Dzieje Apostolskie 5

[Dezerter]

Analizę do wersetu 10 już mamy w wątku dedykowanym, więc idźmy dalej
werset (11) A cały Kościół - pada po raz pierwszy słowo Kościół od tej chwili już nie mamy najmniejszej wątpliwości, że tych 5000 Żydów, którzy uznali Jezusa za swojego Mesjasza stanowią pierwszy i jak dotąd jedyny Kościół Matkę w Jerozolimie. Z tego matecznika, Kościoła Judeochrześcijan, pójdą apostołowie na cały świat zakładając Kościoły lokalne, ale to jeszcze nie teraz, teraz gromadzą się w Kolumnadzie Salomona i po domach.
Działali z odwagą, mocą, czyniąc cuda i znaki, uzdrawiając i głosząc zmartwychwstałego. Znak - widoczne objawienie niewidocznej Łaski, za znakiem kryje się inna rzeczywistość, która budziła widocznie lęk, poważanie ale i dystans. Wszytko to działo się przez apostołów, choć prymat Piotra dla każdego jest jednoznaczne widoczny. Łukasz zdaje się upodabniać apostołów do Jezusa (pierwsze ślady teologiczne do Alter Christi?):
- uzdrowienia
- wypędzanie demonów
- pojmanie
- ubiczowanie
- a nawet wstanie na nogi o brzasku dnia
Widać z opisu, że Apostołowie czynią to na coraz większą skale, więc i coraz większy niepokój i zazdrość wzbudzają wśród establishmentu ówczesnego, który reaguje coraz bardziej ostro - "kładą na nich ręce"
- oznacza to przemoc - wtrącają ich tym razem do prawdziwego publicznego więzienia. Ale nie taki plan miał Jezus dla nich, aż chce się zacytować mój ulubiony "Ku wolności Chrystus nas wyswobodził", więc po cudownym uwolnieniu przez anioła, dostali nakaz by dalej głosić słowa dające życie/o tym nowym życiu.
Wspólnota pierwotnego Kościoła jest pokazana jako wolna od władzy, bo prawdziwa wolność polega na głoszeniu Prawdy, pokazują nam apostołowie, że tylko Prawda jest warta życia - kłamstwo nie jest warte życia jak pokazał przypadek Ananiasza i Safiry.
Kajfasz i Sanhedryn są zdumieni zaistniałą sytuacją, że ci co zostali zamknięci za głoszenie .... dalej głoszą , ale ponieważ głosili Dobrą Nowinę, to lud ich słuchał z radością i życzliwością. Widząc to dowódca straży, znając wcześniejsze wydarzenia, tym razem już delikatnie przyprowadził apostołów przed Sanhedryn. Było to już 3 uwięzienie a zarzut sformułował Łukasz dość ciekawie "napełniliście całą Jerozolimę swoja nauką [gr logos] - można w warstwie duchowej odczytać Napełniliście całą Jerozolimę Logosem (w. 28)
W odpowiedzi apostołowie drugi raz wygłaszają bardzo ważne dla mnie słowa, którymi w duchowości się kieruje
Trzeba bardziej Boga słuchać niż ludzi
I twardo i bardzo odważnie głoszą Kerygmat
- zmartwychwstanie, odrzucenie i ukrzyżowanie Mesjasza, wywyższenie po prawicy Boga jako Władcę/Wodza i Zbawiciela
daje jednocześnie jako dobry ewangelizator nadzieję i szansę wyboru :
- daje Izraelowi szansę na przyjęcie tego, nawrócenie i otrzymanie odpuszczenia grzechów.
Piękne świadectwo dają Prawdzie, ale wiedzą i to ogłoszą, że mówią to dzięki Duchowi św.
cdn

[Dezerter]

