I CZYTANIE 1 Kor 1, 1-9

„Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, co na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was. Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał was do współuczestnictwa z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym”.

„Łaska Wam i pokój” – najpiękniejsze życzenia. Pokój, czyli serce spokojne, ufne, otwarte. Kto zna pokój serca, to wie, że to najpiękniejszy dar. I bardzo ważna rzecz, a właściwie postawa – wdzięczność. Z dziesięciu trędowatych uzdrowionych przez Pana, tylko jeden wrócił, żeby podziękować. Często otrzymujemy natychmiastowe odpowiedzi od Boga, ale potem je racjonalizujemy. Gdybyśmy umieli być wdzięczni, o ile łatwiejsze byłoby nasze życie. Wdzięczność zbliża nas do ludzi. Człowiek wdzięczny jest promienny, inni chętnie z nim przebywają. On daje siebie, a miarą życia jest, ile z siebie dałeś innym. No ile? To Bóg daje pokój, ale czy ja to dostrzegam i czy potrafię być za to wdzięczny?  Bóg jest wierny, a ja?

EWANGELIA Mt 24, 42-51

„Jezus powiedział do swoich uczniów: Czuwajcie, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie. Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby we właściwej porze rozdał jej żywność? Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: „Mój pan się ociąga z powrotem”, i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. Każe surowo go ukarać i wyznaczy mu miejsce z obłudnikami. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

Czuwajcie, bo nie wiecie…

Współczesny świat wyrzucił śmierć, odsunął ją, jakby nie istniała. Na pogrzebach coraz mniej ludzi, dzieci wcale, bo to traumatyczne przeżycie…jakby ludzie chcieli uciec przed czymś, co przecież jest nieuchronne. W naszej lekkomyślności gubimy się coraz częściej. Obyśmy nie przeoczyli i nie zaniedbali tego, co najważniejsze. Bóg czeka na nas zawsze, nie lekceważmy Go. Do Niego należy życie i śmierć. On zdecyduje kiedy. Jakie to byłoby piękne, gdybyśmy zawsze byli gotowi. Daj Boże.