Psychoterapia

[sądzony]

Ależ oczywiście że psycholog będzie brał pod uwagę system wartości klienta. Musi to zrobić. Musi to brać pod uwagę. To nie jest naiwność, tylko to jest etyka jego pracy. Jeśli tego nie robi, łamie te zasady i trzeba szukać innego.

JEśli chodzi o doradztwo duchowe, i ktoś bierze za to kasę, jak psycholog katolicki, to to zwykły biznes na wierze. Nie ufam ludziom którzy mi radza duchowo, bo nie są do tego przygotowani. Po porady duchowe idę do księdza, ew. jeśli WIEM. że ktoś naprawdę wierzy, to do zaufanej osoby. Ale jest tyle księży, że serio nie trzeba szukać porad duchowych u psychologów. W sytuacji psychologów katolickich nie masz pewności, czy ktoś wierzy, czy kłamie, może cię wyprowadzić na manowce wiary swoimi teoriami i projekcjami na wiarę. I się temu nie oprzesz - siła autorytetu.

Psycholog zajmuje się płaszczyzną psychiczną, lekarz fizyczną, przewodnik duchową.
Wszystko jednak dotyczy człowieka i choć specjalności są oddzielne to mają na siebie wpływ.

Mój psychiatra jest zarówno psychologiem, psychoterapeutą jak i seksuologiem. Co dwa miesiące podczas wizyty rozmawiam z nim na wielu płaszczyznach. Nie omijamy duchowości. Jest katolikiem, tak przynajmniej mi powiedział. Jest jednak otwarty na wszelką duchowość, a z rozmów wynika, iż "przeszkadza" mu instytucja Kościoła. Nigdy jednak nie wypowiedział się negatywnie w kwestii mojej wiary.

Psycholog czy psychoterapeuta chrześcijański nie jest kierownikiem duchowym, a, moim zdaniem, psychologiem lub psychoterapeutą "zaznaczającym" swoje wyznanie. No chyba, że założymy, iż jest jakaś szczególna np: "Chrześcijańska Szkoła Psychoterapii" lub jakiś nurt psychologiczny "Psychologia Duchowości Chrześcijańskiej". Osobiście nie znam czegoś takiego.

Ks. Jacek Prusak jest zarówno duchownym jak i psychoterapeutą. Teoretycznie można spotkać się z nim na spowiedzi, poradzie duchowej, poradzie psychologicznej lub na psychoterapii. Na co się umówisz to otrzymasz. Ale czasem te spotkania się przenikają. Moja spowiedź czasem ma charakter porady duchowej, a wizyta psychiatryczna porady psychologicznej, która przynosi efekt psychoterapeutyczny.

Jedno wpływa na drugie. Płaszczyzna psychiczna "dotyka" duchowej, tak jak cielesna psychicznej.

[Andej]

Takim kombajnem był Karol Meissner https://pl.wikipedia.org/wiki/Karol_Meissner. Psycholog, psychiatra, zakonnik, ksiądz. Rozmowy z nim zawsze dawały jakiś trwały efekt. Materiały do przemyślenia. Był też przewodnikiem, który swoim postepowaniem wskazuje drogę. Wystarczyło go obserwować. Jego relacje z ludźmi, stosunek do innych. Ale też zachowanie w zwykłych ludzkich czynnościach, jak jedzenie, praca fizyczna (tak, potrafił pracować fizycznie i nie stronił od tego, sądzę, że dzięki temu znajdował wspólny język z ludźmi, do których trudno jest dotrzeć). W każdym razie jego zachowanie robiło na mnie duże wrażenie. Zwłaszcza takich przeciętnych, codziennych sytuacjach.

[CiekawaXO]

@sądzony oczywiacie ze się przenikają, jak najbardziej. I psycholog ateista też o tym wie. I musi to szanować, i jeśli pracuje etycznie - szanuje. Nie będzie Ci doradzał masturbacji, jeśli masz inny system wartości, albo muzułmankom kazać odkrywać włosy. Nie ma takiej opcji. Jego wyznanie jest bez znaczenia. Może być super terapeutą, a buddystą. A i tak ci pomoże.

Co do nazwy "katolicki psycholog" : po co? Dla kasy. Nie wiesz co ta osoba ci nagada, nie masz jak tego zweryfikować, jej doradzania. Może nawet nie będziesz chciał weryfikować, "bo jej pomogło". A jak powie ze będzie teraz wypędzała diabła rzucając ci orzeszki do buzi? Bo u niej zadziałało? Wiesz ile osób na to pójdzie? Sekty terapeutyczne... Czym przyciągają? Właśnie słowem :katolickie. Kogo? Katolików.

Nie mieszajmy psychologii do doradztwa duchowego. Doradztwo duchowe tylko u zaufanych osób i to jest moje ostateczne zdanie.I zawsze konsultujemy terapię z innym psychologiem, a już na pewno diagnozę. Dla bezpieczeństwa.

