Czytanie na każdy dzień - moje rozumienie, poruszenie , ...

[Andej]

„Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”.
...
„Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”.
Jakie to proste kryterium. Wszystko co robimy względem dowolnego człowieka, czynimy wobec Chrystusa. Każde dobro, jak tez każde zło, które komukolwiek wyrządzimy, wyrządzamy także Jemu. To samo z przebaczaniem. Z przebaczaniem człowiekowi, bo Jezusowi nie ma czego wybaczać.
Czekasz na spotkanie z Nim. Liczysz na to, że zaprosi Cię do swojego królestwa. A Bóg powie, przypomnij sobie, co zrobiłeś temu, tamtemu i innym. I wyjaśni Ci, ze będziesz miał zapłacone tą sama monetą, którą płaciłeś innym.
Gdy czytam tę Ewangelię przypominają mi się słowa: I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
Oczekujmy tego samego. Takiego traktowania, jak my traktujemy innych.
Przyznam, że mnie to przeraża. Nie to, abym się nie starał. Ale widzę jak wiele mi brak. Jak zwycięża wygodnictwo, skąpstwo, obojętność.
A jednak mam nadzieje, że zostanę potraktowany łagodniej. Bo miłość Boża jest znacznie większa od mojej. Ale starać i tak się muszę. Nie tylko muszę, ale też chcę.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 28.02.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Iz 55, 10-11
Tak mówi Pan Bóg:
«Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Mt 4, 4b
Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika,
lecz aby się nawrócił i miał życie.

EWANGELIA
Mt 6, 7-15
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

[Andej]

Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani.
Tym razem będę prowokować. M.in. dlatego, że wielce szanowana na niniejszym forum Magnolia zarzuciła mi to, że za dużo się modlę. Ze jest to pogaństwem i hipokryzją. Wziąłem to sobie do serca, dlatego zapamiętałem. Jestem jej wdzięczny za troskę o mnie. I z wdzięczności codziennie modlę się w jej intencji. Bardzo ją cenię.
Ale miałem prowokować. W jakichś wątkach wyznawaliście, że odmawiacie pompejankę. Czy nie jest to pogańskim wielomówstwem? Z pewną nieśmiałością i zakłopotaniem się wyznam, że codziennie odmawiam różaniec. Cały. Codziennie 4 razy Wierzę w Boga, codziennie 6 (+4 poza różańcowe) i 212 razy Zdrowaś Mario. Czy nie jest to skandalicznym wielomówstwem? A jeśli do tego dodam rozważanie różańcowe, to zaczyna być kanał. Zaraz się utopię, jeszcze odmawiam Koronkę. Czasem więcej niż raz. Modlitwa poranna, wieczorna. A jak jeszcze jestem na mszy świętej, to do tego dochodzi jeszcze kupa modlitw. Czy jest to już dowodem na to, że jestem poganinem? O kurcze, zapomniałem, że jeszcze modlę się własnymi słowami. Czy to droga do potępienia? Na swoja obronę mogę tylko napisać, że czasem nie udaje mi się tego wszystkiego odmówić.
Ale wrócę do cytatu. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. To znaczy, że nie będę wysłuchany!? To przykre, bo modlę się, m.in. za wszystkich forumowiczów i w ze wsparciem dla intencji, które przedkładacie Panu. Może właśnie przez moje wielomówstwo Bóg nie spełnia Waszych próśb? Może nie powinienem modlić się w waszych intencjach?
Chyba przeginam. Ale czuję taką potrzebę. Bozowski namawiał do odmawiania różańca. Wiele osób namawia do odmawiania pompejanki. Czy oni grzeszą?
A Ty? Co sadzisz? Ile wolno się modlić, aby nie było to wielomówstwem? Jaka jest norma? Nie musisz odpowiadać na piśmie. Ale proszę, odpowiedz sam sobie. W swoich myślach. Jaka była intencja Jezusa zawarta w słowach Ewangelii? Zanim zaśniesz, skup się. Udziel sobie odpowiedzi. Znajdź swoją miarę. I sens tej miary. Baez porównywania się z innymi. Bez brania uwagi na długość modlitwa w klasztorach. Czy codziennych modlitw, do których zobowiązani są księża. Bo Jezus mówił to do Ciebie. Abyś zamknął się izdebce i zastanowił nad swoją modlitwą.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 01.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Jon 3, 1-10
Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.
Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».
I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:
«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»
Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Jl 2, 13bc
Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

