Komentarz aktualny

[ToTylkoJa]

No właśnie statystyka to statystyka.
Czyli w tym konkretnym przypadku niewiele mówi xD

[Andej]

A tym czasem Kościół traci na popularności

I bardzo dobrze. Kościół nie może być popularny. Popularni mogą być piosenkarze. Politycy populiści. Ale nie Kościół.

Poza tym Kościół wcale nie traci. Przeciwnie, zyskuje. Bo się oczyszcza. Z tych, którzy mówią o sobie, że wierzą, ale sami nie wiedzą w kogo, ani komu. Bezobjawowi katolicy rzeczywiście odchodzą. A właściwie nie tyle odchodzą, co nagle zauważają, że nic ich nie łączy z Kościołem.
Dla mnie nie ma żadnego sensu wiara ograniczająca się do chrztu, ślubu i pogrzebu. W tym nie ma żadnej wiary. A jeśli jest, to w jakąś magię.

[afilatelista_michal]

No to obaj się ucieszymy. Mi wystarczy żeby udział katolików był na tyle mały, żeby episkopat nie mógł wywierać presji na politykę.

Ale dla jasności nie uważam że ten sondaż cokolwiek zmienia. Proces jest raczej powolny i to kwestia zmian pokoleniowych

[Andej]

Mi wystarczy żeby udział katolików był na tyle mały, żeby episkopat nie mógł wywierać presji na politykę.

Może lepiej pozbawić katolików praw obywatelskich?

A tak z nieco innej beczki, czy przyjaźń Komorowski - Hoser miała wpływ na politykę? Czy na Kościół?

[afilatelista_michal]

Może lepiej pozbawić katolików praw obywatelskich?

Nie. Skąd taki pomysł?

A tak z nieco innej beczki, czy przyjaźń Komorowski - Hoser miała wpływ na politykę? Czy na Kościół?

Każdy ma prawo przyjaźnić się z kim chce.
Problemem dla mnie jest mówienie z ambony na kogo głosować, albo wywieranie nacisku na stanowienie prawa.

[Albertus]

Problemem dla mnie jest mówienie z ambony na kogo głosować, albo wywieranie nacisku na stanowienie prawa.

Mówienie że należy głosować na ludzi którzy deklarują poszanowanie dla Kościoła i jego nauczania to prawo ale też i obowiązek księży i biskupów.

Ewentualny problem byłby wtedy gdyby jakiś ksiądz namawiał z ambony na głosowanie na jakiegoś swojego konkretnego faworyta.

[Andej]

Nie. Skąd taki pomysł?

Z sugestii, aby pozbawić episkopat prawa głosu.

Każdy ma prawo przyjaźnić się z kim chce.

I w ten sposób wpływać na politykę.

Jeśli dobrze rozumieć, to gdy wpływ antypisowski to być dobrze, a jak mieć zdanie jak PIS to źle robić.

Problemem dla mnie jest mówienie z ambony na kogo głosować, albo wywieranie nacisku na stanowienie prawa.

I słyszałeś w jakimś kościele, jak ksiądz mówił, aby głosować na Dudę? Podaj prokuraturze nazwiska, na które namawiano aby głosować, wraz podaniem miejsca, gdzie to miało miejsce.

[sądzony]

Mówienie że należy głosować na ludzi którzy deklarują poszanowanie dla Kościoła i jego nauczania to prawo ale też i obowiązek księży i biskupów.
(...)

Wszyscy deklarujemy przy spowiedzi poprawę
zawsze jednak wracamy z tym samym.

Cesarzowi co cesarskie.

[Albertus]

Mówienie że należy głosować na ludzi którzy deklarują poszanowanie dla Kościoła i jego nauczania to prawo ale też i obowiązek księży i biskupów.
(...)

Wszyscy deklarujemy przy spowiedzi poprawę
zawsze jednak wracamy z tym samym.

Cesarzowi co cesarskie.

Skąd u ciebie taka kategoryczna wiedza na temat wracania zawsze do spowiedzi z tym samym w odniesieniu do wszystkich innych ludzi?

Cesarzowi co cesarskie - a obecnie "cesarzem" jest państwo demokratyczne które oczekuje od obywateli wybierania swoich przedstawicieli według tych obywateli przekonań i rozeznania. A więc wzywanie katolików przez księży i biskupów do głosowania na ludzi którzy deklarują poszanowanie dla Kościoła i jego nauczania jest jak najbardziej na miejscu i mieści się w systemie wyłaniania władz Polski. I oczywiście w żaden sposób nie stoi w sprzeczności z zasadą - cesarzowi co cesarskie.

