jak rozumieją to inni – stosują prostą zasadę: tak, tak, nie, nie, a odrzucają wszelkie zawiłości, które prowadzą na manowce.
Dziękuję za pytanie…
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski

https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/ubogi;747.html

Wow!

[Gzresznik Upadający]

A tu nie chodzi o duchowe ubóstwo? W sensie o bycie pozbawionym wszelkich duchowych dóbr, duchowo wygłodzonym, zaniedbanym duchowo

I o psychikę w opłakanym stanie?

Sens może wytłumaczyć u bodzy.
U Boga.
Tłumaczenie trochę naciągane ale tu chodzi o wyczyszczenie że światowego myślenia.nNie chodzi o brak darów duchowych.
Ale noc ciemna dla każdego dostosowana przychodzi.

[kazik95]

Kaziku polecam wątek gdzie się szeroki głęboko wypowiedziałem o Kazaniu na Górze
viewtopic.php?p=277450&hilit=KAZANIE+NA ... ZE#p277450

Przywołam jeszcze to, co zawiera cytowane przez Ciebie opracowanie:

2.1 „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo
niebieskie” (5,3).

Pierwsze błogosławieństwo odnosi się do „ubogich w duchu”. Kim oni są?
Użyty przymiotnik „ubogi” (ptōchoi) oznacza człowieka biednego w sensie ekonomicznym,
potrzebującego pomocy, słabego, uciśnionego, uzależnionego całkowicie od innych.

Już w Starym Testamencie, zwłaszcza Psalmach (Ps 40,18), określa człowieka, który oczekuje
pomocy od Boga. Ewangelista Mateusz precyzuje, że chodzi o „ubogich w duchu” hoi ptōchoi tō pneumati).
Poza 5,3 wyrażenie to nie występuje w Biblii.

Celownik grecki (tō pneumati) może być rozumiany jako dativus instrumentalis i
wtedy będzie oznaczał człowieka „ubogiego duchem”, „ubogiego mocą swojego ducha”, to
znaczy ubogiego dobrowolnie. Chodziłoby zatem o oderwanie się od dóbr doczesnych, o
dobrowolny wybór życia w ubóstwie.

Jeśli natomiast odczytamy formę tō pneumati jako
dativus relationis, wtedy znaczenie będzie następujące: „ubodzy pod względem ducha”,
„ubodzy w tym, co dotyczy ducha”. Byłoby to zatem wyrażenie metaforyczne, wskazujące na
człowieka, który uznaje swą ograniczoność i dlatego ma świadomość konieczności pomocy z
zewnątrz. W sensie religijnym określenie to odnosi się zatem do kogoś, który bez względu na
stan posiadania materialnego, uznaje całkowicie swoją zależność od Boga i dlatego powierza
się Jemu całkowicie. Takiego człowieka cechuje postawa pokory, otwartości oraz konieczności
i jednocześnie gotowości przyjęcia wszystkiego, co pochodzi od Boga.

Być może Mateusz mówi właśnie o „ubogich w duchu”, aby zwrócić naszą uwagę,
że to ostatecznie Duch Boży (= Święty) sprawia, że duch ludzki jest świadomy swej całkowitej zależności od Boga.
Chodzi zatem o postawę życiową człowieka, który wszystko uzależnia od Boga,
Jemu się całkowicie poddaje, bezgranicznie ufa, a wszystko, co posiada, zarówno w sensie
materialnym i duchowym, uznaje jako dar i Boże błogosławieństwo.
Ta świadomość wyzwala w nim poczucie wdzięczności i gotowość dzielenia się z innymi,
zwłaszcza najbardziej potrzebującymi.

* dativus instrumentalis to celownik spełniający rolę narzędnika.
Jest to charakterystyczne dla kilku języków m.in. greckiego.

