Czy w niebie będą zwierzęta?

[Andej]

Od jakiegoś czasu interesuje mnie temat tego co dzieje się po śmierci z zwierzętami, czy są sądzeni tak samo jak ludzie czy Bóg ma dla nich jakieś inne specjalne miejsce, w Biblii nie mogę znaleźć nic na ten temat, a jest to bardzo interesujący mnie temat.

- czy są sądzeni tak samo jak ludzie - jeśli mają rozum i wolną wolę, to tak (odmiana osobowa sugeruje, że tak uważasz)

[Andy72]

Nie są sądzone, moim zdaniem trafiają do miejsca gdzie mają wieczną przyjemność.

[Andy72]

O ile ludzie są indywidualni, to zwierzęta gatunkowe - może być że np. psy i koty trafiają do czegoś w rodzaju raju a węże i ropuchy są anihilowane.

[Albertus]

Są takie słowa w liście do Rzymian:

Rz8:18 Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. 19 6 Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. 20 Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, 21 że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. 22 Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia.

Z tego co ja rozumiem to najważniejsze abyśmy my doszli do pełnego zbawienia a wtedy dzięki temu i całe stworzenie będzie mogło być przemienione i dzięki nam będzie mogło uczestniczyć w wolności chwale.

[Andy72]

Moim zdaniem zwierzęta nie będą mogły osiągnąć chwały ani prawdziwego szczęścia z tego powodu , że są do tego nie zdolne z powodu swej natury. Choć mogą mieć pełne zadowolenie i niczego im nie będzie brakować.

[Albertus]

Moim zdaniem zwierzęta nie będą mogły osiągnąć chwały ani prawdziwego szczęścia z tego powodu , że są do tego nie zdolne z powodu swej natury. Choć mogą mieć pełne zadowolenie i niczego im nie będzie brakować.

Masz oczywiście rację i oczywiście nie ma mowy o zbawieniu zwierząt w tym samym sensie co ludzi.

Jednak moim zdaniem z tych wersetów wynika że miłość, szczęście i radość zbawionych w pewnym sensie jakoś spłynie również i na całe stworzenie.

Może się mylę. Obyśmy mogli się o tym przekonać.

Zwierzęta nie mają duszy nieśmiertelnej i równie dobrze mogą po prostu przestać istnieć na zawsze.

[Andej]

Można ew. posłuchać Recława:
Ale radzę ostro żnie podchodzić do tego tematu.

[Simon44]

Moim zdaniem jeśli Niebo istnieje to zwierzęta też w nim będą. Wiadomo, że nie w takim stopniu świadomości jak ludzie, podobnie jak ludzie nie będą na poziomie aniołów i innych bytów wyższych. Odkąd jestem trochę bliżej związany ze zwierzętami wydało mi się całkiem logiczne, że istoty odczuwające ból, strach, depresje i silne instynkty (podobnie jak ludzie), też powinny być wynagrodzone za swoje krzywdy i cierpienia, nawet jeśli mają ograniczoną percepcję. Gdyby było inaczej, nie mógłbym tego pogodzić z wizją wszechobecnej miłości i sprawiedliwości.

[Marek_Piotrowski]

Wątpię. Niebo jest relacją międzyosobową.

[Andej]

Moim zdaniem ...

A na czym opierasz to zdanie?

[Simon44]

Na tym, że zwierzęta też cierpią i odczuwają ból, a wraz z nimi ludzie. Widzę na Twoim awatarze pieska, który na pewno jest zadbany i dopieszczony. Tylko, że na każdego takiego pewnie przypada inny, który został przywiązany do drzewa w lesie, albo zakatowany.
Oczywiście nie wiem jak to będzie w Niebie, ale przestałem już wspierać się opiniami innych w tym temacie i poczułem, że jeśli jest siła, która jest idealnie miłosierna i sprawiedliwa, to powinna wynagradzać cierpienie wszystkim odczuwającym istotom. Jaki zatem sens miałoby powoływanie do życia bytu skazanego na coś skrajnie podłego?

[Andej]

No cóż, jak widzisz, poza Twoim (i wielu milionów ludzi) pragnieniem, nie ma żadnego odniesienia. Wierzymy, że osoby posiadające dusze, rozumy, wolną wolę i kreatywność są powołane do nieba. Jeśliby zwierzęta miały być powołane, to nie dla nich samych, ale dla zapewnienia szczęścia takim jak Ty. Kochających zwierzęta. Jest to piękna idea. I nie mam nic przecie niej. Ale też nie mam podstaw, aby tak uważać. Poza jednym argumentem. Jeśli tak łatwiej lub lepiej żyć, to warto w to wierzyć.

[Andy72]

Uważam ze zwierzeta beda w jakiejs formie bytowaly szczesliwie po smierci, choc to niekoniecznie mozna nazwac niebem a i szczescie to bedzie naturalne nie majace nic wspólnego ze szczesciem nadnaturalnym, bo nie sa osobami. Nadzieja na zywot zwierzat po smierci wynika ze sprawiedliwosci Boga. Z tego samego powodu zreszta jestem przeciwnikiem apokatastazy.

[Andej]

Ludzkie pojęcie sprawiedliwości nie ma wiele wspólnego z Boskim. Czy oburza też postępowanie właściciela winnicy, który wypłacał dniówkę wszystkim, począwszy od tych ostatnich?

[Simon44]

No cóż, jak widzisz, poza Twoim (i wielu milionów ludzi) pragnieniem, nie ma żadnego odniesienia. Wierzymy, że osoby posiadające dusze, rozumy, wolną wolę i kreatywność są powołane do nieba. Jeśliby zwierzęta miały być powołane, to nie dla nich samych, ale dla zapewnienia szczęścia takim jak Ty. Kochających zwierzęta. Jest to piękna idea. I nie mam nic przecie niej. Ale też nie mam podstaw, aby tak uważać. Poza jednym argumentem. Jeśli tak łatwiej lub lepiej żyć, to warto w to wierzyć.

Ale z drugiej strony wiara, że tylko rozumne istoty zasługują na szczęście też nie ma za dużo odniesień. To słowo przeciwko słowu, a z tego co się interesowałem tematem to doktryna katolicka jest ostrożna w tym temacie i niczego nie wyklucza. Nie chcę tu siać herezji, ale po pierwsze nie wiemy do końca co zwierzęta odczuwają, a na podstawie obserwacji można wysnuć przypuszczenie, że przynajmniej niektóre z nich całkiem sporo, a po drugie rozumność człowieka w kontekście spraw ostatecznych też jest bardzo ułomna i przyjmując taką skalę może się okazać, że nie jesteśmy aż tak daleko od zwierząt na tej osi.

Owszem, nie wiemy na podstawie jakich kryteriów będziemy sądzeni, ale wydawało mi się, że poczucie sprawiedliwości tzn. wynagrodzenie za niesprawiedliwość i doznane cierpienia jest właśnie tą cząstką Boga wpisaną w nas.

Na koniec mało znacząca dygresja, że paradoksalnie nie jestem jakimś wielkim miłośnikiem zwierząt (oprócz kotów, które są wspaniałe ), ale próbuję znaleźć jakiś sens w tym świecie tak bardzo skażonym niedoskonałością.