EWANGELIA
Łk 11, 29-32
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 02.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Est 4, 17k. l-m. r-u
Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, mówiąc: «Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, niemającą poza Tobą wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w mojej ręce. Słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim ojczystym, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich ich przodków na wieczyste dziedzictwo i uczyniłeś im wszystko, co zapowiedziałeś.
Wspomnij, Panie, daj się rozpoznać w chwili naszego udręczenia i dodaj mi odwagi, Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Włóż stosowną mowę w moje usta przed obliczem lwa i zwróć jego serce ku nienawiści do wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy są z nim jednej myśli.
Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i niemającą nikogo poza Tobą, Panie, który wiesz wszystko».

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Ps 51 (50), 12a. 14a
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste
i przywróć mi radość Twojego zbawienia.

EWANGELIA
Mt 7, 7-12
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą.
Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.
Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków».

[Andej]

Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam.
Przyznaję rację i sensowność tej sugestii. Ale pod warunkiem pokory i gotowości na to, że szukając czegoś, znajdziemy coś innego. Że znajdziemy to, co Bóg przeznaczył do znalezienie przez nas. Wyrażenie zgody, otworzą nam drzwi, ale za drzwiami znajdzie się zupełnie cos nieoczekiwanego. Coś, co Bóg postawił na naszej drodze. To mi się kojarzy w wieloma tajemnicami różańcowymi. Zwiastowaniem - Maryje nie była w stanie wyobrazić sobie skutków przyjęcia woli Boga, ale przyjęła bezwarunkowo. Prosiła o łaskę i ją otrzymała. Jestem przekonany, że żadnych wyobrażeniach nie spodziewała się tego, że zostanie Matką Boga-Człowieka.

Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. A tu pułapka. Bo każdy z nas oczekuje czegoś innego. To, co dla kogoś jest dobrem, nie musi być dobrem dla bliźniego. Jest takie stare przysłowie: Każdy mierzy własnym łokciem. Tak rzeczywiście jest.
Zatem potrzebne jest jeszcze empatia. Umiejętność wyobrażenia sobie czyichś potrzeb. I chęć postepowania takiego, aby oczekiwania te spełniać. I tu kolejna pułapka. Bo nie jest to zalecenie bezwzględne. Koszty też należy brać pod uwagę. Bowiem zalecenie, jak mi się wydaje, sugeruje zaspokojenie czyichś potrzeb, oczekiwań, na posobnym poziomie, jak nasze potrzeby i oczekiwania są zaspokajane.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 03.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Ez 18, 21-28
Tak mówi Pan Bóg:
«Jeśliby występny porzucił wszystkie swoje grzechy, które popełniał, a strzegłby wszystkich moich ustaw i postępował według prawa i sprawiedliwości, żyć będzie, a nie umrze: nie będą mu policzone żadne grzechy, jakie popełnił, lecz będzie żył dzięki sprawiedliwości, z jaką postępował. Czyż tak bardzo miałoby mi zależeć na śmierci występnego – mówi Pan Bóg – a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył?
A gdyby sprawiedliwy odstąpił od swej sprawiedliwości i popełniał zło, naśladując wszystkie obrzydliwości, którym się oddaje występny, czy taki będzie żył? Żaden z wykonanych czynów sprawiedliwych nie będzie mu policzony, ale umrze on z powodu nieprawości, której się dopuszczał, i grzechu, który popełnił.
Wy mówicie: „Sposób postępowania Pana nie jest słuszny”. Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne?
Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze».

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Ez 18, 31ac
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy
i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.

EWANGELIA
Mt 5, 20-26
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego.
Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza».