[Andej]

Katolicki psycholog to nie nazwa. To treść.
A działanie nie polega na mamieniu, ale na etycznym postępowaniu. Jak też każdego innego. Cechą wyróżniająca psychologa katolickiego jest to, że rozumie problemy wiary. Jest w stanie "czuć" ich znaczenie dla wierzącego. Potrafi też kierować się wartościami chrześcijańskimi. Idealnie, gdy jest księdzem, psychologiem i przewodnikiem duchowym jednocześnie. +

Subiektywnie, dla mnie, barierą było rozmawianie o sprawach wiary, rozterek duchowych związanych z wiarą z osoba, która jako niewierząca nie była w stanie sobie tego wyobrazić. Która w prawdzie starała się nie dawać po sobie tego poznać, ale uważała takie problemy za głupoty czy błahostki. Ale przekaz niewerbalny, jak też niektóre pytania, wyraźnie świadczyły o ignorancji w sprawach religijnych.

[sądzony]

Wracając do pojęć. Czym różni się psycholog od psychoterapeuty, skoro ich działanie jest identyczne? Robią dokładnie to samo i tak samo. Różnica tylko w wykształceniu, a nie w umiejętnościach. Pod względem wymagań, to psychoterapeuta, to taki niedorobiony psycholog.(...) Podsumowując: psycholog i psychiatra robią to samo, ale są różnie przygotowani do pełnienia tej funkcji.

Psycholog o psychoterapii wie tyle ile słyszał na studiach magisterskich, a w praktyce uczy się jej na klientach.
Psychoterapeuta (np. moja żona) skończyła psychologię uzyskała mgr, a następnie zatrudniła się jako psycholog. Pracując zaczęła uczęszczać do szkoły psychoterapeutycznej, która trwała 4 lata. Cały czas pracowała jako psycholog. W szkole przechodziła swego rodzaju terapię własną na tle grupy. W czasie szkoły terapeutycznej uczęszczała również na psychoterapię własną indywidualną. W trakcie szkoły otworzyła gabinet. Ukończenie szkoły wymaga przedstawienia przypadków terapii zakończonej sukcesem i porażką. Zdała egzamin i obecnie jest dyplomowanym psychoterapeutą.

Od psychologa tego się nie wymaga.
To różnica

Nie rozumiem stwierdzenia, że "psychoterapeuta to taki niedorobiony psycholog" - wyjaśnij proszę?
Psychiatra jest lekarzem i nie może prowadzić poradnictwa psychologicznego, a tym bardziej psychoterapii.
Może cię zdiagnozować i przepisać leki lub psychoterapię.

Dodano po 6 minutach 36 sekundach:

Co do nazwy "katolicki psycholog" : po co? Dla kasy.

Wydaje mi się, że to powstało z lęku przed psychoterapią. Katolicy często obawiają się, że psychoterapia czy nawet wizyta u psychologa okażą się destrukcyjne dla ich płaszczyzny duchowej.
Ważne pytanie: "Dlaczego?"

Ano, moim zdaniem dlatego, że swą duchowość utożsamiają z psychiką.

Dodano po 3 minutach 52 sekundach:

Subiektywnie, dla mnie, barierą było rozmawianie o sprawach wiary, rozterek duchowych związanych z wiarą z osoba, która jako niewierząca nie była w stanie sobie tego wyobrazić. Która w prawdzie starała się nie dawać po sobie tego poznać, ale uważała takie problemy za głupoty czy błahostki. Ale przekaz niewerbalny, jak też niektóre pytania, wyraźnie świadczyły o ignorancji w sprawach religijnych.

Powinna poinformować Cię, że na danej płaszczyźnie nie jest w stanie Ci pomóc.
Ja otrzymałem informacje od swojej p.terapeutki gdzie ona nie ma kompetencji i tym się nie zajmowaliśmy.
Świadomie zdecydowałem czy w to wchodzę.
Uważam to za uczciwe.

[Andej]

Nie rozumiem stwierdzenia, że "psychoterapeuta to taki niedorobiony psycholog" - wyjaśnij proszę?

Sam podałeś przykład. Osoba, która skończyła psychologię i kurs psychoterapeutyczny jesy "dorobionym" fachowcem. A archeolog po taki kursie jest "niedorobionym". Uważam, że psychoterapeuta, aby być dorobionym, musi mieć wykształcenie psychologiczne. To trochę różnica podobno do różnicy między artysta a rzemieślnikiem.

Psychiatra jest lekarzem i nie może prowadzić poradnictwa psychologicznego, a tym bardziej psychoterapii.
Może cię zdiagnozować i przepisać leki lub psychoterapię.

A dlaczego nie może? Wspomniany przeze mnie Karol Meissner rzeczywiście nie mógł, bo władze komunistyczne zabroniły mu prowadzenie poradnictwa i lecznictwa z tego powodu, że był zakonnikiem i księdzem. Ale on mógł to robić nielegalnie i robił. I cieszył się wielkim uznaniem. O jego dorobku można przeczytać w Wiki, link podałem.
Uważam, ze fachowiec mający wiedzę z kilku zakresów może korzystać pracy z całego zasobu wiedzy. I że jest to dobre dla pacjentów.

[sądzony]

Nie rozumiem stwierdzenia, że "psychoterapeuta to taki niedorobiony psycholog" - wyjaśnij proszę?

