Św. Hieronim Emiliani.

[Susanna]

Hieronim przyszedł na świat w 1486 roku w Wenecji. Był najmłodszym z czterech synów Angela i Eleonory Morosini.
Gdy miał 10 lat, jego ojciec się powiesił co dla chłopca było wielką tragedią. Był chłopcem o miłym wyglądzie, ciemnowłosym i o smagłej cerze.
Z natury był radosny, choć skryty. Nie był wysoki, ale dobrze zbudowany. Był łagodny i dobrze wychowany, choć czasami dawał się
ponieść napadom gniewu.
Służbę wojskową rozpoczął w 1509 roku, dwa lata później, zastąpił swojego brata jako dowódca obrony fortecy Castelnuovo di Quero.
Pod koniec sierpnia tego roku, po zaledwie jednym dniu walk z przeważającymi wojskami francuskimi, musiał poddać miasto,
został aresztowany i wtrącony do lochu.

Jego ręce i stopy zakuto w kajdany, przytwierdzono do wielkiej marmurowej kolumny grubym łańcuchem obrożę na szyi.
Te dni skłoniły go do modlitwy i przybliżyły do Boga. Po miesiącu uwięzienia - 27 września 1511 roku- został w cudowny sposób uwolniony.
Dokładnie nie wiadomo co się stało ale zawsze przypisywał to uwolnienie interwencji Matki Bożej.
Uciekł do Treviso i tam przed cudownym wizerunkiem w Kościele Matki Bożej Większej, złożył swoje kajdany
i postanowił zmienić swoje życie.

Wojna zakończyła się w 1516 roku, wtedy wrócił do Quero, został zarządcą miasteczka i pełnił tę funkcję
przez 11 lat, po czym wrócił do Wenecji. Ten okres jego życia to była radykalna zmiana;
wrócił do czytania Pisma Świętego i medytacji, zawarł nowe przyjaźnie oraz zaczął korzystać z kierownictwa duchowego.

W 1528 roku Italię nawiedziła klęska głodu, zginęły tysiące ludzi, do tego rozprzestrzeniła się dżuma.
Hieronim włączył się osobiście w pomoc potrzebującym. Zaraził się też dżumą i przygotowywał się już na śmierć,
ale niespodziewanie powrócił do zdrowia.
W 1531 roku opuścił dom rodzinny i zorganizował w wynajętym parterze domu w San Rocco pierwszy w historii sierociniec
dla trzydziestki bezdomnych chłopców. Później jeszcze zorganizował dla nich szkołę.
Uczył ich podstawowych rzeczy ale i wychowywał po chrzecijańsku.

W 1534 roku założył w Somasca nowe zgromadzenie zakonne - Towarzystwo Sług Ubogich, budował szpitale i domy opieki.
Powstała także żeńska gałąź zgromadzenia.
Zmarł 8.02.1537 roku jako ofiara epidemii. W 1747 roku beatyfikował do papież Benedykt XIV
a kanonizował w 1767 roku Klemens XIII. Pius XI w 1928 r. ogłosił go patronem sierot i opuszczonej młodzieży.
Jest także patronem miast Treviso i Wenecji.

Źródło:
https://modlitwawdrodze.pl/patron-dnia/ ... m-emiliani

https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/02-08a.php3