Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
- Jozek
- Złoty mówca
- Posty: 7337
- Rejestracja: 18 lut 2020
- Has thanked: 1181 times
- Been thanked: 708 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Dez, czy sadzisz ze Duch Sw. dziala po to by dac dobra zabawe ludziom w grupach przykoscielnych?
Bo jak widac to chyba jedynie "mowienie jezykami" jakos tam wychodzi w Odnowie, a proroctwo i uzdrawianie jakos nie bardzo.
A te estradowe hurtowe uzdrawianie, skoro wielu twierdzi ze dziala, to moze by tak oszczedzic wszystkim jezdzenia na te wystepy estradowe i zalozyc przykoscielne hurtownie i oglaszac np. dzis mamy uzdrowienia kolan, ale w opakowaniach po 50 sztuk.
Bo jak widac to chyba jedynie "mowienie jezykami" jakos tam wychodzi w Odnowie, a proroctwo i uzdrawianie jakos nie bardzo.
A te estradowe hurtowe uzdrawianie, skoro wielu twierdzi ze dziala, to moze by tak oszczedzic wszystkim jezdzenia na te wystepy estradowe i zalozyc przykoscielne hurtownie i oglaszac np. dzis mamy uzdrowienia kolan, ale w opakowaniach po 50 sztuk.
Ostatnio zmieniony 2022-02-16, 23:05 przez Jozek, łącznie zmieniany 2 razy.
Moje wypowiedzi sa nieautoryzowane przez Kosciol.
- Marek_Piotrowski
- Legendarny komentator
- Posty: 19256
- Rejestracja: 1 cze 2016
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 2651 times
- Been thanked: 4674 times
- Kontakt:
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Podaję fakty. Czy jesteś w stanie zaprzeczyć KTÓREMUKOLWIEK Z NICH?Dezerter pisze: ↑2022-02-16, 22:28 Marku (...)
...może nie zdajesz sobie sprawy z wydźwięku i odbioru tego co piszesz , ale nie robisz tego co piszesz powyżej niestety
Ty natomiast :
- podważasz fundamenty powstania Odnowy i nazywasz je grzesznymi, heretyckimi, demonicznymi (w zależności od publikacji)
Nie. Podważam nazywanie "chrztem w Duchu Świętym" bardzo konkretnej praktyki, wymyślonej w pewnych grupach protestanckich w połowie XIX wieku, nieznanej w katolickich wspólnotach do połowy XX wieku.- podważasz kolejny fundament jakim jest chrzest w Duchu Świętym - a papież nie
Chrzest w Duchu Świętym to - zarówno w Piśmie Świętym, w patrystyce, jak i w nauce Kościoła Chrzest i - jako dopełnienie - Bierzmowanie.
W sensie nieco przenośnym także "pocieszenie w Duchu", które jednakże nie następuje w ten sposób, jak to się praktykuje w Odnowie.
Nie.- podważasz fundamentalne i biblijne charyzmaty jak proroctwo, uzdrawianie, mówienie językami
- Co do daru języków, bronię tego biblijnego charyzmatu przez zastępowaniem go samorobną podróbką, mającą dokładnie ODWROTNE znaczenie niż dar języków (dar języków w nauczaniu patrystycznym jest ODWRÓCENIEM wieży Babel; jak tam ludzie jednego języka przestali się rozumieć przez pomieszanie języków, tak w wyniku daru języków ludzie różnych języków rozumieją się: w tej podróbce jaką lansuje - za protestantami - Odnowa, jest DOKŁADNIE TAK, JAK PRZY WIEŻY BABEL - ludzie jednego języka, normalnie się rozumiejący, przestają się rozumieć.
- co do proroctwa, jest podobnie: nie wykluczam jego występowania w Odnowie, jednak jest w tej sprawie szereg wypaczeń. Nie chcę tu omawiac na raz wszystkiego.
Może posłużę się wypowiedzią fachowca:
„Sobór Watykański II w nauczaniu o charyzmatach mówi, że sąd o ich prawdziwości i o sposobie wprowadzania w życie należy do pasterzy Kościoła. Czyli bez decyzji kompetentnego przełożonego kościelnego nikt nie powinien żadnym charyzmatem publicznie posługiwać.