Dodano po 5 minutach 39 sekundach:
Obszerny przypis z
książki "Ewangelia wg. św. Mateusza. NT I/1 Rozdziały 1-13", Wydawnictwa Edycja Świętego Pawła
https://biblia.wiara.pl/doc_pr/614365.B ... k-po-kroku

3. „Błogosławieni ubodzy w duchu...".

Sformułowane w ten sposób zdanie (brak orzeczenia) z punktu widzenia gramatyki i składni greckiej jest stwierdze­niem w czasie teraźniejszym: adresaci już teraz są błogosławieni. Makaryzm nie jest zatem życzeniem na przyszłość. Makaryzm uznaje aktualność szczęśliwej sytuacji i gratuluje adresatowi.
U Mateusza w odróżnieniu od wersji Łukaszowej (6, 20b) przy określeniu „ubodzy" znajdujemy uzupełnienie: „duchem" (τω πνεύματι). Jak wspomnieli­śmy, przyjmuje się powszechnie, że wyrażenie „duchem" stanowi dodatek redak­cyjny. Wynika to z porównania z innym miejscem Q (Mt 11,5 = Łk 7,22), gdzie „ubogi" pojawia się bez bliższego określenia. Także w Łukaszowym „biada" skie­rowanym do ludzi bogatych, „bogacz" pojawia się bez bliższej specyfikacji (6, 24). Ponadto uzupełnienie „w duchu" rozbija doskonały paralelizm widoczny w Q: μακάριοι οι πτωχοί, μακάριοι οι πεινωντες, μακάριοι οι κλαίοντες. To wszystko skłania do uznania wyrażenia „duchem" za dodatek redakcyjny, doda­tek ewangelisty (dodatek, którego nie było w Q).
Przymiotnik πτοωχος w Biblii oznacza człowieka ubogiego, potrzebujące­go pomocy, uzależnionego od innych. Słowo to pojawia się w LXX około sto razy i oznacza ubogiego, uciśnionego, słabego. Znaczenie pierwszorzędne słowa wskazuje na ubóstwo ekonomiczne (Prz 13, 8; Mk 12, 42; 14, 7; Łk 21, 3; J 12, 5).
W literaturze greckiej jest to wyłączne znaczenie tego słowa (z wyjątkiem oczy­wiście pism o inspiracji judaistycznej lub chrześcijańskiej). W ST jednak, zwłasz­cza w Psalmach, greckie słowo oraz jego hebrajskie odpowiedniki odnoszą się do tych, którzy oczekują pomocy od Boga (Ps 12, 5; 14, 6; 22, 24; 37, 14; 69, 29; 70, 5 i in.). Z czasem przymiotnik „ubogi" staje się określeniem uciśnionego ludu Boga (np. Iz 10, 2; 26, 6).
Powstaje pytanie, na ile zmienił względnie uściślił znaczenie tego słowa ewangelista, dodając do Jezusowego, zachowanego w Q makaryzmu, uzupełnie­nie: τω πνεύματι („duchem"). Pytanie jest tym bardziej istotne, ponieważ wyra­żenie: πτωχοί τω πνεύματι, („ubodzy duchem") nie pojawia się poza omawia­nym miejscem w całej Biblii.
1
