Film ukazuje dzieje Dawida, pasterza, który z woli Boga został następcą pierwszego króla Izraela, Saula. Troska, jaką Dawid otaczał powierzone mu owce, utwierdziła Boga w przekonaniu, że jest odpowiednim kandydatem na przyszłego władcę. Gdy podrósł, trafił na dwór Saula, którego smutek i gniew potrafił odpędzać grą na cytrze. W czasie wojny z Filistynami podstępem pokonał olbrzyma Goliata. Stał się bohaterem, jego sława rosła, ale wraz z nią rosła także nienawiść Saula, zazdrosnego o uwielbienie i szacunek, jakim lud otaczał Dawida. Bezwzględny władca postanowił go zgładzić. Tylko dzięki pomocy Jonatana, syna Saula, Dawidowi udało się uciec przed królewskim gniewem. Musiał jednak opuścić kraj i przez pewien czas żyć na wygnaniu.
Ale woli Pana musiało stać się zadość. Po śmierci Saula starszyzna Izraela zawarła z Dawidem przymierze, a prorok Samuel namaścił go na króla. Nowy władca stworzył silne, zjednoczone, niezależne państwo, czyniąc świeżo podbitą Jerozolimę swoją stolicą. Rozszerzył granice królestwa, położył też wielkie zasługi na polu religii. Wiedząc od Boga, że umrze w szabat, spędzał cały ten dzień na studiowaniu Tory, żeby Anioł Śmierci nie miał do niego przystępu. W końcu jednak aniołowi udało się odwrócić uwagę króla od przedmiotu studiów. Następcą Dawida został słynący z mądrości jego syn, Salomon.