Ciało, dusza, duch, tchnienie, Duch Święty

[sądzony]

Byc moze to jest istota , ale chyba nie tylko w chrzescijanstwie.

A gdzie jeszcze "Bóg jest miłością" 1J 4,8 ?

[konserwa]

Bog jest miloscia to Istota Boga. A istota wielu religii jest okazywanie milosci/zyczliwosci co najmniej wspolwyznawcom.
To sa roznorodne dziedziny religii i religijnosci.
Wlasnie to, ze Bog Jest Miloscia wyroznia wedlug mnie i nie tyllko mnie chrzescijanrwo od Bog okazuje milosc w innych religiach.
Tak to spostrzegam.

[Dezerter]

Zrobiłem taki szkic.
Głównym założeniem był fakt, że mówi się o: duchu, który jest substancją duszy, która jest formą ciała,
oraz jednocześnie, iż człowiek posiada płaszczyznę cielesną, psychiczną i duchową.

Pełna zgoda

Ująłem to w ten sposób, iż o ile części stanowią bardziej o treści płaszczyzny sugerują charakter relacyjny.
Chciałbym, jeśli możesz @Dezerter i masz chwilkę odniósł się do tego, bo wiem, że się tym zajmujesz, zajmowałeś.
Czy to wpisuje się w Twoje ujęcie tematu czy wręcz przeciwnie.

Dość skomplikowane, ale zrozumiałe i generalnie mogę się zgodzić - dużo treści, dużo głębi. Świetne przedstawienie człowieka zintegrowanego i nie
Jedna uwaga - Bóg nie styka się, nie przenika z ciałem

[sądzony]

Jedna uwaga - Bóg nie styka się, nie przenika z ciałem

Dzięki.
Zgadza się. Bóg nie styka się z ciałem. "Świątynią wewnętrznego spotkania" człowieka z Bogiem jest duch człowieka. Z tego co piszą mistycy "tam" możemy "przylgnąć, zjednoczyć się" z Bogiem w Chrystusie za sprawą Ducha Świętego.
Wtedy człowiek staje się bardziej "duchowy" niż "zmysłowy".

Innymi słowy Bóg nie styka i nie przenika się z ciałem. Może jednak oddziaływać na nie poprzez ducha i duszę.
Skoro ducha karmi Duch, duch jest substancją duszy, a ona formą ciała to wydaje mi się, że bliskość Boga ma wpływ na ciało.

Dodano po 3 minutach 46 sekundach:

Bog jest miloscia to Istota Boga. A istota wielu religii jest okazywanie milosci/zyczliwosci co najmniej wspolwyznawcom.
To sa roznorodne dziedziny religii i religijnosci.
Wlasnie to, ze Bog Jest Miloscia wyroznia wedlug mnie i nie tyllko mnie chrzescijanrwo od Bog okazuje milosc w innych religiach.
Tak to spostrzegam.

Zgadzam się. Wydaje mi się, że już prowadziliśmy tę rozmowę Jakieś takie deżawi (czy jak to się piszę).
Bóg nie tylko miłuje, On jest samym Miłowaniem zrodzonym z relacji pomiędzy Ojcem i Synem, które wylewa się w Osobowej Miłości Ducha Świętego.

[Marek_Piotrowski]

Jedna uwaga - Bóg nie styka się, nie przenika z ciałem

Skąd to mniemanie?

[Andej]

A chłopiec siedział na plaży i muszelka przelewał morze do dołka. A świstak siedzi i zawija... A może nawija?
Tak, nawija. Na okrągło. I obsesyjne. Niech to czyni, skoro ma taki imperatyw. Kiedyś bańka pęknie i z popiołu wyłoni się diament. Jakże inny od spodziewanego.

[sądzony]

Jedna uwaga - Bóg nie styka się, nie przenika z ciałem

Skąd to mniemanie?

Pozwól, że spróbuję odpowiedzieć.

Bóg jest Duchem. Nie „posiada” ciała.
Oczywiście Słowo stało się Ciałem w Osobie Jezusa Chrystusa stanowiąc Jedyny Obraz Boga.
Chrystus jest Głową, którego „przedłużeniem”, Ciałem jest Kościół.
Boga nie ma w Kościele, a to właśnie Kościół (Ciało) [poprzez Chrystusa w Duchu] jest w Bogu.

