Stwórz, Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha. Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego. Boże moją ofiarą jest duch skruszony, pokornym sercem Ty Panie nie gardzisz, dlatego co dzień wołam do Ciebie

I CZYTANIE Jon 3, 1-10
„Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam. Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan. Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona.
I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele.
Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje: Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy? Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Jonasz otrzymuje po raz drugi nakaz udania się do wielkiego pogańskiego miasta Niniwy i wezwania niniwitów do nawrócenia. Tym razem jest on posłuszny słowu Pana i idzie do Niniwy, gdzie przez 3 dni wzywa mieszkańców do nawrócenia i porzucenia grzesznego życia. Ci, mimo że byli grzeszni, okazali się otwartymi na Boże słowo, podjęli wezwanie i drogę nawrócenia, czyniąc pokutę, dzięki czemu Bóg zlitował się, okazał swoje miłosierdzie i nie zniszczył grzesznego miasta. Cała Księga jest wywyższeniem Bożego miłosierdzia, które rozciąga się na wszystkich ludzi bez względu na ich religię czy kulturę. Jest to zatem świadectwo uniwersalizmu zbawienia. Niniwici wezwani do nawrócenia przez Jonasza odrzucili swój grzech i zwrócili się do Pana. Chociaż byli poganami, a Jonasz dosyć opornym prorokiem, jego słowo zostało przyjęte, a lud dał imponujący przykład publicznej pokuty. Przypominając tę starotestamentalną opowieść Jezus stwierdził jasno, że największym znakiem nie jest spektakularny cud, lecz pokuta i przemiana życia.

EWANGELIA Łk 11, 29-32
„Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz”.

W dzisiejszej Ewangelii Jezus przypomina rolę, jaką prorok odegrał w życiu mieszkańców Niniwy. Jezus porównuje siebie do proroka Jonasza, który przemierzając Niniwę wzywał do pokuty za grzechy. Podobnie w życiu Jezusa głoszenie Dobrej Nowiny jest wyraźnym znakiem obecności i działania Boga. „Znak Jonasza” jest też zapowiedzią śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Podobnie jak Jonasz przez trzy dni i trzy noce przebywał we wnętrznościach ryby, tak Jezus miał po trzech dniach zmartwychwstać. Ten sam Jezus, od którego ludzie o zatwardziałych i przewrotnych sercach domagali się znaków, jest obecny z nami w znakach chleba i wina. Jest pośród nas jako ktoś większy niż wszystko, co mogłoby wydawać się nam ważne. Jego Słowa, Jego Obecność jest znakiem miłości i łaskawości Boga względem każdego z nas. Czy potrzeba nam jeszcze innych objawień czy cudów? Otwórz przed Nim swoje serce z ufnością, by pozwolić sobie iść dalej. Jego wezwanie do nawrócenia nie jest wymówką, lecz zaproszeniem do bliższej więzi z Nim, do nowego życia.
Czy naprawdę potrzeba Ci innych znaków? Wyznaj swoje grzechy. Przyjmij Jego miłosierdzie. A wtedy dostrzeżesz w swoim życiu wiele śladów Jego obecności.
????