Istnieją dwie główne interpretacje wyrażenia, w zależności od sposobu, w ja­ki rozumiemy dat. τω πνεύματι. Jeśli rozumiemy ów dativus jako instrumentalis, znaczenie byłoby następujące: „ubogi duchem", „ubogi mocą swego ducha", tzn. ubogi dobrowolnie. Niektórzy ojcowie Kościoła (Klemens Aleksandryjski, Grzegorz z Nyssy, Bazyli) uważali, że pierwsze błogosławieństwo mówi o ode­rwaniu się od dóbr doczesnych. W ten sposób rozumieją błogosławieństwo także niektórzy współcześni (Łach, Błogosławieni ubodzy, 40-47). Niekiedy modyfiku­je się powyższe znaczenie, uznając, że πνευμα odnosi się do Ducha Świętego. „Ubogi Duchem" to ten, kto mocą Ducha Świętego pozostaje w dobrowolnym ubóstwie (Jorns, Armut, 59-70). Wypada zaznaczyć, że objaśnienie „ubogi du­chem" w sensie oderwania się od dóbr materialnych jest obecne w literaturze religijnej i popularnym kaznodziejstwie.
2
Jeśli wspomniany dativus rozumiemy jako dativus relationis (Bl.-D., paragraf 197). omawiane wyrażenie należy rozumieć w sensie: „ubodzy pod względem ducha", „ubodzy w tym, co dotyczy ducha". Ubóstwo tak rozumiane posiada swe właściwe miejsce wewnątrz ducha ludzkiego. Wyrażenie jest zatem wyraże­niem metaforycznym. Duch odznaczający się ubóstwem to duch, który uznaje swą ograniczoność i niezbędność pomocy z zewnątrz. Innymi słowy, „ubodzy w duchu", to ci, którzy uznają swą całkowitą zależność od Boga i którzy całkowicie powierzają się Jemu. Pierwsze błogosławieństwo dotyczy tej fundamentalnej postawy, niezbędnej dla otrzymania królestwa. Jest to postawa otwartości i przyjęcia. Jest to postawa pokory, o której Jezus mówi także na innym miejscu (np. 18, 4; por. także Jk 4, 10). Bez takiej postawy niemożliwe jest wzrastać w łączno­ści z Bogiem. Ubóstwo tego rodzaju nie jest sprawą posiadania lub nieposiada­nia dóbr materialnych, ale stanowi przeciwieństwo wynoszenia się i wysokiej sa­mooceny (por. faryzeusze i uczeni w Piśmie: 6,2; 23,1nn). „Ubodzy w duchu" to ludzie świadomi swej zależności od Boga. Poznają oni jasno i uznają, że życie ich zależy jedynie od Boga. Tak więc duch, o którym tu mowa, to duch ludz­ki. Jest jednak możliwe, że ewangelista posługuje się umyślnie sformułowaniem „ubogi w duchu" zamiast np. „ubogi w sercu" dla zaznaczenia, że to Duch Boży czyni ducha ludzkiego świadomym swej pełnej zależności od Boga.
Czas teraźniejszy: „do nich należy królestwo...", występujący w pierwszym błogosławieństwie, w przeciwieństwie do formy czasu przyszłego w pozostałych, wskazuje na całkowitą pewność i ufność. Słuchając słów Jezusa i pełniąc je, chrześcijanin może być pewien swego udziału w królestwie. Odbiorcy makaryzmu są błogosławieni, ponieważ przynależą do zapoczątkowanego już królestwa Bożego (Mt 5,3.10; Łk 6,20). Ale są też błogosławieni z powodu nadziei peł­nego w nim uczestnictwa (Mt 5, 4-9. 11-12; Łk 6,21-23). Błogosławieństwo takie nie pochodzi od człowieka; nie usuwa też prześladowań i cierpienia. Przynoszą one jednak radość prawdziwą i głęboką, podobną do radości Jezusowej.

