Ciekawe pytanie.Marek_Piotrowski pisze: ↑2023-06-07, 12:40 A czemu na rysunku ciało nie komunikuje się z Bogiem?! A Eucharystia, a post, a akt małżeński?
Sugerowałem się podejściem karmelitańskim:
"Dusza pośredniczy pomiędzy duchem i ciałem: w niej zbiegają się duchowość oraz zmysłowość, wzajemnie się splatając. W zależności od tego, czy dusza kieruje się ku cielesności czy duchowi, mówimy o duszy duchowej, bądź duszy zmysłowej."
Edyta Stein
Na rysunku próbuję przedstawić szkic kierunku „integracji chrześcijańskiej” człowieka, który pojmuję jako „drogę łaski i podróży duchowej” od „człowieka zmysłowego” do „człowieka duchowego” „martwego dla świata” „żyjącego w Chrystusie”. Zauważ, że w szkicu, im człowiek bardziej zintegrowany, tym podziały wewnętrzne znikają. Ostatecznie człowiek staje się „częścią Boga w świecie”. Staje się „Członkiem, Ciałem Kościołem, którego głową jest Jezus Chrystus”. Człowiek więc zintegrowany doświadcza Boga prawie zawsze, prawie wszędzie i prawie we wszystkim.
Wydaje mi się, że w stanie „dezintegracji” nie tylko ciało nie ma kontaktu z Bogiem, ale często nawet „płytsza część duszy” czyli płaszczyzna „ciało-dusza”. Człowiek doświadcza siebie w zakresie płaszczyzny cielesnej, psychicznej i duchowej, którą niewątpliwie jest dusza. Oczywiście może doświadczyć łaski, która, Duchem Świętym przebija się przez ducha, „głębię duszy” trafia do psychiki i oddziałuje na ciało. Przychodzi również „z zewnątrz” poprzez, jak piszesz, sakramenty, post, akt małżeński. Sakrament jest jednak „znakiem Tajemnicy/Łaski”, a co za tym idzie, wydaje mi się (choć mogę się mylić), że jego istota dokonuje się poza światem, ciałem czy psychiką, a pewnie nawet duszą w samym więc duchu człowieka. Czyż jego „zadaniem” nie jest „wzbudzenie ducha”, wypełnienie go Duchem Świętym i dalej zintegrowania człowieka w Chrystusie.
Oczywiście rozwój duchowy chrześcijanina powinien dotyczyć zarówno Sakramentów, jak i głębokiej relacji wewnętrznej "od zmysłów, ku duchowi".
Wycinek okręgu przedstawiający „człowieka niezintegrowanego” jest tu jedynie przykładowy. Obszar może zajmować mniejszą lub większą część koła „człowieka zintegrowanego” i obejmować obszary, od jedynie ciała do, swego rodzaju, „pełni”.
