Była ich jedynym, wymodlonym bardzo wyczekanym dzieckiem. Na chrzcie otrzymała imię Małgorzata (Rita jest jego zdrobnieniem).
Na życzenie rodziców wyszła za mąż, jednak te związek był nieudany, ponieważ mąż Rity, był bardzo brutalny, porywczy.
Mimo to Rita, znosiła to cierpliwie. Jej mąż zginął na skutek zwaśnionych rodów.
Była matką dwóch synów z którymi miała wychowawcze problemy, prosiła Boga, aby raczej zabrał ich ze świata niż mieliby
stać się zabójcami. Bóg wysłuchał tej prośby. Obaj młodzieńcy, którzy planowali pomścić ojca, zmarli podczas epidemii.
Jako trzydziestokilkuletnia wdowa, Rita wstąpiła do zakonu augustianek które miały swój klasztor w Cascii. Ponieważ była analfabetką,
została przyjęta do sióstr "konwersek", które były przeznaczone do codziennej posługi w klasztorze. Z całą radością, z miłości dla Oblubieńca,
spełniała najniższe posługi w klasztorze. Często w ciągu dnia i nocy całowała z miłością obrączkę zakonną, która symbolizowała jej
mistyczne zaślubiny z Jezusem.
Miała szczególne nabożeństwo do Męki Jezusa, nie raz ją widziano jak leżała krzyżem, zalana łzami.
Gdy pewnego dnia kaznodzieja miał kazanie o męce Pańskiej, prosiła gorąco Jezusa, by dał jej zakosztować męki chociaż jednego ciernia,
który ranił Jego przenajświętszą głowę. Została wysłuchana. W czasie modlitwy poczuła nagle w głowie silne ukłucie. Na tym miejscu
wytworzyła się bolesna rana, która zadawała jej nieznośne cierpienia przez 15 lat, aż do śmierci. Aby jednak uniknąć sensacji,
Rita prosiła Chrystusa, by rana była ukryta, nadal jednak sprawiając cierpienia. Tak się też stało.
Rita odznaczała się posłuszeństwem, duchem modlitwy i cierpliwości. Będąc prostą i niewykształconą osobą,
osiągnęła szczyty kontemplacji.
22.05.1457 roku zmarła na gruźlicę w Cascii. Do dziś tam spoczywa jej nienaruszone ciało.
Sanktuarium Świętej, obejmujące jej rodzinny dom w Rocca Porena oraz klasztor i kościół w Cascii, w którym została pochowana,
jest miejscem tłumnych pielgrzymek. Sława świętości zaczęła ściągać do Cascii wielu pielgrzymów. Przy grobie Rity działy się
nadzwyczajne rzeczy, które napełniły sławą tamtejszy klasztor. Kiedy po kilku latach wybuchł w kościele gwałtowny pożar,
mimo że spalił się cały kościół, cyprysowa trumna z ciałem Rity pozostała nietknięta. Zaczęły mnożyć się wizerunki i modlitwy
do służebnicy Bożej. Papież Urban VIII w roku 1628 zatwierdził jej kult. Jednak jej uroczysta kanonizacja odbyła się
dopiero 24 maja 1900 r. Dokonał jej papież Leon XIII, nazywając św. Ritę "drogocenną perłą Umbrii".
Źródło:
https://brewiarz.pl/czytelnia/swieci/05-22a.php3
Dodano po 2 minutach 36 sekundach:
https://rita.rozaniec.info/sarkofag-z-c ... etej-rity/