[sądzony]

Skąd u ciebie taka kategoryczna wiedza na temat wracania zawsze do spowiedzi z tym samym w odniesieniu do wszystkich innych ludzi?

Oczywiście przesadziłem. Wybacz.
Myślałem o sobie kiedyś. Z obserwacji i rozmów z ludźmi - choć i to mało, a w zasadzie nic.

Biorąc jednak pod uwagę pod uwagę znajomych praktykujących katolików nie widzę w nich żadnych zmian pomimo sakramentów.
Ale nie mi oceniać.
Sam się nie spowiadam.

Cesarzowi co cesarskie - a obecnie "cesarzem" jest państwo demokratyczne które oczekuje od obywateli wybierania (...)

Oczekuje - ale nie żąda.

(...) swoich przedstawicieli według tych obywateli przekonań i rozeznania.

Masz ich tam - swoich przedstawicieli?

A więc wzywanie katolików przez księży i biskupów do głosowania (...) jest jak najbardziej na miejscu i mieści się w systemie wyłaniania władz Polski.

Nie sądzę aby było na miejscu.
Już widzę Jezusa nawołującego do głosowania.

(...) na ludzi którzy deklarują poszanowanie dla Kościoła i jego nauczania (...)

Istotą polityki jest deklarowanie tego co chcesz usłyszeć. Szczególnie w czasie "przedwyborczej husarii".

I oczywiście w żaden sposób nie stoi w sprzeczności z zasadą - cesarzowi co cesarskie.

Wszyscy wiedzą z czym wiąże się polityka i władza.

[Albertus]

Sam się nie spowiadam.

Dlaczego?

[sądzony]

Sam się nie spowiadam.

Dlaczego?

Żyję w związku niesakramentalnym 17 lat. Mieszkam razem z żoną od 14 lat. Od 7 lat jesteśmy małżeństwem (ślub cywilny).
Córka w styczniu skończy 6.
Ostatnio u spowiedzi byłem jakieś 3,5 roku temu.
Z wiadomych przyczyn rozgrzeszenia nie otrzymałem.
Nie jestem gotów na to, by obiecać życie w czystości.
Nie mogę (lub jak kto woli - nie chcę) przyjmować sakramentów.
Pokrótce.

[Andej]

Biorąc jednak pod uwagę pod uwagę znajomych praktykujących katolików nie widzę w nich żadnych zmian pomimo sakramentów.
Ale nie mi oceniać.
Sam się nie spowiadam.

Sprzeczność. Twierdzisz, że nie masz prawa do oceniania, ale oceniasz. I to według siebie (to akurat normalne, bo każdy tak robi.
Wyobraź sobie, jakimi byliby ci ludzie, których tak surowo oceniasz, gdyby nie przystępowali do sakramentu pojednania.
Mi to przypomina dwa wykresy. Temu, który się spowiada odpowiada wykres piły. Każda spowiedź to skok do góry, a potem powolny spadek. Im częstsza spowiedź, ty mniejsze ząbki piły. Tym mniejsze spadki w okresie między spowiedziami. A wykres tego, kto się nie spowiada wygląda jak opadająca krzywa. W najlepszym wypadku jak linia pozioma. Nie ma to skoków w górę. Może są jakieś tymczasowe wzrosty.
A spowiedź jest po to, aby nie upaść zbyt nisko. To ratunek. Zwłaszcza dla słabszych. Dla tych, którzy nie potrafią. Dlatego walczą. Walczą o podtrzymanie, o wzrost.

A ja się spowiadam. Spowiadam się samemu sobie. I korzystam z pomocy spowiedników. I dodaje mi to siły. I pomaga mi to kroczyć dalej. Niestety, znowu do kolejnego upadku. Ale daje siłę, aby znów się podnieść. I dalej iść.

[sądzony]

Biorąc jednak pod uwagę pod uwagę znajomych praktykujących katolików nie widzę w nich żadnych zmian pomimo sakramentów.
Ale nie mi oceniać.
Sam się nie spowiadam.