Jeżeli prezbiter zaczyna ogłaszać proroctwa, należy najpierw zapytać, czy on ma zgodę swojego biskupa na posługiwanie tym charyzmatem, swojego przełożonego, a wcześniej jeszcze, czy ten charyzmat został ogóle rozeznany przez kogokolwiek innego niż on sam. Bo sami sobie nie rozeznajemy charyzmatów.
Ale niestety mamy samozwańczych proroków, samozwańczych uzdrawiaczy, którzy są dopuszczani do posługi i do nauczania bez żadnej weryfikacji choćby tylko zdolności do rozróżniania co jest dogmatem w Kościele katolickim, a co nie jest.”/Ksiądz Grzegorz Strzelczyk/ - co do uzdrawiania, też podobnie: czym innym jest dar uzdrawiania, a czym innym teatralne, kiczowate występy, przeprowadzane zresztą niezgodnie z tym, jak Kościół każe sto robić.
Czy nie jesteś tu Dezerterze trochę... powiedzmy łagodnie: niekonsekwentny? Przedstawiasz luźne wypowiedzi papieża na "poparcie" Odnowy traktując je niemal jako dogmaty: a całkowite lekceważenie bardzo konkretnych nakazów Koscioła na temat uzdrowienia lekceważysz zupełnie...
Nie. Potępiam niechrześcijańskie praktyki, które stosują. I, szczerze mówiąc, wszystko mi jedno, ile to wyjdzie liczbowoSkutek, czy efekt - potępiasz 90% istniejących w Polsce wspólnot w tym Odnowę, SNE, wspólnoty Blachnickiego powstałe ze Światło Życie, nie wspominając już o tych związanych z kursem Alfa, czy Koinoi Jan Chrzciciel
Znam wspólnotę Odnowy, w której nie ma tych wszystkich głupst - można? Można.
Ostatnio zmieniony 2022-02-16, 23:34 przez Marek_Piotrowski, łącznie zmieniany 1 raz.
- Marek_Piotrowski
- Legendarny komentator
- Posty: 19256
- Rejestracja: 1 cze 2016
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 2651 times
- Been thanked: 4674 times
- Kontakt:
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Ale, skoro już rozmawiamy o papieżach... Zacytowałeś niezobowiązującą wypowiedź papieża, ja zacytuję formalny dokument Kościoła - encyklika Pawła VI, napisana podczas trwania Soboru Watykańskiego II, ”Ecclesiam suam”. Rozdział nosi tytuł "Jak rozumieć odnowę":
„Niech nikogo nie ponosi chęć odnowienia samej struktury Kościoła przez przywrócenie instytucji charyzmatyków, jakoby ten stan Kościoła był nowy i prawdziwy, który rodzi się z pomysłów małej grupy ludzi.
Oni to pod wpływem wewnętrznego żaru, a niekiedy w przekonaniu, że porusza nimi jakieś natchnienie Boże, mogliby próżnymi mrzonkami o jakiejś niedorzecznej odnowie splamić autentyczną postać Kościoła.
Winniśmy służyć takiemu Kościołowi, jak jest, kochać go przez trzeźwy pogląd na historię, przez pokorne szukanie woli Boga, który rządzi Kościołem i przychodzi mu z pomocą, nawet wówczas, gdy dopuszcza, żeby blask jego oblicza i świętość jego działania przysłoniła nieco mgła z powodu ludzkich ułomności."
„Niech nikogo nie ponosi chęć odnowienia samej struktury Kościoła przez przywrócenie instytucji charyzmatyków, jakoby ten stan Kościoła był nowy i prawdziwy, który rodzi się z pomysłów małej grupy ludzi.
Oni to pod wpływem wewnętrznego żaru, a niekiedy w przekonaniu, że porusza nimi jakieś natchnienie Boże, mogliby próżnymi mrzonkami o jakiejś niedorzecznej odnowie splamić autentyczną postać Kościoła.
Winniśmy służyć takiemu Kościołowi, jak jest, kochać go przez trzeźwy pogląd na historię, przez pokorne szukanie woli Boga, który rządzi Kościołem i przychodzi mu z pomocą, nawet wówczas, gdy dopuszcza, żeby blask jego oblicza i świętość jego działania przysłoniła nieco mgła z powodu ludzkich ułomności."
- drJanek
- Bywalec
- Posty: 151
- Rejestracja: 22 mar 2020
- Lokalizacja: Polska
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 138 times
- Been thanked: 53 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
To jest najcelniejsza synteza całego zagadnienia.Marek_Piotrowski pisze: ↑2022-02-17, 09:04 „Niech nikogo nie ponosi chęć odnowienia samej struktury Kościoła przez przywrócenie instytucji charyzmatyków, jakoby ten stan Kościoła był nowy i prawdziwy, który rodzi się z pomysłów małej grupy ludzi.