[sądzony]

@kazik95 to co przytoczyłeś potwierdza to o czym mówi św. Jan.

[kazik95]

Zrobiłem kwerendę wyrażeń "tō pneumati" w Nowym Testamencie.
Szukałem wyrażeń podobnych gramatycznie do Mt 5:3
Wydaje mi się, że znalazłem przynajmniej jeden przykład podobnego wyrażenia (przymiotnik + dopełniacz: <jaki?> "w duchu")
Rz 12:11 ​W gorliwości nie ustawając, płomienni duchem [W DUCHU], Panu służcie, Bw

Użyłem przekładu interlinearnego https://biblia.oblubienica.eu
Do zrobienia: Septuaginta

Poniżej notatki z całości:

hoi ptōchoi tō pneumati

b <4434> ubogi, bez środków do życia;
c <4151> duch, wiatr;

ubogi: a_ Nom Pl m
Przymiotnik Mianownik Liczba mnoga Rodzaj męski

οι
hoi
t_ Nom Pl m

πτωχοι
ptōchoi
a_ Nom Pl m
ubodzy

τω
tō
t_ Dat Sg n
(w)

πνευματι
pneumati
n_ Dat Sg n
duchem
duchu

szukamy podobnych wyrażeń

Mt 5:3 ​Błogosławieni ubodzy W DUCHU, albowiem ich jest Królestwo Niebios. Bw
===================
Mk 2:8 ​A Jezus zaraz poznał W DUCHU swoim, że tak myślą w sobie, i rzekł im: Czemuż tak myślicie w sercach swoich? Bw

επιγνους
epignous
vp 2Aor Act Nom Sg m
poznawszy
==================
Mk 8:12 ​I westchnąwszy W DUCHU swoim rzekł: Czemu ten ród żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że temu rodowi znak nie będzie dany. Bw

αναστεναξας
anastenaksas
vp Aor Act Nom Sg m
westchnąwszy
==================
Mk 9:25 ​A Jezus, widząc, że tłum się zbiega, zgromił DUCHA nieczystego i rzekł mu: Duchu niemy i głuchy! Nakazuję ci: Wyjdź z niego i już nigdy do niego nie wracaj. Bw

επετιμησεν
epetimēsen
vi Aor Act 3 Sg
upomniał
skarcił
==================
Mk 12:36 ​Wszak sam Dawid powiedział W DUCHU Świętym: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp twoich? Bw

ειπεν
eipen
vi 2Aor Act 3 Sg
powiedział

εν
en
Prep
w
==================
Łk 2:27 ​Przyszedł więc z natchnienia DUCHA [W DUCHU] do świątyni, a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, by wypełnić przepisy zakonu co do niego,Bw

ηλθεν
ēlthen
vi 2Aor Act 3 Sg
przyszedł

εν
en
Prep
w
==================
Łk 4:1 ​A Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i był wodzony w mocy Ducha [W DUCHU] po pustyni,Bw

ηγετο
ēgeto
vi Impf Pas 3 Sg
był prowadzony

εν
en
Prep
w
==================
Łk 8:29 ​Gdyż nakazywał duchowi [W DUCHU] nieczystemu, by wyszedł z tego człowieka. Od dłuższego bowiem czasu szarpał nim, a choć go wiązano łańcuchami i trzymano w pętach, on rwał te więzy, a demon pędził go na pustynię. Bw

παρηγγειλεν
parēngeilen
vi Aor Act 3 Sg
Nakazał

γαρ
gar
Conj
bowiem
==================
Łk 9:42 ​A gdy jeszcze podchodził, porwał go demon i szarpnął nim. Jezus zaś zgromił ducha [to pneumati] nieczystego i uzdrowił chłopca, i oddał go ojcu jego. Bw

επετιμησεν
epetimēsen
vi Aor Act 3 Sg
upomniał
skarcił

δε
de
Conj
zaś

ιησους
iēsous
n_ Nom Sg m
Jezus
[JHWH jest zbawieniem]
==================
Łk 10:21 ​W owej godzinie rozradował się W DUCHU Świętym i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom; zaprawdę, Ojcze, bo tak się tobie upodobało. Bw

ηγαλλιασατο
ēgalliasato
vi Aor midD 3 Sg
rozweselił się

[εν]
en
Prep
w
==================
Jn 11:33 ​Jezus tedy, widząc ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy z nią przyszli, rozrzewnił się W DUCHU i wzruszył się,Bw

ενεβριμησατο
enebrimēsato
vi Aor midD 3 Sg
rozrzewnił się
wzburzył się
==================
Jn 13:21 ​Po tych słowach Jezus, wstrząśnięty do głębi [poruszony W DUCHU], oświadczył, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: jeden z was mnie wyda. Bw