Jawne nieposłuszeństwo i sprzeciwianie się zakazowi Najwyższych władz sprowadziło na apostołów zagrożenie życia, więc sielanka się skończyła definitywnie i werset 33 nie pozostawia tutaj żadnych wątpliwości - za dalsze głoszenie Jezusa Zmartwychwstałego grozi apostołom śmierć.
Zachowali życie tylko dzięki członkowi Najwyższej Rady, faryzeuszowi imieniem Gamaliel - uczony w Prawie/Torze i poważany przez cały lud a na dodatek dobry polityk .
Zaproponował wyprowadzić apostołów i pod ich nieobecność naradzić się we własnym gronie co uczynili i przyjęli jego niezwykle ważną argumentację. Powinna być ona dla nas ludzi żyjących 2000 lat od tych wydarzeń bardzo ważna :
(39) Jeżeli to jest wymysł czy dzieło czysto ludzkie, rozpadnie się, a jeżeli pochodzi od Boga, nie zdołacie go zniszczyć, a może się okazać, że walczycie z Bogiem.
możemy więc mieć pewność, że jeśli nauka apostołów i Jezusa przetrwała tyle lat i dotarła do wszystkich krajów świata, to musi od Boga pochodzić i nie jest ludzkim wymysłem. Ja Słowu wierze i w nim pokładam nadzieję
Usłuchali go wszyscy - bardzo dziwne na pierwszy rzut oka czemu Saduceusze usłuchali jakiegoś Faryzeusza? Bo to nie był jakiś faryzeusz, tylko Gamaliel I znany w tradycji judaizmu Rabban Gamaliel Starszy, który jako pierwszy w historii nosił tytuł Rabban (nasz mistrz, nasz wielki) zamiast Rabbi (mój mistrz, mój wielki). Ten tytuł wskazuje, że musiał kiedyś być przewodniczącym Sanhedrynu. Był wnukiem znanego Hillela i stał na czele jego sławnej szkoły a kto był jego uczniem? - niejaki Szaweł z Tarsu -, jego wnukiem był Gamaliel II również przewodniczący Sanhedrynu obradującego w Jawne i jeden z ojców współczesnego Judaizmu.
Ale bez chłosty/ubiczowania się nie obyło, otrzymali znów kolejny zakaz przemawiania w imię Jezusa i zostali wypuszczeni z sądu religijnego.
I co zrobili ci Boży wariaci? - cieszyli się, byli uradowani, że byli godni, by znosić zniewagi i cierpieć dla imienia Jezusa.
Czy zaprzestali nauczania w świątyni? oczywiście, że nie, ale pojawia się po raz pierwszy, że nauczali również po domach, możemy się domyślać, że ze względu na rosnące i nasilające się prześladowania i ze względu na rosnąca liczbę wiernych na skutek uzdrowień i nauczania z mocą. Czy to nauczanie po domach przyśpieszyło przemianę agap, z uczt biesiadnych, w spotkania modlitewno-ofiarnicze o charakterze Eucharystii - myślę, że tak, że był to kolejny ważny krok, ale to tylko moje spostrzeżenie.
szalom

[Albertus]

W Biblii nie pisze że ta argumentacja jest słuszna. Pisze tam tylko że tak powiedział Gamaliel i w taki sposób przekonał saduceuszy.

Argumentacja może i słuszna z perspektywy wieczności ale w doczesności nie jest dobrym argumentem na prawdziwość jakiejś nauki czy wspólnoty.

Jest mnóstwo nauk sprzecznych z chrześcijaństwem i wspólnot ludzkich którzy je wyznają a które trwają od setek czy nawet tysięcy lat.

Oczywiście w odniesieniu do Chrześcijaństwa Gamaliel jak najbardziej miał rację jednak trudno tą argumentację przyjąć jako zasadę ogólną.