Oni to pod wpływem wewnętrznego żaru, a niekiedy w przekonaniu, że porusza nimi jakieś natchnienie Boże, mogliby próżnymi mrzonkami o jakiejś niedorzecznej odnowie splamić autentyczną postać Kościoła.
Winniśmy służyć takiemu Kościołowi, jak jest, kochać go przez trzeźwy pogląd na historię, przez pokorne szukanie woli Boga, który rządzi Kościołem i przychodzi mu z pomocą, nawet wówczas, gdy dopuszcza, żeby blask jego oblicza i świętość jego działania przysłoniła nieco mgła z powodu ludzkich ułomności."
„Ufaj Bogu tak, jakby całe powodzenie spraw zależało wyłącznie od Niego;
tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakbyś ty sam miał wszystko zdziałać, a Bóg nic zgoła.”
Św. Ignacy Loyola
tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakbyś ty sam miał wszystko zdziałać, a Bóg nic zgoła.”
Św. Ignacy Loyola
- Marek_Piotrowski
- Legendarny komentator
- Posty: 19256
- Rejestracja: 1 cze 2016
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 2651 times
- Been thanked: 4674 times
- Kontakt:
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Żeby nie było, że nie odwołuję się do aktualnego papieża: oto film, w którym papież mówi, czego oczekuje od Odnowy. Same „nudne” rzeczy, ani słowa nawiązania do spoczynku, mówienia językami czy świętego śmiechu”.
http://analizy.biz/f.htm?76
Warto też zwrócić uwagę o darze jakiego chrztu mówi (0:50)
http://analizy.biz/f.htm?76
Warto też zwrócić uwagę o darze jakiego chrztu mówi (0:50)
- Dezerter
- Legendarny komentator
- Posty: 15124
- Rejestracja: 24 sie 2015
- Lokalizacja: Inowrocław
- Has thanked: 4257 times
- Been thanked: 2984 times
- Kontakt:
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Inni też podają fakty i te fakty mają całkowicie inną wymowę, np , że Duch święty przyszedł nie przez nałożenie rąk tylko jako zbiorowe wylanie na zebraną wspólnotę modlitewną. Ale tu nie o fakty chodzi, a o fundament, o genezę, która ty opluwasz i deprecjonujesz i poważasz autentyczne działanie ducha Świętego i to jest bardzo smutny i zastanawiający fakt w zestawieniu z bardzo pozytywną oceną i opisem tych samych wydarzeń przez biskupa Siemieniewskiego i opinii o tym wydarzeniu papieża Franciszka. Zastanów się czy pozostajesz z nimi "w łączności"Marek_Piotrowski pisze: ↑2022-02-16, 23:18Podaję fakty. Czy jesteś w stanie zaprzeczyć KTÓREMUKOLWIEK Z NICH?Dezerter pisze: ↑2022-02-16, 22:28 Marku (...)
...może nie zdajesz sobie sprawy z wydźwięku i odbioru tego co piszesz , ale nie robisz tego co piszesz powyżej niestety
Ty natomiast :
- podważasz fundamenty powstania Odnowy i nazywasz je grzesznymi, heretyckimi, demonicznymi (w zależności od publikacji)
Czyli twierdzisz, że papież Franciszek nie wie co mówi w zacytowanym przeze mnie przemówieniu do Odnowy?Nie. Podważam nazywanie "chrztem w Duchu Świętym" bardzo konkretnej praktyki, wymyślonej w pewnych grupach protestanckich w połowie XIX wieku, nieznanej w katolickich wspólnotach do połowy XX wieku.- podważasz kolejny fundament jakim jest chrzest w Duchu Świętym - a papież nie
Chrzest w Duchu Świętym to - zarówno w Piśmie Świętym, w patrystyce, jak i w nauce Kościoła Chrzest i - jako dopełnienie - Bierzmowanie.
