Św. Genowefa.

[Susanna]

Genowefa przyszła na świat w 422 roku w Nanterre pod Paryżem, pochodziła z rycerskiego rodu.
Gdy miała siedem lat, przybył do jej rodzinnej wioski św. German, biskup Auxerre, w celu zwalczania herezji Pelagiusza
(który kwestionował dziedziczenie grzechu pierworodnego i potrzebę łaski uświęcającej), wtedy mała Genowefa
stała wśród tłumu, który się zgromadził wokół świątobliwego przybysza. Św. German przepowiedział że zostanie świętą
oraz ofiarował jej krzyż z którym się nigdy nie rozstawała.

Za zezwoleniem rodziców oddała się uczynkom pokutnym i dziełom miłosierdzia.
Gdy jej rodzice zmarli udała się do Paryża gdzie zamieszkała ze swoją matką chrzestną.
tam otrzymała z rąk miejscowego biskupa welon dziewicy poślubionej Panu Bogu.

Wkrótce potem zaczęła gromadzić wokół siebie inne kobiety i zachęcać do podobnego trybu życia.
Utrzymywały się one z pracy swoich rąk, a wolny czas poświęcały odwiedzaniu chorych i niesieniu pomocy opuszczonym.
Genowefa prowadziła życie ascetyczne pełne wyrzeczeń i gorliwości.

Kilkakrotnie stawała się wybawicielką Paryża. W roku 451 w mieście powstał popłoch na wieść o nadciągających Hunach
pod wodzą Attyli - obawiano się najazdu hordy. Genowefa zachęcała do zachowania spokoju, przepowiadając, że Bóg ochroni miasto,
jeśli jego mieszkańcy podejmą modlitwę i post. Rzeczywiście, Attyla skierował swoje wojsko w inną stronę. Ominął Francję
i udał się do Italii. Gdy mieszkańcom Paryża groził głód, zorganizowała flotyllę rzeczną, która zaopatrzyła miasto w żywność.

Do ubogiego domku Genowefy przychodzili nie tylko prości ludzie ale i możni by prosić o radę i modlitwę.
Wśród nich byli również królowie Francji - Childeryk i Chlodwig.
Znosiła cierpliwie wszelkie cierpienia i dolegliwości fizyczne, nieraz spotykały ją prześladowania,
nazywano ją nawet czarownicą i usiłowano spalić na stosie.

Zmarła 3 stycznia 500 lub 502 roku. Została pochowana na podmiejskim cmentarzu Lucotius .
Nazwanym później jej imieniem. Król Chlodwig I wzniósł tam kościół pod jej wezwaniem. Od XII w. opiekę nad jej kultem
sprawowali kanonicy zwani genowefianami. W 1757 r. rozpoczęto budowę klasycystycznego kościoła św. Genowefy,
który w czasie rewolucji francuskiej zmieniony został na Panteon. W 1793 r. spalono jej relikwiarz. Obecnie miejscem jej kultu
jest paryski kościół św. Stefana ze Wzgórza (St. Etienne-du-Mond), gdzie znajdują się resztki zniszczonego sarkofagu.

Co roku od 3 do 12 stycznia trwa w nim uroczysta nowenna ku czci św. Genowefy.
Wspominane jest niezwykłe wydarzenie z 1129 r., kiedy to procesja z relikwiami św. Genowefy powstrzymała
epidemię zatruć sporyszem (pasożytniczym grzybem atakującym zboża), dziesiątkującą ludność Paryża.
Genowefa jest patronką dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników,
właścicieli składów win i żołnierzy.

Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/01-03b.php3