Dzieje Apostolskie 10

[Dezerter]

Zbliżamy się do kolejnego przełomowego momentu w dziejach i Dziejach - dotychczas 100% ochrzczonych i z wody i z Ducha to byli Żydzi, albo semici spokrewnieni więzami krwi z Samarii. Wprawdzie Jezus zapowiedział, że wybrał Pawła jako Apostoła Pogan, ale ten na razie ewangelizował tylko żydów w synagogach i Jerozolimie, i zrobił sobie dłuższą przerwę w Tarsie. Wydaje się, że Bóg sam przejmuje więc inicjatywę i posyła samego Piotra by za jego udziałem dokonała się rzecz przełomowa, ale oddajmy głos Łukaszowi...

(1) W Cezarei mieszkał setnik kohorty italskiej - Korneliusz. (2) Był to człowiek pobożny, z całym swoim domem żył w bojaźni Bożej, hojnie rozdawał ubogim jałmużnę i nieustannie modlił się do Boga. (3) Około godziny dziewiątej miał widzenie. Ujrzał wtedy anioła Bożego, który wchodząc do niego powiedział:
Korneliuszu! (4)
Ten zaś wpatrując się w niego, ze strachem zapytał: O co chodzi, panie?
Modlitwy twoje dotarły przed oblicze Boga, a jałmużny przypominały Mu o tobie - odpowiedział anioł. - (5) Poślij teraz ludzi do Joppy, niech przyprowadzą Szymona Piotra. (6) Jest on gościem Szymona garbarza, którego dom położony jest nad morzem.
(7) Kiedy odszedł anioł, który z nim rozmawiał, zawołał dwóch domowników i pobożnego żołnierza spośród tych, którzy mu podlegali, (8) opowiedział o wszystkim i wysłał ich do Joppy.
(9) Następnego dnia, gdy byli w drodze i zbliżali się już do miasta, Piotr wszedł na dach, aby się modlić. Było około godziny szóstej. (10) Odczuwał już głód i chciał coś zjeść, a gdy mu przygotowywano posiłek, wpadł w ekstazę.
(11) Zobaczył niebo otwarte i opadający przedmiot, coś w rodzaju wielkiego płótna, które czterema końcami spadało na ziemię. (12) Były na nim wszystkie zwierzęta czworonożne, płazy i ptaki latające w powietrzu. (13) Usłyszał wówczas głos skierowany do niego: Piotrze, wstań, zabijaj i jedz! (14) Piotr odpowiedział: Panie, za nic w świecie, nigdy bowiem nie jadłem czegoś nieczystego i skażonego. (15) I znowu usłyszał głos: Przestań nazywać skażonym to, co Bóg oczyścił. (16) Powtórzyło się to trzy razy, a przedmiot ów natychmiast został wzięty do nieba. (17) Kiedy Piotr zastanawiał się nad znaczeniem tego widzenia, ludzie wysłani przez Korneliusza dowiedzieli się już, gdzie mieszka Szymon, stanęli u bramy (18) i głośno pytali, czy jest tu w gościnie Szymon Piotr.
(19) A gdy Piotr jeszcze nadal zastanawiał się nad widzeniem, wtedy powiedział do niego Duch:
Właśnie szuka cię dwóch mężczyzn. (20) Wstań więc, zejdź na dół i idź z nimi bez wahania, bo to Ja ich przysłałem.
(21) Zszedł do nich Piotr i powiedział: To ja właśnie jestem tym, kogo szukacie. Co was tu sprowadza? (22) Odpowiedzieli: Setnik Koreneliusz, człowiek sprawiedliwy i bogobojny, cieszący się uznaniem całej ludności żydowskiej, otrzymał polecenie od świętego anioła, aby cię sprowadził do swego domu i wysłuchał, co mu powiesz. (23) Zaprosił ich więc w gościnę. Na drugi dzień wstał i wyruszył z nimi. Poszli z nim także niektórzy bracia z Joppy. (24) Nazajutrz przybyli do Cezarei, Korneliusz, czekając na nich, zaprosił swoich krewnych i najbliższych przyjaciół. (25) Kiedy Piotr wchodził do domu Korneliusza, ten wyszedł mu naprzeciw, upadł do nóg i oddał mu pokłon. (26) Piotr zaś podniósł go i powiedział:
Wstań, ja też jestem człowiekiem.
(27) Rozmawiając z nim wszedł do środka, gdzie zastał wielu zebranych. (28) Odezwał się więc do nich: Wiecie, że nie wolno Żydowi przebywać i przestawać z cudzoziemcem. Bóg jednak pouczył mnie, abym żadnego człowieka nie nazywał skażonym lub nieczystym. (29) Dlatego wezwany przybyłem bez ociągania. Pytam więc, dlaczego mnie wezwaliście? (30) Korneliusz odpowiedział: Gdy cztery dni temu także o dziewiątej godzinie modliłem się w swoim domu, stanął przede mną człowiek w jaśniejącej szacie (31) i powiedział:
Korneliuszu, wysłuchana została twoja modlitwa, a o jałmużnach twoich wspomniano przed Bogiem. (32) Poślij więc do Joppy po Szymona Piotra, który zatrzymał się w domu garbarza nad morzem.
(33) Zaraz więc po ciebie posłałem i dobrze zrobiłeś, że przyszedłeś. Teraz więc stoimy wszyscy przed Bogiem, aby wysłuchać wszystkiego, co ci Pan polecił. (34) Piotr zabrał głos:
Teraz z całą pewnością rozumiem, że Bóg nie gardzi żadnym człowiekiem, (35) ale w każdym narodzie miły Mu jest ten, kto jest bogobojny i prawy. (36) Posłał więc Bóg słowo synom Izraela, głosząc dobrą nowinę pokoju przez Jezusa Chrystusa - On jest Panem wszystkich. (37) Wiecie przecież, co się wydarzyło w całej Judei, jak to poczynając od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan, (38) Jezus z Nazaretu został przez Boga namaszczony Duchem Świętym i mocą, przeszedł dobrze czyniąc, uzdrawiał opętanych przez diabła, bo Bóg był z Nim. (39) A my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, czego dokonał w całej ziemi żydowskiej i w Jerozolimie; Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. (40) Ale Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu się ukazać w widzialnej postaci, (41) nie wszystkim jednak ludziom, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga świadkom, którzyśmy razem z Nim jedli i pili po zmartwychwstaniu. (42) Polecił nam głosić i świadczyć przed ludźmi, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. (43) To o Nim właśnie dają świadectwo wszyscy prorocy głosząc, że każdy, kto wierzy w Niego, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów.
(44) Już w czasie przemówienia Piotra Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali jego nauki. (45) A wierni żydowskiego pochodzenia, którzy przybyli z Piotrem, zdziwili się, że i poganie otrzymali dar Ducha Świętego. (46) Słyszeli bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy zapytał Piotr:
(47) Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?
(48) Polecił więc ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Wtedy prosili go, aby zatrzymał się jeszcze u nich przez kilka dni.