W sensie nieco przenośnym także "pocieszenie w Duchu", które jednakże nie następuje w ten sposób, jak to się praktykuje w Odnowie.
i to jest to te 5-10% - czyli przyznajesz, że potępiasz i odrzucaszNie.- podważasz fundamentalne i biblijne charyzmaty jak proroctwo, uzdrawianie, mówienie językami
- Co do daru języków, bronię tego biblijnego charyzmatu przez zastępowaniem go samorobną podróbką, mającą dokładnie ODWROTNE znaczenie niż dar języków (dar języków w nauczaniu patrystycznym jest ODWRÓCENIEM wieży Babel; jak tam ludzie jednego języka przestali się rozumieć przez pomieszanie języków, tak w wyniku daru języków ludzie różnych języków rozumieją się: w tej podróbce jaką lansuje - za protestantami - Odnowa, jest DOKŁADNIE TAK, JAK PRZY WIEŻY BABEL - ludzie jednego języka, normalnie się rozumiejący, przestają się rozumieć.
- co do proroctwa, jest podobnie: nie wykluczam jego występowania w Odnowie, jednak jest w tej sprawie szereg wypaczeń. Nie chcę tu omawiac na raz wszystkiego.
Może posłużę się wypowiedzią fachowca:
„Sobór Watykański II w nauczaniu o charyzmatach mówi, że sąd o ich prawdziwości i o sposobie wprowadzania w życie należy do pasterzy Kościoła. Czyli bez decyzji kompetentnego przełożonego kościelnego nikt nie powinien żadnym charyzmatem publicznie posługiwać.
Jeżeli prezbiter zaczyna ogłaszać proroctwa, należy najpierw zapytać, czy on ma zgodę swojego biskupa na posługiwanie tym charyzmatem, swojego przełożonego, a wcześniej jeszcze, czy ten charyzmat został ogóle rozeznany przez kogokolwiek innego niż on sam. Bo sami sobie nie rozeznajemy charyzmatów.
Ale niestety mamy samozwańczych proroków, samozwańczych uzdrawiaczy, którzy są dopuszczani do posługi i do nauczania bez żadnej weryfikacji choćby tylko zdolności do rozróżniania co jest dogmatem w Kościele katolickim, a co nie jest.”/Ksiądz Grzegorz Strzelczyk/- co do uzdrawiania, też podobnie: czym innym jest dar uzdrawiania, a czym innym teatralne, kiczowate występy, przeprowadzane zresztą niezgodnie z tym, jak Kościół każe sto robić.
Czy nie jesteś tu Dezerterze trochę... powiedzmy łagodnie: niekonsekwentny? Przedstawiasz luźne wypowiedzi papieża na "poparcie" Odnowy traktując je niemal jako dogmaty: a całkowite lekceważenie bardzo konkretnych nakazów Koscioła na temat uzdrowienia lekceważysz zupełnie...Nie. Potępiam niechrześcijańskie praktyki, które stosują. I, szczerze mówiąc, wszystko mi jedno, ile to wyjdzie liczbowoSkutek, czy efekt - potępiasz 90% istniejących w Polsce wspólnot w tym Odnowę, SNE, wspólnoty Blachnickiego powstałe ze Światło Życie, nie wspominając już o tych związanych z kursem Alfa, czy Koinoi Jan Chrzciciel
Znam wspólnotę Odnowy, w której nie ma tych wszystkich głupst - można? Można.
Ostatnio zmieniony 2022-02-17, 22:05 przez Dezerter, łącznie zmieniany 1 raz.
Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie.
-
- Elitarny komentator
- Posty: 3086
- Rejestracja: 16 sty 2022
- Has thanked: 323 times
- Been thanked: 473 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Dezerterze - nie rozumiem Twego wpisu.
Marek pisze o podrobkach i te odrzuca . ( ja tez moglbym co nieco dodac o podrobkach czy udawaniu ).
Ale sa i prawdziwe ( albo co najmniej prawdopodobnie prawdziwe ) dary/praktyki/charyzmaty ... i Marek ich nie odrzuca. Chodzi jedynie o to, aby mozliwe byklo ich rzetelne zweryfikowanie.
odnosze wrazenie, iz Dezerterze kazda probe rzetelnego zbadania tych kwestii uznajesz za potepienie i odrzucenie.
Pozdrawiam.
Marek pisze o podrobkach i te odrzuca . ( ja tez moglbym co nieco dodac o podrobkach czy udawaniu ).
Ale sa i prawdziwe ( albo co najmniej prawdopodobnie prawdziwe ) dary/praktyki/charyzmaty ... i Marek ich nie odrzuca. Chodzi jedynie o to, aby mozliwe byklo ich rzetelne zweryfikowanie.
odnosze wrazenie, iz Dezerterze kazda probe rzetelnego zbadania tych kwestii uznajesz za potepienie i odrzucenie.