Sprzeczność. Twierdzisz, że nie masz prawa do oceniania, ale oceniasz. I to według siebie (to akurat normalne, bo każdy tak robi.
Wyobraź sobie, jakimi byliby ci ludzie, których tak surowo oceniasz, gdyby nie przystępowali do sakramentu pojednania.
Mi to przypomina dwa wykresy. Temu, który się spowiada odpowiada wykres piły. Każda spowiedź to skok do góry, a potem powolny spadek. Im częstsza spowiedź, ty mniejsze ząbki piły. Tym mniejsze spadki w okresie między spowiedziami. A wykres tego, kto się nie spowiada wygląda jak opadająca krzywa. W najlepszym wypadku jak linia pozioma. Nie ma to skoków w górę. Może są jakieś tymczasowe wzrosty.
A spowiedź jest po to, aby nie upaść zbyt nisko. To ratunek. Zwłaszcza dla słabszych. Dla tych, którzy nie potrafią. Dlatego walczą. Walczą o podtrzymanie, o wzrost.

A ja się spowiadam. Spowiadam się samemu sobie. I korzystam z pomocy spowiedników. I dodaje mi to siły. I pomaga mi to kroczyć dalej. Niestety, znowu do kolejnego upadku. Ale daje siłę, aby znów się podnieść. I dalej iść.

Po Twojemu napisałbym tak:
"nie widzę żadnych zmian" - to nie ocena człowieka, a jedynie faktów.

Mi chodzi o spowiedź sakramentalną. Sam też przepraszam, dziękuję, oddaję, rzadziej proszę.
Nie twierdzę, że sakramenty są "fuj". Wręcz przeciwnie.
Moim zdaniem sakramenty nie są niezbędne do zbawienia, ale w nieprzecenionym stopniu w zbawienie ułatwiają.

Zresztą mowa o deklaracjach.
Wiem sam jak dotrzymuję słowa, wiem jak dotrzymują go ludzie, wiem jak politycy.

[Andej]

Poprosiłem kard. Muellera, aby to on skomentował obecna sytuację. (Żartuję, nie mam do niego dojścia, ale od paru lat cenię sobie jego wypowiedzi.) Zgadzam się w nim w tym, co poniżej.

Kard. Müller: Polska znalazła się na celowniku politycznych potęg
W wywiadzie udzielonym agencji Kath.net były prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. Gerhard Müller skomentował spór w UE dot. tzw. mechanizmu praworządności i nacisku, z jakim spotyka się Polska ze strony innych państw, zwłaszcza Niemiec. Hierarcha zauważa, że „Polska od dawna znajduje się na celowniku finansowych i politycznych potęg prowadzących dechrystianizacyjną kampanię w Europie i Ameryce”.
Jeden z najważniejszych niemieckich hierarchów zwraca uwagę na podwójne standardy, jakie panują w Unii Europejskiej. Jako przykład podaje pokojowe demonstracje w Berlinie, których uczestnicy są surowo potępiani. Jednocześnie „bohaterami wolności” nazywa się organizatorów agresywnych manifestacji „Strajku Kobiet” w Polsce, które odbywają się mimo pandemii koronawirusa, lekceważąc wszelkie środki bezpieczeństwa.
- „W Polsce nie wyblakła jeszcze pamięć o sześciu milionach obywateli zamordowanych przez Niemców i o traktowaniu wszystkich Polaków jak podludzi. Czy my, Niemcy, kiedykolwiek nauczymy się traktować naszych sąsiadów z szacunkiem, bez wiecznego besserwisserstwa?” – pyta kard. Müller.
Dodaje, że konstruowanie przez niemieckich polityków i media retoryki o „Polsce na niedemokratycznej ścieżce rani każdego, kto zna ten kraj i jego mieszkańców, a przede wszystkim tych, którzy nie spali na lekcjach historii”:
- „O cierpieniach i zmaganiach Polaków o wolność i demokrację z całkowicie niedemokratycznymi Niemcami, od Fryderyka II poprzez Bismarcka do Hitlera, oraz o ich pionierskiej roli w upadku żelaznej kurtyny w Europie przed rokiem 1989 nikt nie chce nic wiedzieć nic, ale chcą ich za to uszczęśliwiać zachodnimi wartościami (aborcją jako prawem kobiet, eutanazją osób chorych i starszych, wczesną seksualizacją i zrównywaniem jakiegokolwiek związku seksualnego z małżeństwem)” – podkreśla duchowny w rozmowie z Kath.net.