[Dezerter]

Zostawiliśmy Piotra nad morzem w Joppie u grabarza , Korneliusz mieszka też nad morzem, 63 km na północ, czyli 14 godzin pieszej wędrówki, jest rzymianinem, żołnierzem, dowódcą dużego oddziału wojskowego. Jednocześnie jest pobożnym i "bojącym się Boga"- czyli wierzącym w Jahwe poganinem, on i wszyscy mieszkańcy jego domu. Rozdawał jałmużnę biednym i często się modlił, i to właśnie na modlitwie ! Bóg posłał mu anioła z komunikatem, że jego modlitwy i jałmużny zostały zauważone przez Boga i nakazał mu sprowadzić Piotra.
A Piotr co robił w tym czasie? - modlił się i zgłodniał na tej modlitwie, wówczas wpadł w ekstazę, miał widzenie, wizje czy jak inni tłumaczą wpadł w zachwycenie ( ot charyzmatyk ), ale i tradycjonalista w jednym, bo jak Bóg w wizji różnych zwierząt mówi mu by zabijał i jadł, to Piotr na to - nigdy w życiu, tam są zwierzęta nieczyste, a ja przycisz koszerny żyd jestem . Trzy razy Bóg mu kazał jeść bo :
"Nie uważaj za skażone tego, co Bóg oczyścił".
Wizja znikła, a Piotr zastanawiał się co ona mogła znaczyć, wówczas to sam Duch odezwał się i polecił by poszedł bez wahania z przybyszami stojącymi u drzwi. W tym momencie przybyli posłańcy od Korneliusza i poinformowali Piotra o Korneliusza widzeniu i prośbie o przyjęcie przez Piotra zaproszenia.
Skoro Duch każe, to i rano wyruszyli, wraz z kilkoma braćmi z Joppy. Korneliusz zaprosił swoich krewnych i przyjaciół do domu i trwali w oczekiwaniu na Piotra, myślę, że i modlitwy nie zabrakło w tym gronie. Obaj przy spotkaniu zachowali się bardzo pokornie Korneliusz padł do nóg Piotrowi a ten podniósł go i powiedział, że też jest (normalnym) człowiekiem. Ale jak Piotr się przekonał, że wszedł do domu nieżydowskiego, to w tym momencie (to moje domniemanie, ale bardzo mocne) przestał się zastanawiać, co znaczyła ta wizja ze zwierzętami nieczystymi, że chodziło tu nie o nieczyste pokarmy a o pogan, że nie wolno Żydowi przebywać i przestawać z cudzoziemcem. Bóg jednak pouczył mnie, abym żadnego człowieka nie nazywał skażonym lub nieczystym.. I mamy wyjaśnioną wizję ze zwierzętami nieczystymi, co znaczyła.
Prawo Prawem, ale najpierw trzeba się Ducha słuchać więc Piotr wszedł do domu Korneliusza
Często charyzmatykom zarzuca się "czemu robią coś co prawo kościelne zakazuje?"
- bo idziemy w ślady Piotra, odpowiadają.
cdn

