Paweł w Tarsie dorasta w wierze, Piotr w Cezarei nadmorskie, a bracia w Jerozolimie już wszystko wiedzą
(a internetów i komórek nie było 
)(1) Apostołowie i bracia przebywający w Judei dowiedzieli się, że i poganie przyjęli słowo Boże.
(2) Gdy więc Piotr przybył do Jerozolimy, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, (3) robili mu wymówki: Poszedłeś do ludzi nie obrzezanych i jadłeś z nimi.
(4) Piotr więc zaczął im po kolei wyjaśniać: (5) Modliłem się w mieście Joppa i w zachwyceniu zobaczyłem jakiś przedmiot, podobny do wielkiego płótna, które spuszczając się czterema końcami z nieba opadało aż do mnie. (6) Uważnie się w nie wpatrując, zobaczyłem czworonożne zwierzęta domowe i dzikie, płazy i ptaki, które latają w powietrzu. (7) Usłyszałem też głos skierowany do mnie:
Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz.
(8) Ja na to odpowiedziałem:
O nie, Panie! Nigdy bowiem do ust nie wziąłem nic skażonego lub nieczystego.
(9) I powtórnie odezwał się głos z nieba:
Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił.
(10) Powtórzyło się to trzy razy i wszystko z powrotem zostało wzięte do nieba. (11) Potem przed domem, w którym mieszkałem, stanęło trzech ludzi przysłanych do mnie z Cezarei. (12) Duch zaś powiedział do mnie, abym bez wahania z nimi poszedł. Wybrało się więc ze mną również sześciu braci i przybyliśmy do domu tego człowieka. (13) On zaś opowiedział nam, jak w swoim domu ujrzał anioła, jak stanął przed nim i powiedział:
Poślij do Joppy po Szymona Piotra, (14) który przekaże ci naukę, dzięki której sam się zbawisz i cały twój dom.
(15) Gdy zacząłem przemawiać, Duch Święty zstąpił na nich, tak jak na nas na początku. (16) Przypomniałem sobie słowa Pana: Jan chrzcił wodą, wy zaś zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym.
(17) Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam wierzącym w Pana Jezusa Chrystusa, czyż mogłem się Bogu przeciwstawić?
(18) Kiedy to usłyszeli, zamilkli, a wielbiąc Boga mówili: To już i poganom dał Bóg łaskę nawrócenia, która zapewnia życie.
(19) Ci więc, którzy się rozproszyli na skutek prześladowania, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, Cypru i Antiochii, głosząc naukę jedynie Żydom. (20) Wśród nich znajdowali się Cypryjczycy i Cyrenejczycy, którzy po przybyciu do Antiochii przemawiali także do Greków, głosząc dobrą nowinę o Panu Jezusie.
(21) A ręka Pańska była z nimi, wielka bowiem liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. (22) Wieść o tym dotarła do Kościoła w Jerozolimie, dlatego do Antiochii wysłano Barnabę. (23) Gdy przybył tam i zobaczył działanie łaski Bożej, uradował się; zachęcał też wszystkich, by całym sercem wytrwali przy Panu, (24) był bowiem człowiekiem dobrym, pełnym Ducha Świętego i wiary. Bardzo wielu też uwierzyło w Pana.
(25) Następnie wyruszył do Tarsu, by poszukać Szawła, (26) a gdy go odnalazł, przyprowadził do Antiochii. Pracowali razem w Kościele przez cały rok, nauczając tłumy ludzi. W Antiochii po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.
(27) W tym czasie przybyli prorocy z Jerozolimy do Antiochii. Jeden z nich imieniem Agabus (28) pod natchnieniem Ducha Świętego przepowiedział wielki głód, który dotknie całą ziemię, co rzeczywiście miało miejsce za Klaudiusza. (29) W związku z tym uczniowie postanowili, że każdy w miarę możności przyjdzie z pomocą braciom mieszkającym w Judei. (30) Uczynili to, posyłając jałmużnę do starszych w Jerozolimie przez Barnabę i Szawła.
) nie mieli wątpliwości, że stał się cud i wielbili Boga za kolejny chrzest w Duchu Świętym(ale oni charyzmatycy byli 
