Dlaczego Msze są takie nudne

[Andej]

A mi cały czas chodzi o to, aby zrozumieć sens Mszy. Aby uświadomić, że istnieje forma i treść.

I gorszy mnie to, że kogoś może nudzić to, co jest treścią mszy. Oburza mnie okazywane w ten sposób lekceważenie Ofiary.
Gdybyście rozmawiali o formie, to co innego. Ale wciąż piszecie o całokształcie.
Są stałe fragmenty mszy świętej. Jest kanon. Msza święta to nie spektakl teatralny. Nie ma się podobać. Nie ma być oklasków. To jest uczestnictwo w Najświętszej Ofierze.
Jeśli się nudzicie, to znaczy, że nie wiecie po co przychodzi się na mszę. Albo używacie słów nie znając ich znaczenia. Okresowa dekoncentracja nie jest nudzeniem się. Zniechęcenie słowami wygłaszanymi w kazaniu nie jest nudzeniem się. Rozdrażnienie kiepskim śpiewem czy muzyką nie jest nudzeniem się. Dekoncentracja jest ludzka, tak ma każdy, choć w różnym stopniu. A reakcja na złe kazanie oznacza myślenie. Reakcja na fałszowanie jest zrozumiałym sprzeciwem przeciw niewłaściwemu oddawaniu czci.

[Kasia]

Nie wiem, czy mam się czuć wywołana do odpowiedzi, ale muszę nadmienić, że pisząc o znudzeniu, nie miałam na myśli treści Mszy Świętej, a jedynie jej formę. Przy czym uważam, że dobrze jest tak, jak jest. Co prawda lepiej mi się Mszę przeżywa, gdy pieśni są ładnie wykonane i trafiają w mój gust, ale właśnie – mówiąc o pieśniach, nie mówimy o kanonie. Kanon jest potrzebny i nawet jeśli czasem się nie docenia (nie piszę o odczuciach) głębi treści, to jednak sama wiara nas w kościele zatrzymuje. Pomimo wewnętrznych przeciwności, jakie czasem pojawiają się w związku z Eucharystią, cieszę się, że może ona być jedynym stałym i niezmiennym punktem we wszechświecie. Podczas każdej Mszy Świętej przenosimy się na Golgotę i zawsze dzieje się to tak samo – w każdym katolickim obrządku. Łączymy się z całym Kościołem, całym światem i wszechświatem, z Maryją, aniołami, świętymi i duszami czyśćcowymi. Przyjmując Komunię Świętą, doświadczamy namiastki wieczności tu, na ziemi. Szkoda, że często tak trudno mi sobie to wszystko uświadomić w czasie Mszy Świętej i pojawia się pytanie: gdzie to całe niebo, jeśli nic nie czuję? Ale jest wiara. Mickiewicz nie miał racji, stawiając czucie i wiarę na równi.

[Dezerter]

Ja o "znudzeniu" nic nie pisałem, ale Andeju - cieszmy się, że inni piszą z nami szczerze, a nie udają świętoszków z małymi aureolkami nad głową. Jeśli ty chodzisz na Eucharystię codziennie - kilka osób z mojej wspólnoty tak ma - i codziennie jesteś w stanie przeżywać i doznawać zachwytu, głębi i widzisz Niebo otwarte i chór Aniołów i świętych z tobą na Eucharystii to Ci szczerze zazdroszczę i szczerze gratuluje.

[Marek_Piotrowski]

Sorry, ale odróżnijmy ważność Mszy Swiętej o której wiemy rozumem od tego, co Kasia nazwała "nudzeniem się" (czyli reakcją emocjonalną).
Nudzić się czasem jest jak najbardziej naturalne - tak jak nawet zakochani czasem się ze sobą nudzą.
To reakcja emocjonalna, wypływająca również z dyspozycji fizycznej (np. wyspanie się) i emocjonalnej.

[Andej]

... jesteś w stanie przeżywać i doznawać zachwytu, głębi i widzisz Niebo otwarte i chór Aniołów i świętych z tobą na Eucharystii ...

Właśnie o to chodzi, że nie czuję. Nie doznają wzlotów uczuciowych. Nie zachwycam się. Nie widzę nieba, ani aniołów. Nie miewam żadnych wizji czy objawień. Nie ukazują mi się święci. Nie raz marzyłem o takich przeżyciach. I nadal mi ich brakuje. Dlatego toczyłem dyskusje na temat uczuć w wierze i wyznawaniu wiary. Zostałem przekonany, że nie uczuciami należy się kierować, ale wiarą. Najpierw wiara, potem wiedza wspierająca wiarę. A uczucia mogą być, a może ich nie być. Natomiast uczucia nudy być nie może, bo to jest lekceważeniem. Okresowa wyłączanie się, nie jest znudzeniem. Nudzenie się jest postawą. To, że ksiądz mówi nudne kazanie nie oznacza, że mam prawo się nudzić. Uważam, że zupełnie nie ma sensu przychodzenie do kościoła na seans nudzenia się.