[Dezerter]

Nie ma co ukrywać, że Żydzi, w tym Piotr, uważali się za lud wybrany, a pogan za gorszych, za bałwochwalców, za nieczystych. Zobaczmy - Korneliusz oddał mu pokłon, witając w jego osobie, wskazanego przez Boga Jego posłańca
a Piotr pomyślał, że uprawia bałwochwalstwo i bierze go za półboga jakiegoś . Te wpojone żydom zachowania i dystans do pogan musiał sam Bóg przełamać i to w osobie/głowie Piotra, bo tylko jego, reszta judeochrześcijan, była w stanie posłuchać i usłuchać. Bez tego przełamania wiekowych uprzedzeń, nie było by głoszenia Ewangelii do pogan , jednak Bóg wyzwala.
Piotr nie bardzo wiedział po co przyszedł, ale był posłuszny Bogu - pyta więc:
- po co mnie wezwaliście?
Korneliusz opowiedział swoje widzenie i zakończył w niezwykły sposób do Piotra:
Teraz więc stoimy wszyscy przed Bogiem, aby wysłuchać wszystkiego, co ci Pan polecił.
Wiara, że posłaniec jest uosobieniem Posyłającego
Cóż Piotrowi było czynić - zrobił to co umiał najlepiej, czyli wygłosił kerygmat - zwracam uwagę, bo to jest chyba pierwszy kerygmat w NT - bezcenne dla wszystkich ewangelizatorów - ale jest też tu wyznanie wiary i to nie tak jak w przemowie Szczepana - wyznanie wiary judaistyczne, a chrześcijańskie chyba pierwsze zapisane.
każdy, kto wierzy w Niego, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów - co znaczy, że przez Jego imię? - imię u ówczesnych żydów to to Kim jest Jezus i czego dokonał, imię jest nośnikiem, symbolem osoby.
A o jaką Osobę chodzi to widać w bardzo trynitarnym wersecie 38 Jezus z Nazaretu został przez Boga namaszczony Duchem Świętym - kto nie widzi 3 Osób to ma kłopoty z percepcją
Odbiór słów Piotra musiał być bardzo dobry, skoro Bóg widząc, że przyjmują Dobrą Nowinę zsyła im Ducha Świętego - wprawiają zapewne Piotra w lekkie zdumienie, bo przemawiali w językach i prorokowali/wielbili Boga.
Dobrze, że Piotr miał ze sobą 2 świadków żydowskiego pochodzenia, bo zapewne nikt w uczniów i apostołów by mu nie uwierzył w te dziwy.
Piotrowi, wobec takiej decyzji Boga, pozostało ich tylko ochrzcić - ochrzcił wszystkich cały dom, czy były tam dzieci? Zapewne tak.