[Andej]

Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Nie zgadzam się. I to kategorycznie. Nie wiem jak to brzmi w oryginale. I nie wiem, co miał autor na myśli. Ale nie zgadzam się.
No bo jaki mam wpływ na to, czy mój brat ma coś przeciw mnie? Niewielki. Mogę go przeprosić, mogę przed nim klęknąć. Mogę zdać się na jego łaskę, a on i tak będzie mnie nienawidzić. Jak się pojednać z kimś, kto nienawidzi? Kto stawia urojone zarzuty? Jak go przymusić?
I co? Czy w takiej sytuacji nie mam prawa stanąć przed Bogiem? Jeśli tak, to uważam to za coś wyjątkowo niesprawiedliwego. Uważam, a przynajmniej moje sumienia tak uważa, że treść należy oczytać inaczej. Mianowicie: Jeśli masz cos przeciw bratu, to najpierw mu przebacz i pojednaj się z nim. Uważam, że jesteśmy odpowiedzialni tylko za to, co zależy od naszej woli. Nie możemy być karani za czyjeś postępowanie.
Oczywiście odnosząc się do słów Ewangelii można wyjaśnić, że chodzi o sytuację, w której kogoś skrzywdziliśmy. W której to my jesteśmy winni. Wtedy tak, wtedy należy przeprosić. Przeprosić za własne złe zachowanie. Pozwolić się odegrać. Zemścić. Czy wtedy będzie ok? Czy będzie to pojednaniem?
Owszem, obowiązkiem każdego jest wynagrodzić wyrządzone krzywdy. A także przebaczyć. Ale jedno i drugie zależy wyłącznie od nas. Dlatego takie warunki są zrozumiałe. Można przyjąć je za słuszne. I obowiązujące. Ale nie można tego uzasadniać od czyjegoś widzimisię. Od tego, czy zechce się pojednać.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 04.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Syr 51, 13-20
Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę.
Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me się w niej rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę.
Postąpiłem w niej, a Temu, który dał mi mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu.
Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo. Ręce wyciągałem w górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem.
Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości. Z nią od początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
J 15, 16
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

EWANGELIA
J 15, 9-17
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

[Andej]

Przekazywanie miłości.
Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem.
...
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
Sukcesja. Miłość jest tym czymś, co im bardziej się dzieli, tym bardziej się mnoży. Im większą ilość osób obdarzamy miłości, tym więcej osób będzie ją przekazywało następnym osobom.
To taka piramida miłości. Na samym szczycie Bóg Ojciec. Trójca. Jezus. Potem apostołowie, uczniowie, wyznawcy. Aż w końcu Ty i ja.

Ale nie wystarczy miłować. Trzeba umieć to okazywać. Nie wstydzić się okazywać. Tak, aby inni nie domyślali się. Aby nie musieli doszukiwać się przyczyn naszego postępowania. Ale, aby chwalili za nie Ojca, który w niebie jest. (Łatwo mi poszło napisanie tegoż, ale choć stary jestem, to nie potrafię okazywać.)

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 05.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Rdz 12, 1-4a
Pan Bóg rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi».
Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał.

DRUGIE CZYTANIE
2 Tm 1, 8b-10
Najdroższy:
Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Mt 17, 5
Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca:
«To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie».

EWANGELIA
Mt 17, 1-9
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie

[Andej]

Tam przemienił się wobec nich
A oni? Też się przemienili? Wygląda na to, że i tak, i nie. Bowiem przemienili się, ale potem. Po zmartwychwstaniu. Jednak to, czego świadkami byli, odegrało ważną rolę w ich przemienieniu.
Zobacz jak Jezus stopniuje objawianie się. Jak powolutku, malutkimi kroczkami uzmysławia apostołom, kim na prawdę jest. Ci apostołowie, wybrani spośród całego narodu, obcujący z nim ciągle, też nie byliby w stanie pojąć kim On jest. Po prostu człowiek Boga pojąć nie może. Bóg jest tak wielki, że człek zwariowałby lub umarł. Dlatego tak powoli i ostrożnie. Aby się korki nie przepaliły. Tak i my poznajemy. Powolutku, mozolnie. A Prawda zawarta w Ewangelii dociera do nas powoli. Ileż to razy słyszeliśmy lub czytaliśmy jakiś fragment i9 nagle, po wielu latach olśnienie. Nowa jakość, nowa treść. A potem znów. To może się powtarzać. Bo Prawda Boża jest niezgłębiona. I ta Prawda docierając do nas przemienia nas. Tak jak powoli przemieniała wybranych apostołów. Ale dopóki staramy się odczytywać Bożą wolę, Jego objawienie, dopóty trwa w nas przemiana. Tak my przemieniamy się wobec Pana i pod wpływem Pana.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 07.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Iz 1, 10. 16-20
Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory!
«Obmyjcie się i oczyśćcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie!
Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna.
Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać. Ale jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi». Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Ez 18, 31ac
Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy
i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.