Pozdrawiam.
- Marek_Piotrowski
- Legendarny komentator
- Posty: 19256
- Rejestracja: 1 cze 2016
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 2651 times
- Been thanked: 4674 times
- Kontakt:
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Przepraszam Dezerterze - jestem inżynierem i potrafię dyskutować tylko na poziomie faktów. Dość dowolne zarzuty w stylu "a ty deprecjonujesz" itd nic dla mnie nie znaczą i nawet nie będę próbował dyskutować.
Na temat faktów - jeśli chcesz - możemy porozmawiać, jeśli potrafisz zakwestionować któryś z tych, jakie podałem.
Na temat faktów - jeśli chcesz - możemy porozmawiać, jeśli potrafisz zakwestionować któryś z tych, jakie podałem.
- Logan
- Gaduła
- Posty: 991
- Rejestracja: 24 paź 2020
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 253 times
- Been thanked: 447 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Dogmatyka Katolicka / Traktat VII / O Kościele / fragmenty
ks. prof. dr hab. Czesław Bartnik
Charyzmat ewangelicznej krytyki
Pośród niezliczonej mnogości charyzmatów jest jeszcze jeden, niezwykle doniosły, jak pokazuje historia Kościoła, choć niedoceniony, a mianowicie charyzmat krytyki i reformy. Bywał on udziałem niektórych wielkich osobowości, jak św. Pawel Apostoł, który skrytykował publicznie św. Piotra za kierowanie się względem ludzkim w Kościele (Ga 2, 11: zdarzenie antiocheńskie)Piotr Abelard, św. Franciszek z Asyżu, św. Katarzyna Sieneńska, ks. Jan Hus, o. G. Sa vonarola, bp Mateusz z Krakowa, św. Teresa Wielka, Marian Zdziechowski, Maurice Blondel, bp Franciszek Hodur († 1953), prymas August Hlond i prymas Stefan Wyszyński (obaj krytykowali politykę Sekretariatu Stanu). Jan XXIII, H. de Lubac, J. Daniélou, Y. Congar. E. Schillebe eckx, P. Teilhard de Chardin, K. Rahner (bronili otwarcia teologii na świat wbrew teologom Kurii Rzymskiej).
Rzecz jasna, krytyka w Kościele musi mieć jakiś inny charakter niż w państwie. Musi być ona ewangeliczna, pneumatologiczna, nawróceniowa[...] odróżniać prawdę od nieprawdy, rozsądzać między dobrem a złem, wybierać to, co najlepsze, a odrzucać to, co gorsze, oceniać, osądzać, badać, przyznawać należne miejsce.
Krytyka we wszystkich żywych społecznościach jest nieunikniona. Dowodem na to jest powtarzająca się regularnie krytyka pokolenia rodziców ze strony ich dzieci, choć dokonuje się ona w miłości. Krytyki nie dopuszcza w żadnej formie jedynie szatan w swojej straszliwej pysze. Praktycznie jednak pozostaje ona zjawiskiem bardzo trudnym dla obu stron i nic odbywa się bez ich cierpień. Niemniej jest konieczna i wszelkie nawoływanie, żeby jej w ogóle nie było, jest nadużyciem lub głupotą. Bez niej niechybnie następuje głęboka degeneracja czynnika ludzkiego w Kościele, tak jak się to dzieje i w państwach.