Eucharystia, o której w zasadzie niewiele możemy powiedzieć gdyż jest całkowitą Tajemnicą Mistyczną, jest formą liminalną. Nowym wymiarem Ciała w Duchu. Wygląda jak kawałek chleba lecz niesie ładunek Duchowy.

Podobnie jak Kościół jeżeli jest jedynie grupą ludzi, której brak Ducha przestaje być Ciałem Chrystusa.

Nie wiem w jaki sposób Duch może oddziaływać bezpośrednio na ciało. Dla mnie jedynie poprzez ducha.

Dodano po 1 minucie 24 sekundach:

A chłopiec siedział na plaży i muszelka przelewał morze do dołka. A świstak siedzi i zawija... A może nawija?
Tak, nawija. Na okrągło. I obsesyjne. Niech to czyni, skoro ma taki imperatyw. Kiedyś bańka pęknie i z popiołu wyłoni się diament. Jakże inny od spodziewanego.

Wybacz Andej, ale polityka mnie nie kręci.

[Andej]

Wybacz Andej, ale polityka mnie nie kręci.

Z całego serca wybaczam. Przyznaję się jednak do braku zrozumienia. Bo dla mnie polityka, na przykład polityka zbawienia, odgrywa wielką rolę. Także polityka społeczne, poruszana w tak wielu encyklikach i dokumentach kościelnych, ma wielki wpływ na moje życie.
Wydaje mi się, że uciekanie od polityki, jest ucieczką od odpowiedzialności za siebie i innych (np. za zbawienie dzieci, rodziny, znajomych). Jest także przejawem znieczulicy, obojętności na stan i życie bliźniego. Bo sprawy te są domeną polityki.
Ale czynisz wyjątek dla polityki informacyjnej w zakresie psychologiczno-mistycznym. I uprawiasz tę politykę z zamiłowaniem. Czy nie ma tu sprzeczności?

[faraon]

nie ma bo dzialanie psychologiczno mistyczne we wlasmym zakresie swojej osoby wymyka sie nawet tak szeroko pojetej polityce jaka tu przedstawiasz.

[konserwa]

Jezus gdy glosil to rowniez w zahaczal o polityke? Czy wobec tego mial zaprzestac gloszenia? Tym bardziej, ze kazda mysl Jezusa latwo jest umiescic w kontekscie politycznym.
Wydaje mi sie Andeju, ze dzielisz wlos na czworo ( a moze to jest i czworo do kwadratu ), a w calosci gubisz obraz tej wlasnie calosci.
Pozdrawiam serdecznie.

[Marek_Piotrowski]

Jedna uwaga - Bóg nie styka się, nie przenika z ciałem

Skąd to mniemanie?

Pozwól, że spróbuję odpowiedzieć.

Bóg jest Duchem. Nie „posiada” ciała.
Oczywiście Słowo stało się Ciałem w Osobie Jezusa Chrystusa stanowiąc Jedyny Obraz Boga.
Chrystus jest Głową, którego „przedłużeniem”, Ciałem jest Kościół.
Boga nie ma w Kościele, a to właśnie Kościół (Ciało) [poprzez Chrystusa w Duchu] jest w Bogu.

Eucharystia, o której w zasadzie niewiele możemy powiedzieć gdyż jest całkowitą Tajemnicą Mistyczną, jest formą liminalną. Nowym wymiarem Ciała w Duchu. Wygląda jak kawałek chleba lecz niesie ładunek Duchowy.

Podobnie jak Kościół jeżeli jest jedynie grupą ludzi, której brak Ducha przestaje być Ciałem Chrystusa.

Nie wiem w jaki sposób Duch może oddziaływać bezpośrednio na ciało. Dla mnie jedynie poprzez ducha.

Bóg - Chrystus - ma ciało - i zawsze będzie miał. Bóg specjalnie dokonał Wcielenia, by zbawić nas.
Jak ważne jest ciało w aspekcie Nieba, mówi cytowany już fragment o tym, że Jezus jest "zbawcą ciała":
Ef 5:23 "bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała."

Niestety, jakoś tak się zrobiło, że nie mówimy o całym człowieku, tylko o samej "duszy". A przecież co niedziela powtarzamy:
"Wierzę w ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny"

Oczywiście, zmartwychwstałe ciało będzie rzeczywiste i materialne, ale nie doczesne. Święty Paweł nazywa je „chwalebnym” (Flp 3, 21) i „duchowym” (1 Kor 15, 44) - ale to "duchowe" nie ma w sobie nic z czegoś jedynie niematerialnego.

