Czytanie na każdy dzień - moje rozumienie, poruszenie , ...

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 4.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
Mdr 9, 13-18
Któż z ludzi rozezna zamysł Boży albo któż pojmie wolę Pana? Nieśmiałe są myśli śmiertelników i przewidywania nasze zawodne, bo śmiertelne ciało przygniata duszę i ziemski namiot obciąża rozum pełen myśli.
Mozolnie odkrywamy rzeczy tej ziemi, z trudem znajdujemy, co mamy pod ręką – a któż wyśledzi to, co jest na niebie? Któż poznał Twój zamysł, gdy nie dałeś Mądrości, nie zesłałeś z wysoka Świętego Ducha swego?
I tak ścieżki mieszkańców ziemi stały się proste, a ludzie poznali, co Tobie miłe, i zostali ocaleni przez Mądrość.

DRUGIE CZYTANIE
Flm 9-10. 12-17
Najdroższy:
Ja, stary Paweł, a teraz jeszcze więzień Chrystusa Jezusa – proszę cię za moim dzieckiem, za tym, którego zrodziłem w kajdanach, za Onezymem. Jego ci odsyłam; ty zaś jego, to jest serce moje, przyjmij do domu. Zamierzałem go trzymać przy sobie, aby zamiast ciebie oddawał mi usługi w kajdanach, które noszę dla Ewangelii. Jednakże postanowiłem nie czynić niczego bez twojej zgody, aby dobry twój czyn był nie jakby z musu, ale z dobrej woli. Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas, abyś go odebrał na zawsze, już nie jako niewolnika, lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego. Takim jest on zwłaszcza dla mnie, ileż więcej dla ciebie zarówno w doczesności, jak i w Panu. Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną, przyjmij go jak mnie.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Ps 119 (118), 135
Okaż Twemu słudze światło swego oblicza
i naucz mnie Twoich ustaw.

EWANGELIA
Łk 14, 25-33
Wielkie tłumy szły z Jezusem. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby położył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: „Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”.
Albo jaki król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestu tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».

[Andej]

«Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem.
Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.
„Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć”.
Tak więc nikt z was, jeśli nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».
Cztery zdania. Pierwsze zdumiewa. Ale czy chodzi o to, aby nienawidzić najbliższych?
Dalsze zdanie wyjaśniają, że chodzi o priorytety. O hierarchię wartości. O to, aby Bóg był na pierwszym miejscu.
Ale to trudne, gdy nie potrafi się dobrze odczytywać Jego woli. A któż z nas potrafi?
Stale się uczę. Coraz więcej rozumiem. A jednak wciąż za mało.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 5.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
1 Kor 5, 1-8
Bracia:
Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście, jaka się nie zdarza nawet wśród pogan; mianowicie, że ktoś żyje z żoną swego ojca. A wy unieśliście się pychą, zamiast z ubolewaniem żądać, by usunięto spośród was tego, który się dopuścił wspomnianego czynu. Ja zaś, nieobecny wprawdzie ciałem, ale obecny duchem, już potępiłem, tak jakbym był wśród was, sprawcę owego przestępstwa. Przeto wy, zebrawszy się razem w imię Pana naszego, Jezusa, w łączności z duchem moim i z mocą Pana naszego, Jezusa, wydajcie takiego Szatanowi na zatracenie ciała, lecz ku ratunkowi jego ducha w dzień Pana Jezusa.
Wcale nie macie się czym szczycić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, bo przecież przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu złości i przewrotności, lecz na przaśnym chlebie czystości i prawdy.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
J 10, 27
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

EWANGELIA
Łk 6, 6-11
W szabat Jezus wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do oskarżenia Go.
On wszakże znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: «Podnieś się i stań na środku!» Podniósł się i stanął.
Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat czynić coś dobrego, czy coś złego, życie ocalić czy zniszczyć?»
I spojrzawszy dokoła po wszystkich, rzekł do niego: «Wyciągnij rękę!» Uczynił to, i jego ręka stała się znów zdrowa.
Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa.

[Andej]

Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, jak mają postąpić wobec Jezusa.
No popatrzcie, jak wielce niepoprawny politycznie był Jezus. Złamał zasadę uznawana przez elity. Śmiał zrobić coś, co nie było zgodne z ich myślami. A nawet gorzej. Bo tu nie ma znaczenia, że uzdrowił. Bo cokolwiek by zrobił, to spotkałby Go hejt. Po prostu, dla Jego przeciwników, wszystko co robił i mówił było okazją do ataku. Do sprzeciwu.
A już największą wściekłość wywoływało to, że czynił coś, czego oni nawet nie próbowali zrobić.
Czy widzicie, jak my naśladujemy faryzeuszy i uczonych? Krytykujemy i pouczamy tych, którzy coś robią. Czy robią coś dobrego, czy popełniają błędy. Zawsze widzimy, że można było lepiej. A my siedząc prze kompami czy smartfonami, pouczamy. Nie mając nawet kilku procent ich wiedzy i umiejętności. Każdego pouczamy. Zawsze mamy rację.
Tak się dzieje wobec rządu, dyrekcji, kierownictwa, szefa, majstra, czy nawet papieża. Po prostu wiemy lepiej, co powinien zrobić, powiedzieć. Jesteśmy geniuszami. Nieodkrytymi.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 6.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
1 Kor 6, 1-11
Bracia:
Czy odważy się ktoś z was, gdy zdarzy się nieporozumienie z drugim, szukać sprawiedliwości u niesprawiedliwych, zamiast u świętych? Czyż nie wiecie, że święci będą sędziami tego świata? A jeśli świat będzie przez was sądzony, to czy nie jesteście godni wyrokować w tak błahych sprawach? Czyż nie wiecie, że będziemy sądzili także aniołów? O ileż przeto więcej sprawy doczesne! Wy zaś, gdy macie sprawy doczesne do rozstrzygnięcia, zwracacie się do ludzi za nic uważanych w Kościele!
Mówię to, aby was zawstydzić. Bo czyż nie znajdzie się wśród was ktoś na tyle mądry, by mógł rozstrzygać spory między swymi braćmi? A tymczasem brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. Już samo to jest godne potępienia, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody? Tymczasem wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i wyrządzacie szkody, i to właśnie braciom.
Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez Ducha Boga naszego.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
J 15, 16
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

EWANGELIA
Łk 6, 12-19
Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga.
Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowie nie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

[Andej]

przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób
Ciekawe połączenie. Przyszli z dwóch powodów. A z jakich Ty przychodzisz, aby Go słuchać? Z jakiego powodu uczestniczysz w mszach świętych?
Czy jeno z obowiązku niedzielnego? Czy, aby słuchać? A może liczysz na uzdrowienie?
Ja przychodzę, przede wszystkim, aby przystąpić do Stołu Pańskiego. Aby karmić się Chlebem Życia. Ale też słuchać. Choć wyznam, iż dzięki Forum głębiej uczestniczę. Bo Forum daje mi bodziec do przygotowania się do liturgii słowa. To, co tutaj piszę, później konfrontuję z tym, co na kazaniu. Czasem podobne myśli są uwypuklane. Czasem, nawet dość często, inne. I to mnie wzbogaca.
Natomiast do uzdrowienia podchodzę z dystansem. Głównie liczę na uzdrowienie duchowe. Nie wiem, czy ono następuje. Nie widzę zmian. Choć mam nadzieję, że proces, choć powolny, trwa. Zwykle utwierdzają mnie w tym spowiednicy.
Cóż mogę więcej napisać?
Chwała Panu.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 7.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
1 Kor 7, 25-31
Bracia:
Nie mam nakazu Pańskiego co do dziewic, lecz daję radę jako ten, który – wskutek doznanego od Pana miłosierdzia – godzien jest, aby mu wierzono. Uważam, iż przy obecnych utrapieniach dobrze jest tak zostać, dobrze to dla człowieka tak żyć.
Jesteś związany z żoną? Nie usiłuj odłączać się od niej! Jesteś wolny? Nie szukaj żony! Ale jeśli się ożenisz, nie grzeszysz. Podobnie i dziewica, jeśli wychodzi za mąż, nie grzeszy. Tacy jednak cierpieć będą udręki ciała, a ja chciałbym ich wam oszczędzić.
Mówię wam, bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, którzy się radują, tak jakby się nie radowali; ci zaś, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali.
Przemija bowiem postać tego świata.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
Łk 6, 23ab
Cieszcie się i radujcie,
bo wielka jest wasza nagroda w niebie.

EWANGELIA
Łk 6, 20-26
Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.
Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».

[Andej]

4 błogosławieństwa, 4 przestrogi.
4 pocieszenia wynikające ze zrozumienia sytuacji życiowej większości ludzi. Zawierają dowartościowanie osób, dla których wyższe wartości są ważniejsze od uganiania się za kasą. Do koncentrowania się na obfitym jedzeniu i zaspokajaniu prozaicznych potrzeb. (Sądzę, ze nie chodzi tu o głodowanie zagrażające życiu, ale ogólnie o ukierunkowanie na zaspokajanie różnych potrzeb, bo przecież większość ludzi chciałaby zawsze więcej). Pocieszenie dla mających problemy. Każdy je ma. Ale po każdej nocy nastaje dzień. Życie nie jest usłane różami (a gdyby nawet, to mają one kolce). To błogosławieństwo wzmacnia do walki o każdy dzień. O każda wyższą wartość. I ostatnie, czwarte, dotyczy wytrwałości w wyznawaniu wiary, Boga. W hartowaniu się psychicznym na szykany, złośliwości, ataki ze strony ateistów, innowierców. To jest teraz coraz bardziej aktualne. Mnożą się ataki słowne, a także fizyczne na wyznawców Jedynego Boga. Dlatego, bo nie akceptujemy wynaturzeń. Dlatego, że jesteśmy tolerancyjni. Może zbyt tolerancyjni pod wpływem narzucanej nam poprawności politycznej.
I wiara, nadzieja na miłość wieczną. To nie rekompensata, bo znacznie przekracza okresowe trudnosci. To konsekwencja naszych postaw życiowych. To miłosierdzie Boże.

