Pustka w sercu

[Katarzyna1234]

Czy można odzyskać radość w sercu? Wierzę w Boga wiara zawsze i Bóg byli dla mnie,są i będą najważniejsze.Jak można sobie pomóc.Modlę się do Boga o uwolnienie od skrupułów.Czuję pustkę w sercu,przestałam się cieszyć jak jestem na Mszy.Jestem już skrupułami zmęczona.Mam takie wrażenie,że przegrywam walkę z tym.Spowiedź-wątpliwości-poczucie bezsensu.

[sądzony]

Czy można odzyskać radość w sercu? Wierzę w Boga wiara zawsze i Bóg byli dla mnie,są i będą najważniejsze.Jak można sobie pomóc.Modlę się do Boga o uwolnienie od skrupułów.Czuję pustkę w sercu,przestałam się cieszyć jak jestem na Mszy.Jestem już skrupułami zmęczona.Mam takie wrażenie,że przegrywam walkę z tym.Spowiedź-wątpliwości-poczucie bezsensu.

Można. Ale trzeba spróbować sobie pomóc. Nie wiem jak to się leczy, ale pewnie są sposoby. Byłaś u specjalisty?

[Albertus]

Czy można odzyskać radość w sercu? Wierzę w Boga wiara zawsze i Bóg byli dla mnie,są i będą najważniejsze.Jak można sobie pomóc.Modlę się do Boga o uwolnienie od skrupułów.Czuję pustkę w sercu,przestałam się cieszyć jak jestem na Mszy.Jestem już skrupułami zmęczona.Mam takie wrażenie,że przegrywam walkę z tym.Spowiedź-wątpliwości-poczucie bezsensu.

A czytasz Ewangelię?

[Susanna]

Czy można odzyskać radość w sercu? Wierzę w Boga wiara zawsze i Bóg byli dla mnie,są i będą najważniejsze.Jak można sobie pomóc.Modlę się do Boga o uwolnienie od skrupułów.Czuję pustkę w sercu,przestałam się cieszyć jak jestem na Mszy.Jestem już skrupułami zmęczona.Mam takie wrażenie,że przegrywam walkę z tym.Spowiedź-wątpliwości-poczucie bezsensu.

Czytanie Ewangelii, częsta Msza święta ale i... psychoterapia... spróbuj przynajmniej. Może rozmowa z psychologiem.
Daj sobie pomóc i pozwól sobie pomóc.

[Marek_Piotrowski]

Prz 25,20 "Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym."
Ten fragment IMHO mówi o tym, że radosne zwiastowanie Boga niekoniecznie jest tym, co Cię pocieszy w chwili "nocy ciemnej".
Niestety, stan takiej obojętności jest naturalny i niezbyt przyjemny (choć mistycy raczej się zgadzają, że dobrze przeżyty jest dla duszy znacznie bardzie owocny niż stany euforycznej radości wiary). Ponoć modlitwa w tym stanie (straaaasznie trudna) jest bardzo przez Boga ceniona.
Ponoć św. Siostra Teresa z Kalkuty przez 40 lat żyła w tym stanie - niektóre jej pisma z tego okresu brzmią wręcz dramatycznie... a taki piękny owoc wydała.

Ale wiem, że to słabe pocieszenie... Prz 25,20 "Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym."

[kazik95]

Czy można odzyskać radość w sercu? ...

Trudno mieć radość w sercu gdy coś boli ...
Gdy boli głowa, ząb, kręgosłup, żołądek ...
Gdy boli dusza na przykład ...

Kasiu, idź do jakiegoś człowieka po lekarstwo, po pomoc.

[sądzony]

Czy próbowałaś "zdiagnozować" czy Twój stan wynika z problemów na płaszczyźnie psychicznej czy duchowej?

[AdamS.]

Czy można odzyskać radość w sercu? Wierzę w Boga wiara zawsze i Bóg byli dla mnie,są i będą najważniejsze.Jak można sobie pomóc.Modlę się do Boga o uwolnienie od skrupułów.Czuję pustkę w sercu,przestałam się cieszyć jak jestem na Mszy.Jestem już skrupułami zmęczona.Mam takie wrażenie,że przegrywam walkę z tym.Spowiedź-wątpliwości-poczucie bezsensu.

Niemal wszyscy moi Poprzednicy wskazali na konieczność zweryfikowania, czy to stan duszy czy może psychiki - i słusznie, bo w tym drugim przypadku wystarczy działanie farmakologiczne połączone z psychoterapeutycznym (może wystarczy tylko to ostatnie).

