Św. Olimpia.

Rozmowa na temat świętych, także błogosławionych, postaci biblijnych, ich życia, czego możemy się nauczyć z ich życia.
ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Susanna
Zasłużony komentator
Zasłużony komentator
Posty: 2501
Rejestracja: 30 maja 2021
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 1050 times
Been thanked: 939 times

Św. Olimpia.

Post autor: Susanna » 2024-01-25, 18:19

Olimpia przyszła na świat w 361 lub 368 roku w rodzinie cesarskich dostojników Konstantynopola.
Wywodziła się z arystokracji bizantyjskiej, była córką senatora Secundusa (Selencusa).
Wychowała się pod opieką Teodozji, siostry biskupa Ikonium, Amfilochiusza.
Jej mężem był prefekt miasta-Nebrydiusz. Jej ślub uczcił specjalnym utworem św. Grzegorz z Nazjanzu.
Nebrydiusz zmarł po dwudziestu miesiącach, wtedy cesarz Teodozjusz Wielki postanowił wydać ją
za jednego ze swych krewnych lecz Olimpia odmówiła mimo wielokrotnego nacisku.

Oddała się życiu duchownemu; sporą część swojego majątku przekazała na cele charytatywne, pogłębiała teologię
i założyła wspólnotę monastyczną przy soborze Hagia Sophia.
Patriarcha Nektariusz w uznaniu tych zasług mianował ją diakonisą, co wobec jej młodego wieku było wówczas czymś wyjątkowym.
Oddając się sprawom chrześcijańskiej dobroczynności, nie stroniła od zainteresowań intelektualnych.
Czytała Pismo święte; Grzegorz z Nyssy dedykował jej swój komentarz do Ewangelii,
Potem znalazła się w bliskim otoczeniu św. Jana Chryzostoma, którego przyjaźń szczególnie sobie ceniła.

Do końca próbowała ratować go przed wygnaniem, kiedy ono nastąpiło. Zachowało się siedemnaście listów które
św. Jan skierował do św. Olimpii. Ta wierność okupiona została niejedną przykrością, którą wycierpieć musiała ze strony panujących,
którzy ostatecznie zmusili ją do opuszczenia stolicy. Przeniosła się wtedy do Cyzyku, a potem do Nikomedii.

Zmarła 25.07.408 roku.
Grecy wspominali ją 24, 25 lub 26 lipca, a Martyrologium Rzymskie 17 grudnia. W nowym Martyrologium przywrócono termin właściwy - 25 lipca.

Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/07-25c.php3
"Uwielbiaj, duszo moja, sławę Pana mego,
Chwal Boga Stworzyciela tak bardzo dobrego.
Bóg mój, zbawienie moje, jedyna otucha,
Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha."
Magnificat anima mea Dominum!

ODPOWIEDZ

Wróć do „Święci i postacie biblijne”