Św. Koleta z Corbie.

Rozmowa na temat świętych, także błogosławionych, postaci biblijnych, ich życia, czego możemy się nauczyć z ich życia.
ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Susanna
Zasłużony komentator
Zasłużony komentator
Posty: 2498
Rejestracja: 30 maja 2021
Wyznanie: Katolicyzm
Has thanked: 1048 times
Been thanked: 938 times

Św. Koleta z Corbie.

Post autor: Susanna » 2024-02-06, 20:40

Nicolette Boylet urodziła się 13.01.1381 roku w Corbie we francuskiej Pikardii.
Była jedynym i długo wyczekiwanym dzieckiem. Jej rodzice - Robert i Małgorzata - mieli w dniu jej narodzin oboje około 60 lat.
Rodzice - przypisując narodziny córki wstawiennictwu św. Mikołaja - nadali jej imię owego orędownika.
Gdy Robert i Małgorzata zmarli, Nicolette znalazła się pod opieką Raoula de Roye, opata benedyktynów w Corbie,
gdzie za życia jej ojciec był cieślą.

Odrzuciła kilka ofert matrymonialnych i wstąpiła do klasztoru beginek lecz później przeniosła się do benedyktynek
a w końcu wstąpiła do klarysek. Jednak ostatecznie zdecydowała się na życie pustelnicze za zezwoleniem opata
17.09.1402 r., w wieku 21 lat, została zamurowana w celi jako rekluza.

Był to czas dla niej pełen przeżyć mistycznych;
miała wizję świętego Franciszka z Asyżu, który wzywał ją do przywrócenia pierwotnej surowości regule św. Klary.
Kiedy Koleta się wahała, na trzy dni została pozbawiona wzroku, a na trzy kolejne - mowy.
Celę opuściła po czterech latach i w 1406 r. została zwolniona ze ślubowanego odosobnienia. Wsparcia w reformowaniu klarysek
udzielił jej specjalną bullą Benedykt XIII, a pomagali jej franciszkanie: przełożony generalny Wilhelm z Casale oraz Henryk de Baume,
w którego majątku rodzinnym w Baume-de-Frontanay założyła pierwszą zreformowaną wspólnotę. Przez kolejne lata reformowała
istniejące klasztory i tworzyła nowe. Spotykała się jednak z buntem i oszczerstwami.

Nawet oskarżono ją o czarnoksięstwo.
Jej reforma objęła Burgundię, Francję, Flandrię i Hiszpanię. Jedna z gałęzi klarysek jest do dziś nazywana koletankami.
Znana była z głębokiej czci dla Męki Chrystusowej. Pościła w każdy piątek. Po przyjęciu Komunii św. przeżywała wielogodzinne ekstazy.

Podróżowała między Francją, Włochami a Niemcami, spotykając się m.in. ze św. Janem Kapistranem i św. Wincentym Ferreriuszem.
Prawdopodobnie w 1429 roku widziała się w Moulins także ze św. Joanną d'Arc.
Odeszła 6.03.1447 roku w belgijskiej Gandawie. Przepowiedziała swoją datę śmierci.
W 1625 roku została beatyfikowana a kanonizowana 24.05.1807 r. przez Piusa VII.

Źródło:

https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/02-07c.php3
"Jak łania pragnie
wody ze strumieni,
tak dusza moja pragnie
Ciebie, Boże!
Dusza moja pragnie Boga,
Boga żywego:
kiedyż więc przyjdę i ujrzę
oblicze Boże?"

Psalm 42.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Święci i postacie biblijne”