Jeśli jednak faktycznie jest to problem duchowy, to myślę, że warto znaleźć jakąś pogłębioną wspólnotę przy parafii, gdzie można się tym podzielić na żywo z bratem i siostrą w Chrystusie - to działa głębiej, niż kontakt forumowy. Osobiście polecam Odnowę w Duchu Świętym. Można wtedy poprosić o modlitwę wstawienniczą, można też nawiązać relacje, które odsłonią Ci inny wymiar wiary. Jezus prowadzi nas często przez drugiego człowieka.

[Katarzyna1234]

Stan psychiki w moim przypadku-zaburzenia obesyjno kompulsywne OCD.Jestem także umówiona na wizytę u psychologa.Biorę leki.Jednak coś się ze mną stało.Nie chcę nie przyjmuje tego wogóle do siebie nie chce zrzucać wszystkiego na zaburzenie-przecież sama jestem sobie winna swojego stanu.Bo jak ktoś nigdy nie zwracał uwagi na to żeby wyznać grzechy ciężkie to jaka może być inna odpowiedź jak to że sama sobie na to zapracowałam swoimi grzechami i swoją głupotą.Z jednej strony jestem zmęczona już spowiedziami,z drugiej strony jest zmienny stan w jednym dniu chcę walczyć-myśli że nie mogę i nie chce odpuścić w innym jest mi to obojętne,w innym wyrzuty sumienia i tak w kółko.A w sferze duchowej na początku była u mnie silna wola do walki-trwało to 4 miesiące.Od spowiedzi do spowiedzi aż sama się sobie dziwię-całe życie nieśmiałość.A w czasie walki przełamywałam tą nieśmiałość.Nie mam możliwości dołączenia do takiej wspólnoty.Nie mieszkam w mieście-a w miastach przeważnie takie wspólnoty działają.W mojej parafii nic takiego nie ma.Po raz kolejny mi w życiu nie wyszło.Czuję się jak potwór.Bo jak mogę myśleć jako katoliczka.Tak mi zależało tak się starałam.A czasami mam takie myśli,żeby odbyć spowiedź i mieć przysłowiowy spokój chociaż na jakiś czas.

[Andej]

Czy można odzyskać radość w sercu?

Można. Wypełniając je miłością do Boga, ludzi i siebie samej.

[sądzony]

Z jednej strony jestem zmęczona już spowiedziami,z drugiej strony jest zmienny stan w jednym dniu chcę walczyć-myśli że nie mogę i nie chce odpuścić w innym jest mi to obojętne,w innym wyrzuty sumienia i tak w kółko.

Wydaje mi się, że potrzebujesz leków, porady psychologicznej, ale również przewodnika duchowego.

"Sposób postępowania, jakiego mają się trzymać w tej nocy zmysłów, polega na tym, aby zaprzestali medytacji dyskursywnej, ponieważ już nie czas na nią. Niech raczej pozwolą trwać duszy w spoczynku i ukojeniu, choćby się im wydawało, że nic nie czynią, tylko czas tracą i choćby się im zdawało, że to z powodu swej słabości nie mają chęci o czymkolwiek myśleć."

"Choćby dusza czuła wiele skrupułów, że traci czas, że lepiej byłoby się czym innym zająć, gdyż wśród tej modlitwy nie może nic czynić ani myśleć, niech znosi siebie cierpliwie i trwa w spoczynku. Nie po to bowiem idzie się na modlitwę, aby w niej szukać własnego upodobania lub duchowej swobody." św. Jan od Krzyża

https://www.karmel.pl/noc-ciemna-3/13/

Możliwe, że borykasz się z nocą zmysłów.
Polecam cykl: "Karmel dla zabieganych" p. Natalii


ale przede wszystkim duchowny.

[Katarzyna1234]

Odbywam spotkania u specjalisty psychiatry-biorę leki.Wyszło OCD.Na wizytę u psychologa czekam.Spowiedź odwlekam nie wiem czemu boję się cyba znowu tych wątpliwości wszystkiego od nowa zaczynać.Psychiatra kazał odpuścić trochę.Ale jak nie potrafię zaakceptować chyba tego że mam te zaburzenia.Uważam,że to moja wina i tylko moja a nie zaburzeń.

[kazik95]

Odbywam spotkania u specjalisty psychiatry-biorę leki.Wyszło OCD.Na wizytę u psychologa czekam.Spowiedź odwlekam nie wiem czemu boję się cyba znowu tych wątpliwości wszystkiego od nowa zaczynać.Psychiatra kazał odpuścić trochę.Ale jak nie potrafię zaakceptować chyba tego że mam te zaburzenia.Uważam,że to moja wina i tylko moja a nie zaburzeń.

SUPER, że poszłaś na wizytę.
Idź też do psychologa.
Bardzo cieszę się, że zrobiłaś to dla siebie.

Pamiętaj: najtrudniejszy pierwszy krok.