Doznawanie uczuć pozytywnych nie jest konieczne. Nie po to uczęszczam na msze św. aby doznawać uczuć. Jak chcę coś czuć, to mogę wsadzić rękę w ogień. Mi wystarczy świadomość, że to jest Ofiara dla mnie, że to jest Chleb dla mnie. Mam imperatyw. Podobny jak z oddychaniem. Muszę, aby żyć.

[Dezerter]

Aneju "zachwyt i głębia " i "niebo otwarte" to coś więcej niż uczucia. Zbyt upraszczasz, a gdzie miejsce na odcienie - NT jest pełen opisu uczuć jakie ludzie doznawali albo na modlitwie, albo w kontakcie z Jezusem.

[Praktyk]

Doznawanie uczuć pozytywnych nie jest konieczne. Nie po to uczęszczam na msze św. aby doznawać uczuć. Jak chcę coś czuć, to mogę wsadzić rękę w ogień. Mi wystarczy świadomość, że to jest Ofiara dla mnie, że to jest Chleb dla mnie. Mam imperatyw. Podobny jak z oddychaniem. Muszę, aby żyć.

Bóg ratuje Cię od wiecznych cierpień. Daje Ci prezent w postaci wiecznego szczęścia. Przygarnia Cię jak bezdomne dziecko, oczyszcza z grzechu i staje się z tobą jednością, a Ty nic nie czujesz... nawet odrobinę serducho się nie wzrusza?

To kiedy Ty Andeju coś czujesz?

Chyba nie uświadamiasz sobie tak naprawdę tego co dostajesz od Boga.

[Andej]

Uświadamiam sobie. To ogrom. W ogóle uważam swoje życie za cud. To, że dożyłem tyle. Tylko co to ma do uczuć? Wiem, rozumiem, widzę, oceniam. Mam za co dziękować. I mam o co prosić. Ale co to ma wspólnego z nudą ma mszy? Nie czuję nudy. W miarę wiem, czym jest msza. I zdaję sobie sprawę, jak wielką jest to tajemnicą. Wiem, że dopóki jestem tu, to nie ogarnę. Może po przejściu przez śmierć uda mi się zrozumieć w pełni, czym jest msza święta.

[Marek_Piotrowski]

Nie poznaję Andeja. Czy to nie Ty spierałeś się ze mną gwałtownie na temat uczuć w wierze?

[Andej]

Czyż nie zaliczasz mnie do homo sapiens. Dyskutuję nie po to, aby kogoś przekonać, ale by lepiej zrozumieć. Aby się rozwijać. Terra incognita intryguje. Zmusza do szukania. A znajdowanie przynosi efekty. Powolne. Nie zawsze usystematyzowane. Nie zawsze kompletne.

[Dezerter]

Nie poznaję Andeja. Czy to nie Ty spierałeś się ze mną gwałtownie na temat uczuć w wierze?

A ja ci powiadam - Marku - ty bardzo uważaj na to co piszesz, bo odpowiedzialność twoja jest wieka- to co piszesz zmienia ludzi - wiem co pisze, bo pisze o sobie również

[Dezerter]

(...)

O Eucharystii wspaniale opowiedział ks. Dominik Chmielewski. Wyjaśniał, co po kolei dzieje się w czasie Mszy Świętej.

Jeśli jeszcze ktoś nie słuchał to polecam - jest na początku o muzyce, o uwielbieniu muzyką

[Magnolia]

[takisobie]

A mi cały czas chodzi o to, aby zrozumieć sens Mszy. Aby uświadomić, że istnieje forma i treść.

Z przerażeniem stwierdzam że nie nie znam sensu Mszy. I tak w ostatnią Niedzielę jestem na mszy ale nie wiem po co tam jestem , może często z myśleniem przepełnionym fantazją że Bóg mnie "dotknie" i moje życie się przemieni , wyjdę z Kościoła i będę inny wszystko będzie inaczej a jest bez zmian i znowu jakieś zdołowanie że po co jaki sens. Nie mam o tym pojęcia , zazdroszczę tym którzy rozumieją i przeżywają prawdziwie.

[Andej]

... Bóg mnie "dotknie" i moje życie się przemieni , wyjdę z Kościoła i będę inny ...

Licząc na cud, prawdopodobnie się przeliczysz. Liczysz na stany emocjonalne, na spektakularne zdarzenia. Przychodzisz, stajesz z boku, z rezerwą.

Proponuję analogiczny sposób zdobywania pieniędzy. Stań obok kolektury Lotto i czekaj na wygraną. Nie obstawiaj żadnych zakładów. Ino przychodź czasem i postój przy kolekturze. Może jednak wygrasz.