I przestrogi. Zauważcie, czy nie słuszne. Jak bogaci ludzie drżą o swój majątek. Szczęśliwi, że mają, ale zagrożeni stratą. Czy w marmurowych pozłacanych grobowcach będzie im lepiej? A najedzeni, czyż na wieczność? Czy apetyt nie rośnie w miarę jedzenia? Wciąż będą łaknąć nowych potraw, rzeczy, przyjemności. Nigdy nie będa nasyceni, jeśli nie będzie im stale przybywać.
No, ale wesołość jest czymś dobrym. Ale nie wesołkowatość. Każdy śmiech się kiedyś kończy. Wtedy nastaje pustka. Albo smutek. Zwłaszcza, gdy po dokonaniu ostatecznego wyboru nie będzie się z czego śmiać.
Ciekawa ostatnie przestroga. Są ludzie łykający komplementy, pochwały jak tuczone gęsi. Mogą sobie wmówić, że jest to szczere. Ale, gdy noga się podwinie usłyszą śmiech. Szyderczy, pogardliwy. Wtedy będzie za późno.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 08.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
Mi 5,1-4
Tak mówi Pan:
«A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie Mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela.
I powstanie i będzie ich pasterzem mocą Pana, przez majestat imienia Pana Boga swego. Będą żyli bezpiecznie, bo Jego władza rozciągnie się aż do krańców ziemi. A On będzie pokojem».

EWANGELIA
Mt 1,18-23
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».
A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy: «Bóg z nami».

[Andej]

Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym
Dobry przykład dla każdego. I przykład zrozumienie, jakim człowiekiem jest ktoś sprawiedliwy. To szerokie znaczenie. Ważne, aby je odkrywać dla siebie. I naśladować, w miarę możliwości. Czyli stale coraz lepiej.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 9.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
1 Kor 9, 16-19. 22-27
Bracia:
Nie jest dla mnie powodem do chluby to, że głoszę Ewangelię. Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku. Biada mi bowiem, gdybym nie głosił Ewangelii!
Gdybym to czynił z własnej woli, miałbym zapłatę, lecz jeśli działam nie z własnej woli, to tylko spełniam obowiązki szafarza. Jakąż przeto mam zapłatę? Otóż tę właśnie, że głosząc Ewangelię bez żadnej zapłaty, nie korzystam z praw, jakie mi daje Ewangelia.
Tak więc nie zależąc od nikogo, stałem się niewolnikiem wszystkich, aby tym liczniejsi byli ci, których pozyskam. Dla słabych stałem się jak słaby, by pozyskać słabych. Stałem się wszystkim dla wszystkich, żeby uratować choć niektórych. Wszystko zaś czynię dla Ewangelii, by mieć w niej swój udział.
Czyż nie wiecie, że gdy zawodnicy biegną na stadionie, wszyscy wprawdzie biegną, lecz jeden tylko otrzymuje nagrodę? Przeto tak biegnijcie, abyście ją otrzymali. Każdy, kto staje do zapasów, wszystkiego sobie odmawia; oni, aby zdobyć przemijającą nagrodę, my zaś – nieprzemijającą. Ja przeto biegnę nie jakby na oślep; walczę nie tak, jakby zadając ciosy w próżnię – lecz poskramiam moje ciało i biorę je w niewolę, abym innym głosząc naukę, sam przypadkiem nie został uznany za niezdatnego.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
J 17, 17ba
Słowo Twoje, Panie, jest prawdą,
uświęć nas w prawdzie.

EWANGELIA
Łk 6, 39-42
Jezus opowiedział uczniom przypowieść:
«Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj?
Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.
Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego».

