Dlaczego stałem się ateistą?

[Piotr55]

Czy jest taki podział ateiści i wierzący?
Wg. mnie są wierzący rozmaitych religii oraz zwykli ludzie. Podobnie jak ci, co mają np. grupę krwi A,
albo jasne oczy, albo umieją ruszać uszami - i cała reszta pozostałych .

[Abstract]

To jest podział na potrzeby dyskusji. Zwłaszcza nt ateistów którzy odczuwają ciągłą potrzeby potwierdzenia swoich wyborów grzebiąc w głowach wierzących. O ile chrześcijanie mają za zadanie ewangelizować o tyle ateiści nie mają nakazu tracić czas na coś w co nie wierzą.

[Piotr55]

Ateizm, agnostycyzm, analogicznie jak wiara nie są "wyborem". Są stanem umysłu. Lub poetycznej - stanem duszy. Rodzaj wyznania to też zwykle żadna decyzja, a przypadkowość związana z lokalizacją.
Ja akurat nie chcę nikogo ateizować, przeciwnie, ciągle liczę na własną reewangelizację.
Szukam remedium i kontrargumentów.

[Abstract]

Ateizm, agnostycyzm, analogicznie jak wiara nie są "wyborem". Są stanem umysłu. Lub poetycznej - stanem duszy.

Wybór dotyczy tego co z tym robimy dalej. Pisałem o zachowaniach w ramach jak to nazwałeś stanów.

Rodzaj wyznania to też zwykle żadna decyzja, a przypadkowość związana z lokalizacją.

Dla ludzi którzy nie zgłębiają tego w co wierzą, a odtwarzają jedynie obrzędy, zachowania geografia jest kluczowa, dla szukających sprawa wygląda całkiem inaczej. Ważna jest tutaj samoświadomość.

Ja akurat nie chcę nikogo ateizować, przeciwnie, ciągle liczę na własną reewangelizację.
Szukam remedium i kontrargumentów.

Bardzo często to nie kwestia argumentów a poznawczego błędu potwierdzenia.

[Marek_Piotrowski]

Ateizm, agnostycyzm, analogicznie jak wiara nie są "wyborem".

Wbrew pozorom jak najbardziej są. Chyba, że mówimy o wierze w znaczeniu potocznym ("wierzę, że istnieją kosmici").

[Piotr55]

Ateizm, agnostycyzm, analogicznie jak wiara nie są "wyborem". Są stanem umysłu. Lub poetycznej - stanem duszy.

Wybór dotyczy tego co z tym robimy dalej. Pisałem o zachowaniach w ramach jak to nazwałeś stanów.

Rodzaj wyznania to też zwykle żadna decyzja, a przypadkowość związana z lokalizacją.

Dla ludzi którzy nie zgłębiają tego w co wierzą, a odtwarzają jedynie obrzędy, zachowania geografia jest kluczowa, dla szukających sprawa wygląda całkiem inaczej. Ważna jest tutaj samoświadomość.

Ja akurat nie chcę nikogo ateizować, przeciwnie, ciągle liczę na własną reewangelizację.
Szukam remedium i kontrargumentów.

Bardzo często to nie kwestia argumentów a poznawczego błędu potwierdzenia.

Zbiór argumentów i kontr- to część zbioru poznawczego. Oczywiście wyborem jest czy iść na nabożenstwo, czy nie. Ale czy wierzyć, że jest Niebo,
od woli i postanowien nie zależy. Nie nauczysz się języka obcego ani żonglerki aktem woli. Wola to chcieć się nauczyć, a nauczenie to żmudny proces tworzenia się połączen nerwowych w mózgu, na który masz wpływ zerowy.
Nie wybaczysz, bo tak trzeba, Nie polubisz, nie znielubisz, bo wygodniej.
Owszem, Szwejk objaśniał, że przez noc zapomniał pisać, ale on robił sobie kpinki.

[krz30]

Jednak pośrednio mamy wpływ na to, jak kształtują się połączenia nerwowe w mózgu.

Nawet nielubianą pracę da się polubić, jeśli się chce. oczywiście nie od razu.

[Marek_Piotrowski]

Nie wybaczysz, bo tak trzeba,

Czemu nie? Jak najbardziej.
Chyba że piszesz o uczuciach.

[Piotr55]

Jednak pośrednio mamy wpływ na to, jak kształtują się połączenia nerwowe w mózgu.

Nawet nielubianą pracę da się polubić, jeśli się chce. oczywiście nie od razu.

Owszem, ale uzupełnijmy.
Pośrednio mamy pewną szansę wpływu ...... z niepewnym wynikiem. Wiem, uczyłem języków i jazdy autem.
Tylko czasami nielubianą pracę udaje się trochę polubić. Wyjątki potwierdzają regułę na tyle, że nie można od nikogo wymagać pod groźbą piekła:
musisz uwierzyć/pokochać/pożałować/wybaczyć.
Łaska panska na pstrym koniu jeździ. Ale czy może to dotyczyć Stwórcy Wszystkiego? No weź ;-)

[krz30]

No, to prawda, jest to trudne, a efekt niepewny i zmienny. Wymagać pod groźbą piekła… cóż, pewnie jest to mało skuteczne.

[Abstract]

No, to prawda, jest to trudne, a efekt niepewny i zmienny. Wymagać pod groźbą piekła… cóż, pewnie jest to mało skuteczne.

pisałem w innym wątku

Bóg jeśli jest, to logiczne jest to że działa w ukryciu. Że wybierasz dobro ze względu na jego rozumienie, a nie dla nagrody lub kary. Że jesteś daleki od nierozumienia i wybierania "bo tak trzeba". Musisz rozumieć dlaczego tak trzeba, wówczas wiara jest prostsza.

Jeśli wychowujesz syna i przekazujesz mu pewne wartości moralne, to nie po to żeby je ślepo wykonywał ze strachu przed twoją karą, lub wbrew sobie motywowany jedynie nagrodą od ciebie, lecz po to żeby realizował je bez nadzoru, bez twojej wiedzy, żeby czynił to ze zrozumienia ich istoty.

[krz30]

Wydaje się, że ostateczną motywacją jest jednak nagroda.

[Abstract]

Popatrz na Koheleta, brak świadomości jakiejkolwiek nagrody.

[Piotr55]

Wydaje się, że ostateczną motywacją jest jednak nagroda.

I tak i tak. Myślę, że to zależy od konstrukcji psychicznej człowieka. Zwierzaka. I nawet nie psychiki, a zwyczajnie układu nerwowego. Tego od gadów jeszcze, w pniu. W brzuchu, jak ludność mawia. Guts - w angielskim. Układ limbiczny, współczulny i taka tam zoologia.
Zależnie co przeważy - atak lub ucieczka. Czasem coś po środku u mniej przystosowanych, kandydatów do wyginięcia - stupor. Osłupienie.

Zbieram się napisać więcej o mojej utracie łaski wiary. Żebyście mnie nie wrzucali zaraz do wojujących ateistów, co w głowach grzebią.
Grzebię, ale w swojej. Na wstępie obrazki, które ukazują mój dylemat.

[krz30]

Popatrz na Koheleta, brak świadomości jakiejkolwiek nagrody.

Wybacz, ale zbyt skrótowo wyraziłeś swoją myśl. Rozwiniesz?