Niekiedy już nie da się znieść nieodpowiedzialnego i bałwochwalczego samochwalstwa czynnika ludzkiego w Kościele, ze szkodą dla chwały Boga. Najczęściej krytykę się dusi w imię obowiązku posłuszeństwa. Tymczasem bywa to dalszy grzech dodany do grzechu pychy. Krytyka z miłości do Kościoła Chrystusowego nie jest nieposłuszeństwem, a raczej wyższą formą posłuszeństwa, które służy udoskonaleniu funkcjonowania urzędu, władzy i autorytetu. Tylko ludzie słabej wiary nie boją się przestrogi Pana: Biada wam, przewodnicy ślepi! Mt 23, 16
Dodano po 2 minutach 14 sekundach:
Marek rozeznałem Twój charyzmat
ks. prof. dr hab. Czesław Bartnik
Charyzmat ewangelicznej krytyki
Pośród niezliczonej mnogości charyzmatów jest jeszcze jeden, niezwykle doniosły, jak pokazuje historia Kościoła, choć niedoceniony, a mianowicie charyzmat krytyki i reformy. Bywał on udziałem niektórych wielkich osobowości, jak św. Pawel Apostoł, który skrytykował publicznie św. Piotra za kierowanie się względem ludzkim w Kościele (Ga 2, 11: zdarzenie antiocheńskie)Piotr Abelard, św. Franciszek z Asyżu, św. Katarzyna Sieneńska, ks. Jan Hus, o. G. Sa vonarola, bp Mateusz z Krakowa, św. Teresa Wielka, Marian Zdziechowski, Maurice Blondel, bp Franciszek Hodur († 1953), prymas August Hlond i prymas Stefan Wyszyński (obaj krytykowali politykę Sekretariatu Stanu). Jan XXIII, H. de Lubac, J. Daniélou, Y. Congar. E. Schillebe eckx, P. Teilhard de Chardin, K. Rahner (bronili otwarcia teologii na świat wbrew teologom Kurii Rzymskiej).
Rzecz jasna, krytyka w Kościele musi mieć jakiś inny charakter niż w państwie. Musi być ona ewangeliczna, pneumatologiczna, nawróceniowa[...] odróżniać prawdę od nieprawdy, rozsądzać między dobrem a złem, wybierać to, co najlepsze, a odrzucać to, co gorsze, oceniać, osądzać, badać, przyznawać należne miejsce.
Krytyka we wszystkich żywych społecznościach jest nieunikniona. Dowodem na to jest powtarzająca się regularnie krytyka pokolenia rodziców ze strony ich dzieci, choć dokonuje się ona w miłości. Krytyki nie dopuszcza w żadnej formie jedynie szatan w swojej straszliwej pysze. Praktycznie jednak pozostaje ona zjawiskiem bardzo trudnym dla obu stron i nic odbywa się bez ich cierpień. Niemniej jest konieczna i wszelkie nawoływanie, żeby jej w ogóle nie było, jest nadużyciem lub głupotą. Bez niej niechybnie następuje głęboka degeneracja czynnika ludzkiego w Kościele, tak jak się to dzieje i w państwach.
Niekiedy już nie da się znieść nieodpowiedzialnego i bałwochwalczego samochwalstwa czynnika ludzkiego w Kościele, ze szkodą dla chwały Boga. Najczęściej krytykę się dusi w imię obowiązku posłuszeństwa. Tymczasem bywa to dalszy grzech dodany do grzechu pychy. Krytyka z miłości do Kościoła Chrystusowego nie jest nieposłuszeństwem, a raczej wyższą formą posłuszeństwa, które służy udoskonaleniu funkcjonowania urzędu, władzy i autorytetu. Tylko ludzie słabej wiary nie boją się przestrogi Pana: Biada wam, przewodnicy ślepi! Mt 23, 16
Dodano po 2 minutach 14 sekundach:
Marek rozeznałem Twój charyzmat
Ostatnio zmieniony 2022-02-19, 00:40 przez Logan, łącznie zmieniany 1 raz.
My decydujemy tylko o tym jak wykorzystać czas, który nam dano. ~J.R.R Tolkien
- Marek_Piotrowski
- Legendarny komentator
- Posty: 19256
- Rejestracja: 1 cze 2016
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 2651 times
- Been thanked: 4674 times
- Kontakt:
- Logan
- Gaduła
- Posty: 991
- Rejestracja: 24 paź 2020
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 253 times
- Been thanked: 447 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Tylko nawiązuje do tego, że krytykowanie tego co budzi wątpliwości i poważne zastrzeżenia, nie sprzeciwia się Duchowi Świętemu, a wręcz odwrotnie wbrew sugestiom.
Oczywiście nikomu nie przypisuje złych intencji, ale sam spotkałem się ze świętym oburzeniem we wspólnocie i ważne jest aby wiedzieć, że krytyka uzasadniona ma wartość pozytywną.