EWANGELIA
Mt 23, 1-12
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

[Andej]

Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Ciekawym, czy gdy słuchacie kazań, czytacie Katechizm, nie przychodzi Wam do głowy, że nakładane na Was ciężary są zbyt ciężkie. Kilka dni temu jeden z nowych forumowiczów stwierdził, że zakaz używania prezerwatyw, okazał się dla niego zbyt wielkim ciężarem. I aby go uniknąć, odwrócił się od Boga. To tylko przykład. Każdemu, mi też coś wydaje się wielkim ciężarem. Czasem zbyt ciężkim, aby unieść. Wtedy zaczynają się wykręty.
Ale czy rzeczywiście Kościół kładzie na nasze barki zbyt wielkie ciężary? Zastanawiam się, co by było, gdyby je zmniejszył. Tak jak w Niemczech czy Belgii. Czy wtedy gorliwiej wypełnialibyśmy nakazy? Czy też, tak jak tam, zaczęlibyśmy domagać się kolejnych poluzowań. Bo cos innego zaczynałoby nam ciążyć. Bo czy nie jest wielkim poświęceniem powstrzymywanie się od mięsa w piątki? Czy obowiązek spowiedzi nie jest gwałtem na człowieku? I wścibstwem, na dodatek? Daj kurze grzędę, to ona: wyżej siędę.
Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! Zaskakujące? Pan nie narzuca autokratycznie. Oczekuje Twojego stanowiska. Masz inne, to zgłoś sprzeciw. Umotywuj. Staraj się udowodnić, że Kościół nie ma racji. Że to Ty wiesz lepiej. Bóg nie zmusza. Objawił się, określił co jest dobrem, a co złem. Ale nie gwałci. Nie zmusza. Zostawia wybór. I zgadza się na polemikę. Chce Ciebie wysłuchać. Twoich racji. Ale zacznij dyskutować, zamiast żądać. Zacznij słuchać. Wsłuchaj się w Jego głos. I zdecyduj. Ale na pewno nie podążaj bezmyślnie za swoimi pożądaniami.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 08.03.2023

PIERWSZE CZYTANIE
Jr 18, 18-20
Niegodziwi rzekli: «Chodźcie, uknujemy zamach na Jeremiasza! Bo przecież nie zabraknie kapłanowi pouczenia ani mędrcowi rady, ani prorokowi słowa. Chodźcie, uderzmy go językiem, nie zważajmy wcale na jego słowa!
Usłysz mnie, Panie, i słuchaj głosu moich przeciwników! Czy złem za dobro się płaci? A oni wykopali dół dla mnie. Wspomnij, jak stawałem przed Tobą, aby się wstawiać za nimi, aby odwrócić od nich Twój gniew.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
J 8, 12
Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

EWANGELIA
Mt 20, 17-28
Udając się do Jerozolimy, Jezus wziął osobno Dwunastu i w drodze rzekł do nich: «Oto idziemy do Jerozolimy: a tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą Go poganom, aby został wyszydzony, ubiczowany i ukrzyżowany; a trzeciego dnia zmartwychwstanie».
Wtedy podeszła do Niego matka synów Zebedeusza ze swoimi synami i oddawszy Mu pokłon, o coś Go prosiła.
On ją zapytał: «Czego pragniesz?»
Rzekła Mu: «Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie».
Odpowiadając zaś, Jezus rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić?»
Odpowiedzieli Mu: «Możemy».
On rzekł do nich: «Kielich mój wprawdzie pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie się ono tym, dla których mój Ojciec je przygotował».
Gdy usłyszało to dziesięciu pozostałych, oburzyli się na tych dwóch braci. Lecz Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę.
Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu».