Tymi samymi słowami co ja, przywitał Jezus uczniów po zmartwychpowstaniu
ks. Krzysztof Napora SCJZamknięcie to nie stanowi przeszkody dla Jezusa, który przychodzi pomimo drzwi zamkniętych i stając pośrodku uczniów, mówi do nich: „Pokój wam!”. Wyrażenie to uznać by można za standardowe żydowskie pozdrowienie (szalom alekem lub szalom lakem), w którym pozdrawiający życzy, by pokój ogarnął osobę pozdrawianą. Odwołanie jednak do pewnych tekstów starotestamentalnych podpowiada nieco inne znaczenie słów Jezusa. Hebrajskie wyrażenie שָׁלוֹם לְךָ (szalom leka – pokój tobie/z tobą) pojawia się niekiedy jako tzw. „formuła objawienia”, poprzez którą Bóg zwiastuje ludziom swoją zbawczą obecność. „Rzekł do niego [do Gedeona] Pan: «Pokój z tobą! Nie bój się niczego! Nie umrzesz»” (Sdz 6,23; por. Dn 10,19). Pokój, który zwiastowany jest osobie pozdrawianej (hbr. שָׁלוֹם – szalom, gr. εἰρήνη – eirene), to nie tyle spokój rozumiany jako brak lęku, zagrożenia, wyzwolenie z niebezpieczeństwa, ale pewna harmonia ogarniająca całego człowieka – harmonia, która swe źródło ma w Bogu, dokonującym zbawienia. „Pokój wam!”, które Jezus wypowiada dwukrotnie w czytanym przez nas fragmencie Ewangelii wg św. Jana, to nie tyle uspokojenie ich obaw przed Żydami, którzy chcieliby zrobić im krzywdę, ale to bezpośrednie nawiązanie do ostatniej wieczerzy, w czasie której Jezus zapewniał swych uczniów: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!” (J 14,27). Jezusowe „Pokój wam!” nie jest wyłącznie życzeniem czy pozdrowieniem: „Pokój niech będzie z wami”. Zdanie „Pokój wam!” w wersetach 19. i 21. stanowi dobitne stwierdzenie: Jestem z wami, przyszedłem do was – byście nie byli sierotami (por. J 14,18), odszedłem i przychodzę znów do was (por. J 14,28), abyście poznali „że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was” (por. J 14,20), przychodzę i jestem, byście otrzymali Ducha-Pocieszyciela (por. J 14,16.26). I jak mówi Jan Ewangelista, „Jezus tchnął na nich i powiedział im «Weźmijcie Ducha Świętego»” (J 20,22). Scena spotkania z uczniami po zmartwychwstaniu staje się w ten sposób objawieniem Jezusa, który JEST, który został wywyższony i zwycięsko przeszedł przez śmierć. Teraz powraca do uczniów, by przez dar Ducha tchnąć w nich nowe życie, stworzyć na nowo człowieka.
oratio
Niech mnie ogarnie, Panie, Twój pokój – pokój, którego świat dać nie może.] Niech poznam, że Ty naprawdę JESTEŚ, że przychodzisz do mnie, by tchnąwszy we mnie swego Ducha, stworzyć mnie na nowo i posłać…
contemplatio
Chciejmy kontemplować scenę spotkania Jezusa Zmartwychwstałego z uczniami, która uobecnia się w czasie każdej niedzielnej Eucharystii: oto uczniowie zebrani są razem „w pierwszy dzień tygodnia” – w „dzień Pański”, Jezus noszący ślady męki i zmartwychwstały staje pośrodku nich, pojawia się wzmianka o odpuszczeniu grzechów, wypowiadane jest błogosławieństwo pokoju: „Pokój wam!” i posłanie: „Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Jezus obdarza swym Duchem – jak w dniu Pięćdziesiątnicy.
http://czasserca.pl/pokoj-wam/
więc teraz wiedząc co wam życzę
szalom
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