Sam podałeś przykład. Osoba, która skończyła psychologię i kurs psychoterapeutyczny jesy "dorobionym" fachowcem. A archeolog po taki kursie jest "niedorobionym". Uważam, że psychoterapeuta, aby być dorobionym, musi mieć wykształcenie psychologiczne. To trochę różnica podobno do różnicy między artysta a rzemieślnikiem.

Używając słowa "psychoterapeuta" mam na myśli człowieka z wykształceniem psychologicznym oraz szkołą psychoterapeutyczną. Oczywiście nie wszyscy psychoterapeuci spełniają te wymagania.

Psychiatra jest lekarzem i nie może prowadzić poradnictwa psychologicznego, a tym bardziej psychoterapii.
Może cię zdiagnozować i przepisać leki lub psychoterapię.

A dlaczego nie może? Wspomniany przeze mnie Karol Meissner rzeczywiście nie mógł, bo władze komunistyczne zabroniły mu prowadzenie poradnictwa i lecznictwa z tego powodu, że był zakonnikiem i księdzem. Ale on mógł to robić nielegalnie i robił. I cieszył się wielkim uznaniem. O jego dorobku można przeczytać w Wiki, link podałem.
Uważam, ze fachowiec mający wiedzę z kilku zakresów może korzystać pracy z całego zasobu wiedzy. I że jest to dobre dla pacjentów.

Używając słowa "psychiatra" mam na myśli lekarza ze specjalizacją "psychiatria".

[Andej]

Dobrze masz na myśli, wspomniany Meissner miał odpowiednie wykształcenie w zakresie psychologii i psychiatrii. Ale nic nie wiem o kursie.
Kiedyś marzyło mi się pójście na psychologię. Ale w tamtych czasach psychologia była dla hobbystów.

[sądzony]

Dobrze masz na myśli, wspomniany Meissner miał odpowiednie wykształcenie w zakresie psychologii i psychiatrii. Ale nic nie wiem o kursie.
Kiedyś marzyło mi się pójście na psychologię. Ale w tamtych czasach psychologia była dla hobbystów.

Pierwsza szkoła psychoterapeutyczna powstała w Polsce w około 45 lat temu.

[Andej]

Jam miał z nim kontakt nieco wcześniej. Pod koniec lat sześćdziesiątych.
Wtedy niezależnie od szkół, psychoterapia była prowadzona.

[sądzony]

Pewnie była. Medycyna powstała przed uniwersytetami, a chrześcijaństwo przed Chrystusem. (Edit: przed przyjściem Chrystusa)

[CiekawaXO]

W skrócie :prowadzenie w wierze za kasę... Obrzydliwe.

Gajdowie :l(Pro Homine) leczą wg autorskiej metody... Za ile? Nie podane. Co to za metoda, kto ją sprawdził? Czemu nie robią tego za darmo, w formie rekolekcji?? "Darmo dostaliście, darmo dawajcie", i tyle.

Już Kościół nie wystarczy, powstają instytuty, które szkolą tych, co chcą szkolić innych w wierze...Myślałam że sukcesja apostolska wystarczy...

Każdy u zwykłego psychologa też zostanie uszanowany system wartości. U prawdziwego psychologa.

[miłośniczka Faustyny]

No rzeczywiście trochę to dziwne. Tym bardziej, że wiele rzeczy, które tu są wypisane, można chyba uzyskać na jakichś darmowych rekolekcjach albo pielgrzymkach. Nie brzmi więc ta "oferta" zachęcająco.

[CiekawaXO]

No dokładnie.

[sądzony]

Twórcami są Gajdowie.
Polecam:
"Rozwój. Jak współpracować z Łaską."
"Świątynia. Wprowadzenie do kontemplacji."
"wprowadzenie do modlitwy kontemplacyjnej"

https://www.gajdy.pl/

Książki są naprawdę zacne i w ciekawy sposób ujmują wnętrze człowieka. Gajdowie próbują wytyczyć pewną ścieżką psychoterapii integrującej zarówno psychikę jak i duchowość (abstrahuję od fizyczności). Osobiście uważam, że w tym co publikują robią naprawdę dobrą robotę. Nie spotkałem się z tak całościowym podejściem do "duszy". Rozumiem jakie są założenia CHTI w teorii. Uważam, że takie podejście może być owocne.

Nie wiem natomiast czym jest szkoła, jak realizuje szkolenia, co oferuje, kto może wziąć w tym udział i jaki jest efekt.
Wydaje mi się, że to co oni próbują realizować na płaszczyźnie psychiczno-duchowej powinno być realizowane na duchowo-psychicznej. Dostrzegam również, iż stosują pewnego rodzaju uproszczenia np.: to co mistyczne chcą przekłuć w to co duchowe, a wydaje mi się, że to może nie zadziałać.
Ja osobiście przyglądam się temu z zaciekawieniem, ale również ze sporą dozą dystansu.

Moja żona uważa, że płaszczyzny duchowej i psychicznej nie należy mieszać w sposób jaki czynią to oni.
Wydają się jednak warci zainteresowania.