Bóg Dawidowi złożył obietnicę, że z jego domu zrodzi się Zbawiciel.  Wzeszła już Zorza zwiastująca Słońce, więc ciesz się, ojcze Matki Chrystusowej! Raduj się matko Córki pełnej łaski, bo w Niej się niebo z ziemią połączyło, lud zaś żyjący w cieniu mrocznej śmierci odzyskał wolność i zobaczył światło. Wesel się, Anno, razem z Joachimem, rodzice Gwiazdy jaśniejącej blaskiem, której promienie smutek rozpraszają i port wskazują zabłąkanym w nocy. 

I CZYTANIE Syr 44,1.10-15

„Wychwalajmy mężów sławnych i ojców naszych według następstwa ich pochodzenia. Ci są mężowie pobożni, których cnoty nie zostały zapomniane, pozostały one z ich potomstwem, dobrym dziedzictwem są ich następcy. Potomstwo to trzyma się Przymierza, a przez nich – ich dzieci. Potomstwo ich trwa na zawsze, a chwała ich nie będzie wymazana. Ciała ich w pokoju pogrzebano, a imię ich żyje w pokoleniach. Narody opowiadają ich mądrość, a zgromadzenie głosi chwałę”.

Co przekażesz pokoleniu? Co przekażesz swoim dzieciom?  Czy Twoje dzieci trzymają się Przymierza – Przymierza zawartego z Bogiem. Czy je mają? Bo jeśli nie, to jakie Imię żyje w ich pokoleniu? Mamy dobre pochodzenie – najlepsze, bo jesteśmy Dziećmi Bożymi. To więzy duchowe łączące serce z sercem. Może warto przy tym Czytaniu odpowiedzieć sobie na pytanie co przekazuje światu? Czy opowiadam Bożą mądrość, czy jednak więcej we mnie „mądrości” świata. Bóg nie zapomina o cnotach, one trwają na zawsze w Nim i z Nim, a przez to i w nas. Wychwalajmy zatem mężów pobożnych, którzy niosą światu Ewangelię, dobrze wybrali…

EWANGELIA Mt 13,16-17

„Jezus powiedział do swoich uczniów: „Szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli”.

Gdyby wszystko, co Bóg ma nam do powiedzenia można było ogarnąć ludzkim umysłem, nie potrzebowalibyśmy Ducha Świętego, który objawia nam Boże tajemnice.„On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”. Uczniowie nie pojęli wszystkiego, czego uczył ich Jezus. Chociaż tłumaczył im na osobności wszystkie przypowieści i udzielał dodatkowych wskazówek, tak wiele rzeczy było trudnych do zrozumienia. Wciąż na nowo przychodzili do Jezusa i stawiali Mu pytania. Słuchali Jego słów. Pragnęli za wszelką cenę poznać Go i nauczyć się żyć tą miłością, którą Jego obecność budziła w ich sercach. Osobiste spotkanie z Jezusem nie są zarezerwowane dla wybranych. Jest to dar dostępny dla każdego, kto go pragnie, dla każdego, kto otwiera oczy, szczerze pragnąc zobaczyć Boga i uszy, chcąc Go usłyszeć. Bóg z radością zaspokaja pragnienia serc, które tęsknią za Jego obecnością. Zapewnia nas, że możemy doświadczyć Jego obecności, przyjąć Jego pouczenia. Panie, spraw, abym zechciał Cię lepiej poznać. On bardziej pragnie nas nauczać, niż my pragniemy przyjąć Jego naukę. Pragnie objawiać nam samego siebie. Czy chcesz ujrzeć Jego oblicze i usłyszeć Jego słowo? Otwórz serce, bo On nie przestaje mówić…