εταραχθη
etarachthē
vi Aor Pas 3 Sg
został poruszony
został zatrwożony
==================
Dz 6:10 ​Lecz nie mogli sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał. Bw

αντιστηναι
antistēnai
vn 2Aor Act
przeciwstawić się
stanąć przeciw

πνευματι
pneumati
n_ Dat Sg n
Duchowi
==================
Dz 7:51 ​Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu, wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu, jak ojcowie wasi, tak i wy!Bw

αντιπιπτετε
antipiptete
vi Pres Act 2 Pl
opieracie się
stawiacie opór

πνευματι
pneumati
n_ Dat Sg n
Duchowi
=================
Dz 16:18 ​A to czyniła przez wiele dni. Wreszcie Paweł znękany, zwrócił się DO DUCHA i rzekł: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, żebyś z niej wyszedł. I w tej chwili wyszedł. Bw

επιστρεψας
epistrepsas
vp Aor Act Nom Sg m
zwróciwszy się
==================
Dz 18:5 ​Kiedy jednak Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się całkowicie słowu, przedkładając Żydom świadectwa, że Jezus jest Chrystusem. Bw

τιμοθεος
timotheos
n_ Nom Sg m
Tymoteusz
[czczący Boga]

συνειχετο
syneicheto
vi Impf Pas 3 Sg
zaczął być przynaglany
===================
Dz 18:25 ​Był on obeznany z drogą Pańską, a pałając DUCHEM [W DUCHU] przemawiał i nauczał wiernie tego, co się odnosi do Jezusa, choć znał tylko chrzest Jana. Bw

ζεων
zeōn
vp Pres Act Nom Sg m
wrząc
płonąć w ogniu
===================
Dz 19:21 ​Po tych wydarzeniach postanowił Paweł za sprawą Ducha [W DUCHU] udać się poprzez Macedonię i Achaję do Jerozolimy, mówiąc: Potem, gdy tam będę, muszę i Rzym zobaczyć. Bw

διελθων
dielthōn
vp 2Aor Act Nom Sg m
przeszedłszy
===================
Dz 20:22 ​I oto teraz, zniewolony przez Ducha, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka,Bw

δεδεμενος
dedemenos
vp Perf Pas Nom Sg m
który jestem związany
**********************
===================
Rz 1:9 ​Świadkiem bowiem jest mi Bóg, któremu służę W DUCHU moim przez zwiastowanie ewangelii Syna jego, że nieustannie o was pamiętamBw

λατρευω
latreuō
vi Pres Act 1 Sg
służę

εν
en
Prep
w
===================
Rz 8:16 ​Ten to Duch świadczy wespół z duchem [W DUCHU] naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy. Bw

πνευμα
pneuma
n_ Nom Sg n
Duch

συμμαρτυρει
symmartyrei
vi Pres Act 3 Sg
świadczy razem
==================
Rz 12:11 ​W gorliwości nie ustawając, płomienni duchem [W DUCHU], Panu służcie, Bw

οκνηροι
oknēroi
a_ Nom Pl m
gnuśni
opieszali
**************
==================
1Ko 5:3 ​Lecz ja, choć nieobecny ciałem, ale obecny duchem [W DUCHU], już osądziłem tego, który to uczynił, tak jak bym był obecny:Bw

παρων
parōn
vp Pres vxx Nom Sg m
będąc obecny
==================
1Ko 6:11 ​A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i W DUCHU Boga naszego. Bw

απελουσασθε
apelousasthe
vi Aor Mid 2 Pl
obmyliście się

ηγιασθητε
hēgiasthēte
vi Aor Pas 2 Pl
zostaliście poświęceni
zostaliście uświęceni

εδικαιωθητε
edikaiōthēte
vi Aor Pas 2 Pl
zostaliście uznani za sprawiedliwych
zostaliście usprawiedliwieni
==================
1Ko 6:20 ​Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym i W DUCHU] waszym .... Bw

