Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia. Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, z weselem śpiewajmy Mu pieśni. Albowiem On jest naszym Bogiem, a my Ludem w Jego ręku. ??

KTO NIE JEST ZE MNĄ, JEST PRZECIWKO MNIE.

I CZYTANIE Jr 7, 23-28
„Dałem im przykazanie: „Słuchajcie głosu mojego, a będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem. Chodźcie każdą drogą, którą wam rozkażę, aby się wam dobrze wiodło”. Ale nie usłuchali ani nie chcieli słuchać i poszli za zatwardziałością swych przewrotnych serc; obrócili się plecami, a nie twarzą. Od dnia, kiedy przodkowie wasi wyszli z ziemi egipskiej, do dnia dzisiejszego posyłałem do was wszystkie moje sługi, proroków, każdego dnia, bezustannie, lecz nie usłuchali Mnie ani nie nadstawiali uszu. Uczynili twardym swój kark, stali się gorsi niż ich przodkowie. Oznajmisz im wszystkie te słowa, ale cię nie usłuchają; będziesz wołał do nich, lecz nie dadzą ci odpowiedzi. I powiesz im: „To jest naród, który nie usłuchał głosu Pana, swego Boga, i nie przyjął pouczenia. Przepadła wierność, znikła z ich ust”.

„Będę wam Bogiem, wy zaś będziecie Mi narodem” to formuła wzajemnej przynależności, oznaczająca zawarcie Przymierza. Przymierze raz zawarte obowiązywało, dopóki jedna ze stron nie złamała jego warunków. Bóg, który zawarł Przymierze z Izraelem podejmuje starania, aby wychować swój lud do przestrzegania warunków Przymierza. Zależy Mu na tym, by traktować swój lud z miłością. Powołuje ludzi, którzy będą narzędziami Jego miłosierdzia, nawołując do realizacji zobowiązań zawartych w przykazaniach. Jeremiasz jest jednym z narzędzi Bożego miłosierdzia. Prorok Boży nigdy nie staje się niemy. Będzie mówił nawet wtedy, kiedy go nie słuchają. Bo mu zależy, nawet gdy lud nie usłuchał ani nie chciał słuchać i poszedł według zatwardziałości swego przewrotnego serca. Bo wie, że choć naród odwrócił się plecami, a nie twarzą to ma zawsze szansę powrotu. Odwrócenie się plecami prowadzi do głuchoty i niemoty. Jezus chce wyrzucić z nas ducha niemoty. Pragnie byśmy zaczęli mówić. Narzekamy, że nie wiemy czego chce Bóg, a skąd mamy zdobyć tę wiedzą jesli odwróceni jesteśmy do Niego plecami?

EWANGELIA Łk 11, 14-23
„Jezus wyrzucał złego ducha z człowieka, który był niemy. A gdy zły duch wyszedł, niemy zaczął mówić i tłumy były zdumione. Lecz niektórzy z nich rzekli: Mocą Belzebuba, władcy złych duchów, wyrzuca złe duchy. Inni zaś, chcąc Go wystawić na próbę, domagali się od Niego znaku z nieba. On jednak, znając ich myśli, rzekł do nich: Każde królestwo wewnętrznie skłócone pustoszeje i dom na dom się wali. Jeśli więc i Szatan z sobą jest skłócony, jakże się ostoi jego królestwo? Mówicie bowiem, że Ja przez Belzebuba wyrzucam złe duchy. Lecz jeśli Ja mocą Belzebuba wyrzucam złe duchy, to czyją mocą wyrzucają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże. Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie. Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, to zabierze całą broń jego, na której polegał,i rozda jego łupy. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza”.

Tłumy były zadziwione mocą, jaka objawiła się w Jezusie. Jak Jezus – na pozór zwyczajny człowiek – mógł rozkazywać demonom? Być może sam był narzędziem diabła? Jak inaczej mógłby zdobyć taką moc? Szatan nie zajmuje się uzdrawianiem i uwalnianiem, lecz dzieli i niszczy. Za czynami Jezusa musiała więc stać moc Boża. Sam Jezus potwierdził: „A jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo Boże”. Królestwo Tego, który jedyny jest dobry. Królestwo Tego, który wszystko stworzył i podtrzymuje swoją miłością. Królestwo Tego, który pociesza, przebacza i wyzwala. Taki jest Król, którego królestwo nadeszło! Bóg nie prowadzi z szatanem walki o władzę. Jest ponad wszystkim i żaden nieprzyjaciel nie jest w stanie Mu zagrozić. Jego moc jest absolutna, Jego zamiary czyste, a Jego pragnienia wobec nas święte i doskonałe.
Dzisiejszy fragment ukazuje nam, jak łatwo możemy zostać wybawieni z sideł szatana. Istnieje jeden warunek: mamy „zbierać” z Jezusem. W tym celu potrzebujemy jednoczyć się z Nim przez modlitwę, a ze sobą nawzajem przez miłość i zaufanie. Jeśli więc chcesz doświadczyć łaski, mocy i wolności Jego królestwa trwaj z Nim w jedności. Moc Jezusa jest mocą dobra i miłości. Jego nieskończone miłosierdzie jest siłą, która sprawia, że wszelkie złe duchy opuszczają człowieka. Tam, gdzie panuje autentyczna miłość, nie ma miejsca na złe duchy. On jest mocarzem nad mocarzami i nikt nie jest silniejszy od Niego. Miłując Go nie potrzebujemy żadnych znaków, słuchajmy jedynie Jego słowa i pozwalajmy, by ono nami kierowało wskazując drogę. „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie”. Być z Nim to wypełniać wolę Ojca. A wolą Ojca jest zbierać, a nie rozpraszać. Amen.