Dodano po 46 minutach 59 sekundach:
Cały Kościół jest charyzmatyczny, a urzędy są fundamentem charyzmatyczności eklezjalnej. To czym się człowiek posługuje we wspólnotach pochodzi przecież nie od wylania Ducha gdzieś tam na uniwersytecie, czy jeszcze dalej w Topeka, lecz z serca Kościoła z mocy sakramentów, nie możemy przecież brać natchnień, doktryn, charyzmatologii ludzi będących poza Kościołem, często błądzących jako fundament i podwaliny pod budowę nowych struktur. Mam przyjaciół z Odnowy i wiem że wielu z nich to bardzo dobrzy i święci ludzie, nie zmienia to jednak faktu, że to co tworzy człowiek we współpracy z łaską nie musi oznaczać powstania tworu doskonałego, bez domieszki błędu.
Ten fragment jaki przytoczyłem wcześniej nie ma na celu nikogo potępiać i obrażać(nie przytoczyłem go w tym celu) ale ks. Bartnik napisał je mówiąc o charyzmatach i Duchu Świętym.
I co bardzo ważne dalej pisze:
Jeżeli twierdzimy że Odnowa i wszelkie wspólnoty charyzmatyczne są z inspiracji Ducha Świętego nie możemy przypisywać wszelkich prób ludzkich, błędów, zamiarów jako przejaw działania Ducha Świętego.
Oczywiście nikomu nie przypisuje złych intencji, ale sam spotkałem się ze świętym oburzeniem we wspólnocie i ważne jest aby wiedzieć, że krytyka uzasadniona ma wartość pozytywną.
Dodano po 46 minutach 59 sekundach:
Cały Kościół jest charyzmatyczny, a urzędy są fundamentem charyzmatyczności eklezjalnej. To czym się człowiek posługuje we wspólnotach pochodzi przecież nie od wylania Ducha gdzieś tam na uniwersytecie, czy jeszcze dalej w Topeka, lecz z serca Kościoła z mocy sakramentów, nie możemy przecież brać natchnień, doktryn, charyzmatologii ludzi będących poza Kościołem, często błądzących jako fundament i podwaliny pod budowę nowych struktur. Mam przyjaciół z Odnowy i wiem że wielu z nich to bardzo dobrzy i święci ludzie, nie zmienia to jednak faktu, że to co tworzy człowiek we współpracy z łaską nie musi oznaczać powstania tworu doskonałego, bez domieszki błędu.
Ten fragment jaki przytoczyłem wcześniej nie ma na celu nikogo potępiać i obrażać(nie przytoczyłem go w tym celu) ale ks. Bartnik napisał je mówiąc o charyzmatach i Duchu Świętym.
I co bardzo ważne dalej pisze:
Tak więc ożywienie religijne w XX wieku moim zdaniem pochodzi od Ducha Świętego będącym swego rodzaju klinem wbitym w mechanizm zegaru sekularyzacyjnego, jednak nie przypisywałbym każdemu rodzajowi natchnienia, działania, metod, charyzmatu, automatycznie z Ducha Świętego. Wszakże można zrozumieć natchnienie błędnie, przypisać coś czego Bóg nie miał na myśli.Kościół podlega do pewnego stopnia wahaniom i modom rozwoju społeczno-kulturowego. Na początku jego dziejów wybuchł ogromny potencjał charyzmatyczny. Potem, niemal dwa tysiące lat, żył on na ekranie świadomości urzędu i władzy oraz klasy duchownych. W wieku XX ożywił się bardzo czynnik charyzmatyczny. Zresztą paralelnie do znacznie podobnych ruchów we wszystkich religiach łącznie z mozaizmem i islamem, oraz w społeczeństwach świeckich (indywidualizm, postmodernizm, antyinstytucjonalizm, liberalizm, irracjonalizm). Zadaniem eklezjologii naukowej i prakseologicznej jest uzyskiwanie i utrzymywanie stabilnej równowagi, żeby Kościół nie skamieniał w instytucji, ale i nie rozmył się w charyzmatach, które zresztą niejednokrotnie wydają się „naciągane".
Jeżeli twierdzimy że Odnowa i wszelkie wspólnoty charyzmatyczne są z inspiracji Ducha Świętego nie możemy przypisywać wszelkich prób ludzkich, błędów, zamiarów jako przejaw działania Ducha Świętego.
Ostatnio zmieniony 2022-02-19, 09:25 przez Logan, łącznie zmieniany 4 razy.