[konserwa]

W starozytnej koncepcji rodziny wystarczalao stweirdzic, ze ojciec ( patrircha rodziny ) cos uczynil, a to oznaczalo, ze uczynila to cala rodzina ( caly dom ).
Tak wiec dom oznacza wszystkich - wszystkich, ktorzy akurat w tym mmencie przebywali ( zamieszkiwali ) w danym miejscu.
Istnieje rowniez i taki motyw, ze sam chrzest musial bezposrednio dotyczyc jedynie pana domu ( patriarche, ojca ), zas w sposob wladzy domu przechodzil automatycznie na caly dom ( wszystkich domownikow ).
Obie mozliwosci mogly w danym momencie zaistniec - zas sam chrzest wodny mogl dla poszczegolnych mieszkancow danego miejsca nastapic pozniej ( np. aby materialnie znalezc miejsce z wystarczajaca iloscia wody.)
Pozdrawiam.

[Dezerter]

Mądrze piszesz, rzeczywiście tak było i mogło być, tym razem
ale
zapomniałeś o tym, że chrzest w Duchu przyjęli wszyscy, a to on jest tu najważniejszy, bo wodny w tym przypadku to już tylko dopełnienie formalności było:

Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali jego nauki. (45) (...) poganie otrzymali dar Ducha Świętego.

I była to suwerenna decyzja Boga a przygotowany przez Niego Piotr przyjął ją bez szemrania.
Bramy Ludu Bożego Nowego Izraela zostały otwarte na pogan, choć długo jeszcze będzie to wąska brama i nawet za dziesięć lat Paweł będzie każdą misje ewangelizacyjną zaczynał od synagogi i braci etnicznych. Ta zmiana przyniesie wiele problemów, nieporozumień i perturbacji i jeszcze wile razy będziemy ją omawiać.
Korneliusz jako ten pierwszy wśród pogan, który otrzymał Ducha świętego, jak prorocy ST, na stałe wszedł do historii.
do tego przełomu doszło jednak na Ziemi świętej powierzonej kiedyś Izraelowi, plemieniu Manasses (syn Józefa ) - Może to nie przypadek, że Manasses był pierworodnym synem biblijnego patriarchy Józefa i Asenat, córki egipskiego kapłana, tym bardziej gdy zauważymy, że tego przełomowego wydarzenia doszło w Samarii? - takie powolne, łagodne wyjście do pogan w tym widzę, by znający życiorysy i historię judeochrześcijanie mogli to przyjąć bez większego szemrania.

Żyd Mesjanistyczny Stern w komentarzu do NT definiuje czym jest prawdziwa religia = dobre uczynki wypływające z wiary
twierdzi, że NT tak definiuje i chyba ma rację, bo takie zachowanie Korneliusza spowodowało reakcję Boga - myślę, że to bardzo ważne dla nas:
w. 4 "twoje modlitwy, twoje czyny miłosierdzia uniosły się przed oblicze Boga, tak, że myśli On o tobie"
piękne
a o mnie myśli?, a o tobie...

[konserwa]

I tak i nie ... znow wyjde troche na niejakiego smerfa marude.
Biblijnie to chyba ( nie dokopywalem sie, dlatego pisze "chyba") to nie ma dwoch chrztow - wodny oraz Duchem sw..
Chrzest wodny to jest cos podobnego do obrzezania.
A tzw. "chrzest Duchem Swietym" to jest raczej cos na wzor "zwiastowania anielskiego " spotykanego w Starym Testamencie czy u zarania Dobrej Nowiny.
Jest to ewidentnie dar objawiony od Ducha Swietego, on nie wlacza do rodziny chrzescijanskiej - on jest "impulsem" do wejscia z moca na droge wiary chrzescijanskiej, co bylo i jest jednoczesnie wejsciem na droge Krzyza.
Tak to odczuwam ...
Pozdrawiam.

[Dezerter]

I tak i nie ... znow wyjde troche na niejakiego smerfa marude.
Biblijnie to chyba ( nie dokopywalem sie, dlatego pisze "chyba") to nie ma dwoch chrztow - wodny oraz Duchem sw..

Oj wydało się, że nie studiujesz ze mną Dziejów, a warto, zajrzyj do Dz 8
viewtopic.php?t=15472

14 Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, 15 którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. 16 Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa.