δοξασατε
doksasate
vm Aor Act 2 Pl
oddajcie chwałę
==================
1Ko 12:9 ​Inny wiarę W tym samym DUCHU, inny dar uzdrawiania W tym samym DUCHU. Bw

πιστις
pistis
n_ Nom Sg f
wiara

χαρισματα
charismata
n_ Nom Pl n
dary łaski
==================
1Ko 14:15 ​Cóż tedy? Będę się modlił duchem [W DUCHU], będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem [W DUCHU], będę też śpiewał i rozumem. Bw

προσευξομαι
proseuksomai
vi Fut midD 1 Sg
będę modlił się

ψαλω
psalō
vi Fut Act 1 Sg
będę śpiewał
będę śpiewał psalm
==================
1Ko 14:16 ​Bo jeżeli wysławiasz Boga W DUCHU, jakże zwykły wierny, który jest obecny, może rzec na twoje dziękczynienie: Amen, skoro nie rozumie, co mówisz? Bw

ευλογης
eulogēs
vs Pres Act 2 Sg
błogosławiłbyś
wysławiałbyś
==================
2Ko 2:13 ​Nie zaznałem spokoju ducha [W DUCHU], bo nie zastałem tam Tytusa, mego brata; toteż pożegnawszy się z nimi, odszedłem do Macedonii. Bw

ανεσιν
anesin
n_ Acc Sg f
ulgi
wytchnienia
==================
2Ko 12:18 ​Uprosiłem Tytusa i z nim razem posłałem brata; czyżby was Tytus wyzyskał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu [W DUCHU]? Czy nie kroczyliśmy tymi samymi śladami? Bw

περιεπατησαμεν
periepatēsamen
vi Aor Act 1 Pl
chodziliśmy
postępowaliśmy
==================
Ef 1:13 ​W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem [W DUCHU] Świętym,Bw

εσφραγισθητε
esfragisthēte
vi Aor Pas 2 Pl
zostaliście opieczętowani
==================
Ef 4:23 ​I odnówcie się W DUCHU umysłu waszego,Bw

ανανεουσθαι
ananeousthai
vn Pres Pas
dawać się odnawiać
==================
Kol 2:5 ​Bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc, że jest u was ład i że wiara wasza w Chrystusa jest utwierdzona. Bw

απειμι
apeimi
vi Pres vxx 1 Sg
jestem nieobecny

ale duchem - obecny
==================
2Ts 2:8 ​A wtedy objawi się ów niegodziwiec, którego Pan Jezus zabije tchnieniem [W DUCHU] ust swoich i zniweczy blaskiem przyjścia swego. Bw

ανελει
anelei
vi Fut Act 3 Sg
zabije
zniesie
==================
1Pt 3:18 ​Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz W DUCHU został przywrócony życiu. Bw

ζωοποιηθεις
zōopoiētheis
vp Aor Pas Nom Sg m
zostawszy ożywionym
******************
==================

Dodano po 36 minutach 47 sekundach:
Może jakiś klimat tej konstrukcji gramatycznej da się odnaleźć w tej podobnej konstrukcji.
Werset Rz 12:11 w różnych polskich przekładach:


