Marta Przybyła

A życie mija szybko…bardzo szybko…

Niestety, czasu tak często nam brakuje.

Nie zapominaj.

WARTE NIE TYLKO PRZECZYTANIA…
„Mężczyzna nie wie, że pod nim jest wąż. Kobieta nie wie, że mężczyznę przyciska kamień. Kobieta myśli sobie: Zaraz spadnę, a nie mogę się wspiąć wyżej bo ukąsi mnie wąż. Dlaczego on nie może użyć trochę więcej siły żeby pomóc mi się wydostać? Mężczyzna myśli sobie: Tak bardzo mnie boli ale nadal z całych sił staram pomóc ci się wydostać. Dlaczego nawet nie próbujesz trochę mocniej się podciągnąć? Morał z tej historii może być taki: Czasem nie widzimy pod jaką presją jest druga osoba, a ta druga osoba nie widzi z jakim bólem my się zmagamy. I tak często jest w naszym życiu. Nie ważne czy to praca, rodzina, uczucia czy przyjaciele. Starajmy się lepiej zrozumieć siebie nawzajem, nauczyć się myśleć odmiennie, czasem myśleć po prostu nie tylko o sobie i lepiej się wzajemnie komunikować.”

Pewnego dnia, zmęczona po pracy kobieta przyjeżdża do swojego domu. Ma piękny dom z wielkim ogródkiem w którym kwitną pachnące róże. Na chwilę kobieta zatrzymała się popatrzyła na krzewy i mówi do siebie, kurcze po co mi te krzaki tylko pod nimi rosną chwasty a ja nie mam czasu na ich zrywanie, najlepiej będzie jak je zlikwiduję i położę kostkę brukową jeden kłopot mniej. Boże jak ja nienawidzę tej pracy na nic nie mam czasu…

Wchodzi do domu tam dzieci szczęśliwe, że mama wróciła do domu ( a miała ich trójkę) obskoczyły ją i wołają – Mamo jedźmy na basen, syn krzyczy mamo pobaw sie ze mną, jedna z córek woła mama zobacz moją nową lalkę którą tata mi kupił…

Kobieta odpędza dzieci i mówi – nie widzicie jaka jestem zmęczona, dajcie mi spokój idźcie do pokoju i zajmijcie sie lekcjami dajcie mi w końcu odpocząć. Wchodzi do kuchni a tam czeka mąż z obiadem. Podał ziemniaki, filet z kurczaka i jakąś surówkę. Boże znowu to samo co wczoraj czy on nie potrafi niczego wymyślić. Je razem z mężem obiad, i mówi do niego – trzeba usunąć krzewy róż nie mam czasu na ich pielęgnowanie, mógłbyś zająć się dziećmi gdy wracam do domu są hałaśliwe i przeszkadzają mi . Zupełnie zapomniała o tym, że ojciec zrobił dzieciom już obiad, był z nimi na spacerze, podlał ogródek itd… Ty też byś mógł coś zrobić i po co kupiłeś córce 50 lalkę mało ich ma?- mówi do męża. Mąż patrzy na nią ale się nie odzywa. Wie, że jak sie odezwie to wywoła lawinę narzekań i doprowadzi to do kłótni. Zawołał dzieci i powiedział, no szkraby szykujcie się jedziemy na basen. Żona mówi na pewno ich nie przygotuję jestem taka padnięta, muszę się zdrzemnąć. Mąż naszykował dzieci, wsiedli do samochodu i pojechali na basen. Żona w tym czasie mówi – w końcu święty sposób dziękuję ci Boże.
Po przyjeździe z basenu dzieci zjadły kolację wykąpały się obejrzały bajki i poszły spać.

Mąż zmęczony również zasnął. Żona nie miała ochoty na rozmowy jedynie co powiedziała – trzeba by kupić nowy samochód, ten gruchot niedługo nam się rozleci…

Przed pójściem spać kobieta modli się do Boga, Boże proszę Cię o ciszę, spokój, większy dom, aby mój mąż był bardziej zaradny, proszę Cię o pieniądze aby każde moje dziecko miało swój własny pokój, chciałabym mieć nowy ładny samochód, proszę Cię aby moje dzieci były bardziej spokojne. Po modlitwie zasnęła.

W tym samym czasie w niebie Jezus mówi do Ojca słyszałeś tą modlitwę. Ojciec odpowiada tak synu słyszałem bardzo chcę jej pomóc, biedna kobieta jest bardzo udręczona, nie potrafi cieszyć się z życia pomożemy jej. Zesłał swojego syna na ziemię, który niczym czarownik zmienił jej całe życie.