Chrzest wodny to jest cos podobnego do obrzezania.
A tzw. "chrzest Duchem Swietym" to jest raczej cos na wzor "zwiastowania anielskiego " spotykanego w Starym Testamencie czy u zarania Dobrej Nowiny.
Jest to ewidentnie dar objawiony od Ducha Swietego, on nie wlacza do rodziny chrzescijanskiej - on jest "impulsem" do wejscia z moca na droge wiary chrzescijanskiej, co bylo i jest jednoczesnie wejsciem na droge Krzyza.
Tak to odczuwam ...
Pozdrawiam.

Dotychczas z tego co poznałem od początku tworzenia się Kościoła w Dziejach, to chrzest wodny i Duch święty są nierozerwalnie złączone i tylko nieco rozdzielone w czasie, a czasami tak jak w Dz2 nawet nie wiadomo czy Chrzest Duchem nie jest nazwany chrztem. Czasami to chrzest Duchem poprzedza wodny, a czasem odwrotnie.

[konserwa]

Nie, nie sa nierozerwalnie zlaczone, zas sam tekst ktory podales nie wskazuje, aby napelnienie/zwiastowanie/prorokowanie przez/z/Duchem Swietym oznaczalo jakis chrzest.
uwazam , ze jest to nadinterpretacja pod okreslona teze, a nie wymowa samego tekstu.

[Dezerter]

Nie, nie sa nierozerwalnie zlaczone, zas sam tekst ktory podales nie wskazuje, aby napelnienie/zwiastowanie/prorokowanie przez/z/Duchem Swietym oznaczalo jakis chrzest.
uwazam , ze jest to nadinterpretacja pod okreslona teze, a nie wymowa samego tekstu.

Czyżby?
(44) Już w czasie przemówienia Piotra Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali jego nauki. (45) A wierni żydowskiego pochodzenia, którzy przybyli z Piotrem, zdziwili się, że i poganie otrzymali dar Ducha Świętego. (46) Słyszeli bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy zapytał Piotr:
(47) Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?
(48) Polecił więc ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa.
Naprawdę nie widzisz, że są złączone?
Podaj jeden przykład z NT gdzie nie są

[konserwa]

otoz to jest Twoje dopowiedzenie ( naduzycie ) iz jest to jakis chrzest.
Samo wydarzenie jest realne, ale to nie zaden chrzest, gdyz chrzest jest tylko jeden.

[Dezerter]

otoz to jest Twoje dopowiedzenie ( naduzycie ) iz jest to jakis chrzest.
Samo wydarzenie jest realne, ale to nie zaden chrzest, gdyz chrzest jest tylko jeden.

Oj bracie nieuważnie studiujesz:
Dz 1
4. W czasie wspólnego posiłku nakazał im: ”Nie opuszczajcie Jerozolimy, ale czekajcie
na obietnicę Ojca, o której ode mnie słyszeliście.
5. Jan bowiem chrzcił wodą, wy zaś niedługo otrzymacie chrzest Ducha Świętego”.
to naprawdę nie charyzmatycy sobie wymyślili
Biskup Siemieniewski całą książkę o tym napisał, ale i mówi

[kazik95]

Ciekawe, że z Duchem Świętym wiąże się "napełnienie" a chrzest to "zanurzenie w" imię Jezusa.
Napełnienie Bożym Tchnieniem i zanurzenie w Wodę Życia.

Jak bardzo te fizyczne doświadczenia pokazują mi, że nawrócenie to nie jest sprawą tylko idei i uczuć gdzieś nie z tego świata, ale również nowego fizycznego życia już tu i teraz

Nowe tchnienie, to jak nowe stworzenie. Gdzie sam Bóg tchnie swój dech w usta i płuca nowo narodzonego człowieka.

A woda chrztu obmywa, również jak podczas narodzin.

Rodzi się nowy człowiek.

[konserwa]

Nie jest to najwlasciwsze tlumaczenie. Biskup Siemieniewski ( z calym szacunkiem ) "wkrecil" sie w nowomowe chrzescijanska.
Tak nawjwlasciwiej to: chrzest jest to przylaczenie do ... i to otrzymujemy przy chrzcie wodnym ( Jezus dal sie ochrzcic na swiadectowo)
Zas to co eufemistycznie nazywa sie ( i tlumaczy jako "chrzest " w Duchu ( a nie zawsze jest to w tym duchu, bo moze sie okazac, ze w zupelnie innym duchu) to jest "zwiastowanie " albo "napelnienie " - do tego, do czego Bog powoluje/przynagla albo o czym Bog zaswiadcza. Co wyraznie jest pokazane przy chrzcie Jezusa ... ( zstapienie golebicy czyli emanacj/swiadectwa Ducha).
Moze nastapic rowniez "chrzest w duchu" ktory jest falszywym duchem.
Tak wiec chrzest to przylaczenie i takie dokonuje sie tylko raz. Drugiego nie ma, gdyz napelnienie nie wlacza do jakiejs nowej elitarnej grupy, ale daje sile/wskazanie czy objawia wole Bopga.
Niektorzy biora kazde rtaki napelnienie wedlug wlasnych "pozadliwosci" i ida za falszywym duchem.
To tak zteologicznie i po zydowsku rowniez.
Pozdrawiam.