[Andej]

Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.
Czy rzeczywiście? Zwykle ta jest. Ale do czasu. Bo dobrych nauczycieli poznajemy po tym, że ich uczniowie, z czasem, będą ich przewyższać. Bo znaczy to, że przekazali im całą swoją wiedzę, a uczniowie ją rozwinęli. Rozwinęli dlatego, że oprócz wiedzy nauczyciel nauczył ich myślenia. Czyli rozwijanie daru Bożego, jakim jest rozum i wolna wola. Wola ta ukształtowana w świetle Nauki Chrystusa najlepiej wykorzystuje to, czego nauczyciele nauczyli.
Jeśli jednak nauczyciel jest niewidomy na najwyższe wartości nie zaprowadzi do wiedzy. Nieprawdopodobne jest, aby ich uczniowie kiedyś ich przewyższyli. Będą żyć po omacku. Nie dostrzegając swojej ślepoty.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 10.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
1 Kor 10, 14-22
Najmilsi moi, strzeżcie się bałwochwalstwa. Mówię jak do ludzi rozsądnych. Zresztą osądźcie sami to, co mówię: Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba. Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?
Lecz cóż to znaczy? Czy może jest czymś ofiara złożona bożkom? Albo czy sam bożek jest czymś? Ależ właśnie to, co ofiarują poganie, demonom składają w ofierze, a nie Bogu. Nie chciałbym, byście mieli coś wspólnego z demonami. Nie możecie pić z kielicha Pana i z kielicha demonów; nie możecie zasiadać przy stole Pana i przy stole demonów. Czyż będziemy pobudzali Pana do zazdrości? Czyż jesteśmy mocniejsi od Niego

WERSET PRZED EWANGELIĄ
J 14, 23
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.

EWANGELIA
Łk 6, 43-49
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta.
Czemu to wzywacie Mnie: „Panie, Panie!”, a nie czynicie tego, co mówię? Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je.
Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, wezbrana rzeka uderzyła w ten dom, ale nie zdołała go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany.
Lecz ten, kto usłyszał, a nie wypełnił, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. Gdy rzeka uderzyła w niego, od razu runął, a ruina owego domu była wielka».

[Andej]

Czemu to wzywacie Mnie: „Panie, Panie!”, a nie czynicie tego, co mówię?
Czemu tacy jesteśmy. W większym lub mniejszym stopniu. Wydaje mi się, że większość z nas, a może i wszyscy (mam taką nadzieję i o to się wciąż modlę) stara się czynić to, czego nauczał Jezus. Być może są wyjątki, którym na tym wcale nie zależy. Którzy ignorują Dekalog i sprzeciwiają się przykazaniom miłości. To smutne, ale każdy ma wolną wolę i rozum. Może wybierać. I wybiera.
Bardziej interesują mnie ci, którzy chcą wypełniać Słowo Boże. I starają się. A jednak wciąż okazuje się, że są zbyt słabi. Że wciąż robimy coś dla chwilowej przyjemności. Potem żałujemy, przepraszamy, prosimy Pana o siłę wytrwania. Postanawiamy, deklarujemy, ale upadamy.
I, jakże często, zwalamy wina na zewnętrzne okoliczności, Na skutki grzechu pierworodnego. Ża tak już musi być. Może i musi. Wciąż jesteśmy narażani na różnorakie pokusy. Ale po to mamy rozum, aby oceniać. Aby podejmować rozsądne decyzje. Ale jest, jak jest. Trudno.
Najważniejsze to, aby się nie poddawać. Aby cały czas walczyć. Bo bez walki nie będzie zwycięstwa.
Tego gorąco życzę Wam oraz sobie.

[miłośniczka Faustyny]

Czytania na 11.09.2022

PIERWSZE CZYTANIE
Wj 32, 7-11. 13-14
Pan rzekł do Mojżesza: «Zstąp na dół, bo sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko zawrócili z drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca odlanego z metalu, i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: „Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”».
I jeszcze powiedział Pan do Mojżesza: «Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć, a ciebie uczynić wielkim ludem».
Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: «Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie, mówiąc do nich: „Uczynię potomstwo wasze tak licznym jak gwiazdy niebieskie, i całą ziemię, o której mówiłem, dam waszym potomkom, i posiądą ją na wieki”».
Wówczas to Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud.

DRUGIE CZYTANIE
1 Tm 1, 12-17
Dzięki składam Temu, który mnie umocnił, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie za godnego wiary, skoro przeznaczył do posługi sobie mnie, dawniej bluźniercę, prześladowcę i oszczercę. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem z nieświadomością, w niewierze. A nad miarę obfita okazała się łaska naszego Pana, wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.
Nauka to godna wiary i zasługująca na całkowite uznanie, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników, spośród których ja jestem pierwszy. Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy w Niego wierzyć będą na życie wieczne.
A Królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu – cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

WERSET PRZED EWANGELIĄ
2 Kor 5, 19
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.

EWANGELIA
Łk 15, 1-10
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi».
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść:
«Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”.
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Albo jeśli jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam”.
Tak samo, powiadam wam, radość nastaje wśród aniołów Bożych z powodu jednego grzesznika, który się nawraca».