Rom 12:11 BB
(11) Nie leniwemi w pilności, DUCHEM ROZŻALENI, Panu służąc.
Rom 12:11 EKU
(11) nie bądźcie ospali w gorliwości, bądźcie PŁOMIENNEGO DUCHA, służcie Panu.
Rom 12:11 BG
(11) W pracy nie leniwi, DUCHEM PAŁAJĄCY, Panu służący;
Rom 12:11 WUJ
(11) W pilności nie leniwi, DUCHEM PAŁAJĄCY: Panu służący:
Rom 12:11 LUB
(11) Niech wasza gorliwość nigdy nie słabnie, bądźcie pełni zapału ducha, poddani Panu.
Rom 12:11 PAU
(11) Nie traćcie gorliwości, bądźcie PŁOMIENNEGO DUCHA, służcie Panu.
Rom 12:11 BP
(11) W gorliwości nie bądźcie opieszali. Bądźcie PŁOMIENNEGO DUCHA. Służcie Panu.
Rom 12:11 BT2
(11) Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie PŁOMIENNEGO DUCHA. Pełnijcie służbę Panu.
Rom 12:11 BT4
(11) Nie opuszczajcie się w gorliwości! Bądźcie PŁOMIENNEGO DUCHA! Pełnijcie służbę Panu!
Rom 12:11 BT5
(11) Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie PŁOMIENNEGO DUCHA. Pełnijcie służbę Panu.
Rom 12:11 BW
(11) W gorliwości nie ustawając, PŁOMIENNI DUCHEM, Panu służcie,
Rom 12:11 BR
(11) Niech wasza gorliwość nigdy nie słabnie, bądźcie PEŁNI ZAPAŁU DUCHA, poddani Panu.
Rom 12:11 DAB
(11) W gorliwości — nie słabnący, DUCHEM PŁOMIENNI, Panu służący,
Rom 12:11 SNPD
(11) w poświęceniu niezachwiani, DUCHEM GORĄCY, Panu służący,
Rom 12:11 SNP
(11) W zapale bądźcie niestrudzeni, DUCHEM PŁOMIENNI, w Panu — gotowi do służby.
Rom 12:11 PEC
Rom 12:11 KOW
(11) Nie opuszczajcie się w gorliwości; bądźcie ŻARLIWI W DUCHU i służcie Panu.
Rom 12:11 BGN
(11) W gorliwości nie opieszali, PAŁAJĄCY DUCHEM, służący Panu,
Rom 12:11 NPD
(11) W swej gorliwości nie bądźcie nachalni czy dokuczliwi. Swój DUCHOWY ZAPAŁ skupcie raczej na osobistym wzrastaniu w posłuszeństwie wobec PANA.
Rom 12:11 RAK
(11) W staraniu nie leniwi. DUCHEM PAŁAJĄCY. Panu służący.
Rom 12:11 MIESES
Rom 12:11 POP
(11) w gorliwości — nie dokuczliwi; bądźcie DUCHEM PŁONĄCY, Panu służcie,
Rom 12:11 NWT-PL
(11) Nie bądźcie opieszali w tym, czym się zajmujecie. PAŁAJCIE DUCHEM. Służcie Jehowie jako niewolnicy.
Rom 12:11 TPNT
(11) W gorliwości nieopieszali, PŁONĄCY DUCHEM, Panu służący,
Rom 12:11 CYL
Rom 12:11 STERN
(11) Nie leńcie się, gdy trzeba ciężko pracować, lecz służcie Panu Z ŻAREM DUCHA.
Rom 12:11 PSZ
(11) Niech nie słabnie wasza gorliwość i Z CAŁYM ZAPAŁEM służcie Panu.
Rom 12:11 TRO
(11) τη tē G3588 WTT-DSF σπουδη spoudē gorliwością – zapałem G4710 WTN-DSF μη mē nie G3361 WTPRT-N οκνηροι oknēroi gnuśni – opieszali G3636 WTA-NPM τω tō G3588 WTT-DSN πνευματι pneumati duchem G4151 WTN-DSN ζεοντες zeontes wrzący – płonący w ogniu G2204 WTV-PAP-NPM τω tō G3588 WTT-DSM κυριω kyriō Panu G2962 WTN-DSM δουλευοντες douleuontes służący G1398 WTV-PAP-NPM
Rom 12:11 UBG
(11) W pracy nieleniwi, PAŁAJĄCY DUCHEM, służący Panu;
Rom 12:11 WSP
(11) W służbie Panu bądźcie zawsze gorliwi i PEŁNI ZAPAŁU.