[sądzony]

Nie znam się na dogmatach i nie bardzo rozumiem czym jest Chrzest w Duchu. Mogę Go zrozumieć jako:
- uświadomienie sobie wewnętrznej obecności Bożej,
- przyjęcie Łaski
- pójście za Chrystusem ku Ojcu w Duchu, którego celem jest komunia, zjednoczenie, usynowienie w Miłości Oblubieńczej z Chrystusem.

Św. Jan od Krzyża pisze o chrzcie jako pierwszych zaślubinach z Chrystusem:

"Zaślubiny, które dokonały się na Krzyżu nie są tym, o czym teraz mówimy. Tamte zaślubiny dokonały się bowiem raz, gdy Bóg udzielił duszy pierwszej laski, jaką otrzymuje każda dusza poprzez Chrzest święty."

Dalej pisze o duchowym rozwoju duszy:

"Te zaślubiny dokonują się zaś na drodze doskonałości i spełniają się bardzo powoli i stopniowo."

Po czy dodaje:

"Chociaż te dwojakie zaślubiny są jednym i tym samym, zachodzi jednak ta różnica, że jedne odbywają się według postępowania duszy, a więc powoli, a drugie według postępowania Bożego, a więc dokonują się naraz" (PD S23,6)

Duch Święty jest miłością, a napełnienie Nim jest Miłością Oblubieńczą duszy i Chrystusa.

[Dezerter]

Nie jest to najwlasciwsze tlumaczenie. Biskup Siemieniewski ( z calym szacunkiem ) "wkrecil" sie w nowomowe chrzescijanska.
Tak nawjwlasciwiej to: chrzest jest to przylaczenie do ... i to otrzymujemy przy chrzcie wodnym ( Jezus dal sie ochrzcic na swiadectowo)
Zas to co eufemistycznie nazywa sie ( i tlumaczy jako "chrzest " w Duchu ( a nie zawsze jest to w tym duchu, bo moze sie okazac, ze w zupelnie innym duchu) to jest "zwiastowanie " albo "napelnienie " - do tego, do czego Bog powoluje/przynagla albo o czym Bog zaswiadcza. Co wyraznie jest pokazane przy chrzcie Jezusa ... ( zstapienie golebicy czyli emanacj/swiadectwa Ducha).
Moze nastapic rowniez "chrzest w duchu" ktory jest falszywym duchem.
Tak wiec chrzest to przylaczenie i takie dokonuje sie tylko raz. Drugiego nie ma, gdyz napelnienie nie wlacza do jakiejs nowej elitarnej grupy, ale daje sile/wskazanie czy objawia wole Bopga.
Niektorzy biora kazde rtaki napelnienie wedlug wlasnych "pozadliwosci" i ida za falszywym duchem.
To tak zteologicznie i po zydowsku rowniez.
Pozdrawiam.

Zaprzeczasz Słowu, bo podałem ci cytat, a biskup kilka innych, gdzie jednoznacznie pada "chrzest w Duchu" i nie jest tu mowa o chrzcie wodnym, choć jedno, jak pisałem, jest połączone z drugim i jest Jednym Chrztem, tylko rozciągniętym w czasie. Czasami następuje jako pierwszy wodny, czasami Duchem, ale zawsze (?) później jest i ten drugi.
Dalej piszesz o jakimś niebiblijnych poglądach :

Moze nastapic rowniez "chrzest w duchu" ktory jest falszywym duchem

podaj cytat z Biblii na taką naukę, albo z KKK, albo z innego doktrynalnego nauczania Kościoła, bo ja i biskup podaliśmy
bo inaczej uznam, że "idziesz za fałszywym duchem" nauczania