[sądzony]

Bóg - Chrystus - ma ciało - i zawsze będzie miał. Bóg specjalnie dokonał Wcielenia, by zbawić nas.
Jak ważne jest ciało w aspekcie Nieba, mówi cytowany już fragment o tym, że Jezus jest "zbawcą ciała":
Ef 5:23 "bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała."

Niestety, jakoś tak się zrobiło, że nie mówimy o całym człowieku, tylko o samej "duszy". A przecież co niedziela powtarzamy:
"Wierzę w ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny"

Oczywiście, zmartwychwstałe ciało będzie rzeczywiste i materialne, ale nie doczesne. Święty Paweł nazywa je „chwalebnym” (Flp 3, 21) i „duchowym” (1 Kor 15, 44) - ale to "duchowe" nie ma w sobie nic z czegoś jedynie niematerialnego.

„(…) Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie».” J 4,24
„Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność.” 2 Kor 3,17

Piszesz o zmartwychwstaniu.
„Ciało duchowe” jest tak odmiennie różne od „ciała fizycznego” jak „dusza duchowa” od „duszy zmysłowej”.

Jedyne co je łączy to śmierć i zmartwychwstanie. W przypadku ciała można powiedzieć o śmierci fizycznej i zmartwychwstaniu „fizycznym”. W przypadku duszy możemy powiedzieć o „śmierci duszy zmysłowej” czyli „nocy ciemnej” i Zjednoczeniu z Bogiem w Chrystusie z Duchem Świętym ("zmartwychwstaniu duszy duchowej").

„Cielesne” doświadczenie Boga jest więc możliwe po zmartwychwstaniu. Ja jednak mówię o doczesności.

I nie mówię jedynie o duszy. My mówimy o człowieku. Spójrz w rysunek. Dusza jest „łącznikiem” ducha i ciała. Dusza poprzez swoją substancję jest duchowa, a poprzez duchowość (funkcję) nadaję ciału formę/kształt.

[Marek_Piotrowski]

Chyba sie nie rozumiemy. Duszy jako takiej (w sensie jakiegoś osobnego bytu) nie ma - to jedynie aspekt człowieka.

[sądzony]

Chyba sie nie rozumiemy. Duszy jako takiej (w sensie jakiegoś osobnego bytu) nie ma - to jedynie aspekt człowieka.

Więc wyjaśnij.

„W tym “odejściu” (Flp 1, 23), jakim jest śmierć, dusza jest oddzielona od ciała. Połączy się z nim na nowo w dniu zmartwychwstania umarłych.” (KKK 1005)

Co rozumiesz pod pojęciem "aspekt" i w jaki sposób "aspekt" zostaje oddzielony.

[Marek_Piotrowski]

Jest to pierwiastek nieśmiertelny, który jest zdolny do relacji z Bogiem. Nie jest to jednak "cały człowiek" ani też "wkład do ciała człowieka".

Bardzo ciekawe uwagi na temat duszy czyni ks.prof. Czesław Krakowiak przy okazji nauczania o Namaszczeniu Chorych ("Sakrament namaszczenia chorych w aspekcie teologicznym i pastoralnym Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 12, 71-95 1979")
"(...) takie podejście do problemu bazowało jednak na dychotomicznej koncepcji człowieka złożonego z duszy i ciała.
Tymczasem Objawienie przedstawia człowieka jako byt cielesny i duchowy zarazem, tworzący jedną psychofizyczną naturę.
Według Biblii człowiek nie jest ani ciałem, ani duszą, lecz jednością cielesno-duchową i jako taki wezwany jest przez Boga do zbawienia (por. KDK 11—12, 33, 41)
Również sakramenty, przez które Bóg działa, przeznaczone są zawsze dla dobra całej osoby jako substancji cielesno-duchowej."

"(...)W tym osobowym spotkaniu człowieka z Chrystusem w sakramencie chodzi bowiem zawsze o dobro całej osoby ludzkiej, a więc nie tylko duszy ale i ciała. Przez swoje ciało człowiek nawiązuje kontakt z Bogiem i innymi ludźmi, gdyż ciało ludzkie jest głównym narzędziem komunikacji międzyosobowej."