Gdy kobieta się obudziła, zobaczyła nad sobą chmury, padał deszcz a ona leżała na trawniku, jedynie w piżamie, nie miała domu, męża dzieci, samochodu, pracy, pieniędzy niczego. Na domiar złego czuła ogromny głód. Wstała rozejrzała się tak to to samo miasto ale gdzie mój dom, gdzie dzieci, gdzie mąż?

Nie wiedziała co się stało. Spacerowała mokra po mieście ludzie z litością się na nią patrzyli – mówili – biedna kobieta, bezdomna pewnie pijaczka. Zrozpaczona kobieta woła do Boga, Boże coś uczynił, dlaczego mi tak zrobiłeś, nienawidzę Cię!!!

Bóg mówi do swojego syna Jezusa – typowa reakcja ludzi, którzy są w potrzebie.

Mija pierwszy dzień, drugi, tydzień…kobieta szuka jedzenia w śmietnikach, chodzi na darmowe posiłki dla bezdomnych… i ciągle powtarza jak ja Cię Boże nienawidzę za to co mi zrobiłeś.

Jezus pyta się Ojca dlaczego jesteś dla niej tak surowy przecież kochasz ludzi. Ojciec odpowiada, nie martw się synu cały czas jestem przy niej.

Kobieta po miesiącach poniewierki stała się brzydka, zaniedbana, dopadła ją gruźlica. Przestała się modlić. Czuła, już nie moc. W Caritasie wysłali ją do szpitala gdzie leżała przez tydzień. W szpitalu po posiłku który dostała a była to kaszka na mleku, powiedziała – ale pyszne… Wyzdrowiała, więc szpital ją wyrzucił, a że nie miała już pracy i nie była ubezpieczona wystawił jej spory rachunek. Po wyjściu ze szpitala trafiła na mężczyznę który powiedział jej chodź dam Ci łóżko w domu dla bezdomnych. Nie wiedziała, że był to jej anioł stróż którego Bóg zesłał aby ciągle przy niej był. Poszła za nim nie miała już sił na tułaczkę. Gdy po raz pierwszy od miesięcy położyła się na łóżku, słysząc niemiłosierne chrapanie innych bezdomnych pomyślała sobie – Boże dziękuję, za to łóżko, i zasnęła głębokim snem.

Rano obudziwszy się opiekun domu dla bezdomnych powiedział mam dobrą wiadomość, mój kolega potrzebuje na polu kobiet do pikowania, idż tam i zarób parę groszy…Poszła ale po 2 godzinach na polu nie mogła już ustać na nogach ani wyprostować się. Właściciel wypłacił jej pieniądze i autobusem wróciła do domu dla bezdomnych. Od razu poszła spać. Rano patrzy na pieniądze i mówi dziękuję Ci Boże za tą pracę, kupię sobie dzisiaj dobry obiad.

Bóg mówi do syna – kobieta zaczyna się modlić dziękuje mi za cokolwiek, dam jej więcej.

Po obiedzie kobieta pojechała do pracy, znowu ciężko harowała, właściciel mówi, że potrzebuje kogoś do księgowości a z tego co słyszał to kiedyś miała taką pracę. Zgodziła się bez wahania, dostała pokój w domku gościnnym gospodarza i można by powiedzieć, że była w pracy non stop…Ale już nie narzekała cieszyła się, dziękowała Bogu. Po pracy poszła na spacer, nagle zobaczyła swojego męża i dzieci jak szli na basen ale jakimś dziwnym trafem nie mogła się do nich zbliżyć. Czuła wielkie pragnienie odzyskania dawnego życia.

Jezus mówi – Ojcze czy Ty to słyszysz ? ona Ci dziękuje w modlitwie, dajmy jej więcej – Bóg odpowiada oczywiście damy jej wszystko czego pragnie, ponieważ potrafi być już wdzięczna za najmniejszą rzecz, zejdź na ziemię i obudź ją ze snu…

Godzina szósta rano, kobieta otwiera oczy, leży we własnym łóżku, w swoim pięknym domu… nad nią dzieci wołają mamo, mamo pojedziemy na basen? Oczywiście, że pojedziemy gdy wrócę z pracy. Zeszła do kuchni zobaczyła męża, ucałowała go i powiedziała – Wiesz jednak te róże są piękne, nie będziemy ich ścinać, dziękuję za śniadanie, proszę zrób mi na obiad ziemniaki, filet z kurczaka i surówkę to mój ulubiony posiłek… Dziękuję Ci Boże, że to był tylko sen…

Autor tekstu: Sebastian Juszczak

Trzeba doceniać najmniejsze rzeczy w swoim życiu ? ❤
Ja codziennie przed pójściem spać zasypiam z wdzięcznością na ustach,dziękując za Wszystko co mam. Wiem, że im bardziej jestem wdzięczny, tym więcej dobra mnie spotyka ?
Jerzy Chmielewski

Strona ks. Marek Jan Pytko