10.05.2018, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 16, 16-20

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». ówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

W życie ludzkie po grzechu pierworodnym, wpisany jest w jakiś smutek. Smutek może być przeżywany dobrze, ale może też być przeżywany źle. Smutek jest brakiem radości. Tylko ten potrafi cenić radość, kto doświadczył smutku. Jezus mówi: Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość». Smutek może być w życiu człowieka błogosławieństwem. Psalmista ukazuje płacz i smutek jako zasiew radości i życia. Którzy we łzach sieją, żąć będą w radości. Postępują naprzód wśród płaczu, niosąc ziarno na zasiew: Z powrotem przychodzą wśród radości, przynosząc swoje snopy. (Ps 126, 5-6) Jakie sytuacje rodzą w twoim życiu smutek? W jaki sposób przeżywasz swój smutek?
Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi o swojej śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. Jan ewangelista pisze bowiem: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Jezus ukazuje prawdziwy powód do smutku – utratę Jezusa. Uczniowie mieli utracić Jezusa przez Jego śmierć, ale także przez swoje rozczarowanie. Uczniowie idący do Emaus mówili spotkanemu Wędrowcowi: A myśmy się spodziewali, że On wyzwoli Izraela. (Łk 24, 21) Jezusa można utracić na wiele sposobów: przez rozczarowanie, brak zaufania, niewiarę, brak łaski uświęcającej. W jaki sposób tracisz Jezusa w swoim życiu? W jaki sposób Go odzyskujesz?
Maryja także w swoim życiu utraciła Jezusa po raz pierwszy, gdy zagubił się w pielgrzymce do Jerozolimy. Po odnalezieniu Go w świątyni mówiła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. (Łk 2, 48b) Ostatnim miejscem utraty Jezusa była Jego śmierć na krzyżu i pochowanie w grobie. Okazuje się, że utrata Jezusa nie była oszczędzona nawet jego Matce Maryi. Często potrzebujemy utracić Jezusa, aby Go z determinacją szukać. Czy szukasz Jezusa w swoim życiu? W jakich miejscach Go szukasz?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że mogę Ciebie odnaleźć w swoim życiu. Dziękuję, że najpierw sam mnie szukasz.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?