My decydujemy tylko o tym jak wykorzystać czas, który nam dano. ~J.R.R Tolkien
-
- Złoty mówca
- Posty: 6120
- Rejestracja: 12 mar 2016
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 468 times
- Been thanked: 931 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
ks. prof. dr hab. Czesław Bartnik rozeznał ten charyzmat u wielu ciekawych osób...Logan pisze: ↑2022-02-19, 00:42 Dogmatyka Katolicka / Traktat VII / O Kościele / fragmenty
ks. prof. dr hab. Czesław Bartnik
Charyzmat ewangelicznej krytyki
Pośród niezliczonej mnogości charyzmatów jest jeszcze jeden, niezwykle doniosły, jak pokazuje historia Kościoła, choć niedoceniony, a mianowicie charyzmat krytyki i reformy. Bywał on udziałem niektórych wielkich osobowości, jak św. Pawel Apostoł, który skrytykował publicznie św. Piotra za kierowanie się względem ludzkim w Kościele (Ga 2, 11: zdarzenie antiocheńskie)Piotr Abelard, św. Franciszek z Asyżu, św. Katarzyna Sieneńska, ks. Jan Hus, o. G. Sa vonarola, bp Mateusz z Krakowa, św. Teresa Wielka, Marian Zdziechowski, Maurice Blondel, bp Franciszek Hodur († 1953), prymas August Hlond i prymas Stefan Wyszyński (obaj krytykowali politykę Sekretariatu Stanu). Jan XXIII, H. de Lubac, J. Daniélou, Y. Congar. E. Schillebe eckx, P. Teilhard de Chardin, K. Rahner (bronili otwarcia teologii na świat wbrew teologom Kurii Rzymskiej).
Ostatnio zmieniony 2022-02-19, 09:34 przez Albertus, łącznie zmieniany 1 raz.
- Tek de Cart
- Biegły forumowicz
- Posty: 1601
- Rejestracja: 4 wrz 2017
- Lokalizacja: szczęśliwy mąż i ojciec, Warszawa
- Wyznanie: Katolicyzm
- Has thanked: 204 times
- Been thanked: 638 times
- Kontakt:
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
na upartego można by jeszcze dodać Marcina Lutra, Jana Hussa itd też mogli mieć ten charyzmat, tyle, że pobłądzili w używaniu
Nie sprzedawaj duszy diabłu, Bóg da Ci za nią więcej!
- Jozek
- Złoty mówca
- Posty: 7337
- Rejestracja: 18 lut 2020
- Has thanked: 1181 times
- Been thanked: 708 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
charyzmaty to cos co daje pewnego rodzaju wladze temu ktory je otrzymal.
Niestety, problematyczny w tym staje sie sam czlowiek ze swoimi sklonnosciami.
na prawdziwosc otrzymanych charyzmatow nalezalo byspojzec wlasnie pod katem czlowieka, ktory je rzekomo otrzymal.
Jako przyklad falszywego charyzmatu, podam nadanie wladzy sedziowskiej przestepcy.
Nie wykozysta tej wladzy dla dobra, tylko ulatwi droge zlu. Dlatego jesli czlowiek rzeczywiscie otrzymuje jakis charyzmat, to bedzie to czlowiek ktory wie i rozumie jak tego charyzmatu uzywac i nie bedzie go naduzywal we wlasnych lub falszywych celach.
Niestety, problematyczny w tym staje sie sam czlowiek ze swoimi sklonnosciami.
na prawdziwosc otrzymanych charyzmatow nalezalo byspojzec wlasnie pod katem czlowieka, ktory je rzekomo otrzymal.
Jako przyklad falszywego charyzmatu, podam nadanie wladzy sedziowskiej przestepcy.
Nie wykozysta tej wladzy dla dobra, tylko ulatwi droge zlu. Dlatego jesli czlowiek rzeczywiscie otrzymuje jakis charyzmat, to bedzie to czlowiek ktory wie i rozumie jak tego charyzmatu uzywac i nie bedzie go naduzywal we wlasnych lub falszywych celach.
Moje wypowiedzi sa nieautoryzowane przez Kosciol.
-
- Elitarny komentator
- Posty: 3086
- Rejestracja: 16 sty 2022
- Has thanked: 323 times
- Been thanked: 473 times
Re: Historia powstania współczesnej Odnowy w Duchu Świętym
Tez nie do konca.
Bycie Apostolem to szczegolne obdarowanie. Jak podaje N.T. byl Apostol Judasz i ... byl Apostol Piotr.
Bycie Apostolem to szczegolne obdarowanie. Jak podaje N.T. byl Apostol Judasz i ... byl Apostol Piotr.