[Dezerter]

Słuszna uwaga na temat
A dzieje waszej dyskusji przeniosłem do Porozmawiajmy o wszystkim
tu nie o wszystkim, a o Dziejach Apostolskich rozdział 5

[Adam01]

Wracając do Piotra i Ananiasza.
Człowiek został skażony grzechem i wypędzony z raju. Wszystkie jego działania na ziemi coraz bardziej ciągnęły go do grzechu. Było wiele prób naprawy człowieka, łącznie z eksterminacją podczas potopu i odtworzeniem gatunku z najbardziej prawego osobnika. Po tym, gdy one zwiodły przyszedł Chrystus i poprzez swoją naukę miał definitywnie zmienić ludzi - to było priorytetem. Chrystus przyszedł na świat z konkretnymi celami. Zbawić nas przez swoją mękę i śmierć, objawić Boga w cudach i zmartwychwstaniu oraz najważniejszy cel, głosić naukę, która rozniesie się po ziemi i dotrze do jak najwięcej ludzi przez pokolenia.
Psychologia to jest nauka badająca zachowania ludzkie.
To co można wyjaśnić tym zachowanie nie powinno być na siłę przypisywane Bogu.
Zdanie psychologów o apostołach na podstawie Biblii i danych historycznych jest mniej więcej takie.
Chrystus podczas ostatniej wieczerzy powiedział, że Piotr zaprze się Go i to nie raz, a 3 razy.
A deklarował Piotr: Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię.
I co?
Jezus nie tylko przepowiedział co się stanie, ale też co musi się stać. Czemu Chrystus powiedział do Judasza: co masz czynić, czyń prędzej! Ponieważ było to konieczne do wypełnienia jego planu.
Większość katolików zna Chrystusa tylko z religii i Biblii, a mimo to z pewnością by się go nie wyparła nawet w obliczy strachu. A tym bardziej, gdyby doświadczyli Jego boskości tak jak Piotr i w dodatku zostali o tym uprzedzeni. Czemu więc Piotr pomimo wszystkiego wyparł się Chrystusa i to 3 razy? Ponieważ taki właśnie był, słabym i tchórzliwym człowiekiem.
Gdyby Chrystus na swoich uczniów wybrał osoby szlachetne i odważne to jego nauki miałyby marne szanse na przetrwanie i rozpropagowanie, ponieważ bohater zgodnie ze swoją naturą wdałby się w konflikt za słuszną sprawę i niechybnie by zginał. Natomiast szczur zniesie wszystko, prześliźnie się wszędzie i przetrwa. Piotr żył jak żył i zachowywał się jak zachowywał. Gdy spełnił swoją rolę to nie dożył sędziwych, szczęśliwych lat ciesząc się łaską Chrystusa tylko sam Chrystus nie mógł już go znieść, pojawił się przed nim gdy uciekał z Rzymu i emocjonalnie (Quo vadis Domine) zawrócił go na śmierć. Kościół przetrwał nie dzięki sile apostołów i pomocy Boga w tej sile tylko dzięki ich słabościom oraz słabościom ich następców. Przy czym w okresie mordów i spaleń na stosach czy innych wymuszanych nieprawości kościół nie pokazywał swoją siłę fizyczną czy polityczną, a słabość moralną.
Moim zdaniem to co Dezerter propaguje tutaj usiłując przypisać słabą i grzeszną naturę apostołów woli i pomocy Boga to jest nieprawda i nadużycie. Niczemu dobremu to nie służy.

[Dezerter]

Ciekawe i mocne to co napisałeś, tylko nie rozumiem do czego się odnosisz w tych słowach?:

Moim zdaniem to co Dezerter propaguje tutaj usiłując przypisać słabą i grzeszną naturę apostołów woli i pomocy Boga to jest nieprawda i nadużycie. Niczemu dobremu to nie służy.

Możesz zacytować moją wypowiedź, która cię skłoniła to napisania tego?

[Dezerter]

Dla pogłębienia i dla tych co nie lubią czytać

Lectio divina - Dz 5,1 11


Lectio divina - Dz 5,12 16


Lectio divina - Dz 5,34-42