CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO MIEĆ ŚWIATŁE OCZY SERCA
22.06.2018, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 6, 19-23

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje. Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!”

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

„Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi…” Czym jest ten skarb na ziemi? Dla jednych może to być konto w banku z licznymi lokatami, dla drugich „wypasiony” telefon, telewizor, samochód, dla innych jeszcze coś innego. Ten skarb na ziemi to coś, co staje się centrum życia. A co jest moim skarbem, który skrzętnie gromadzę? Czy już go odkryłem? A może powiedziałem sobie jak ten bogacz z przypowieści Jezusa: „Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” (Łk 12,19b).
Bogaczowi Bóg odrzekł: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?„, a mi i Tobie Jezus dzisiaj mówi: „gromadźcie sobie skarby w niebie…„. Cóż to za skarb, który mam gromadzić w niebie? Zastanawiałeś się kiedyś? „Niech nie wie lewa twoja ręka co czyni prawa, a Bóg, który widzi w ukryciu odda Tobie” (Mt 6,3b). Może tu ukryta jest odpowiedź?
„Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje„. Spróbuj zrobić dzisiaj na koniec dnia listę spraw za którymi biegałeś przez cały dzień. Których skarbów było więcej. Gdzie było Twoje serce?
„Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone”. To oczy pożądają drugiego człowieka, to oczy pierwsze widzą sąsiada, który kupił nowy samochód, kolegę, który ma szpanerski telefon, itd., itp., a w sercu rodzi się pragnienie posiadania tej czy owej rzeczy. To, co widzą oczy, sprawia, że jestem nakręcony i biegam, i zabiegam o skarby tego świata. A może muszę zadać sobie pytanie, czy jest mi to potrzebne? Antoine de Siant-Exupery w Małym Księciu pisał: „Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu„. Zgadzasz się z tym?
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu proszę Cię zamknij moje oczy na skarby tego świata, a otwieraj na skarby w niebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?