„ZRÓB COŚ ZE MNĄ, BOŻE”

Oddaję się w Twoje ręce Panie:
Ugnieć mnie i ukształtuj tę glinę
Jak naczynie, które powstaje w rękach garncarza!
Nadaj mu kształt, jaki zechcesz
Potem stłucz je, jeśli chcesz: to Twoja własność;
…. nie mam nic przeciwko.
Wystarczy, bym się przydał do Twoich zamierzeń
I abym w niczym nie sprzeciwił się planom,
Jakie masz wobec mnie.
Proś więc i wymagaj Panie.
Co chcesz, abym czynił?
Czego chcesz, abym nie czynił?
Odnosząc sukces czy porażkę,
Prześladowany czy pocieszany,
Śpiąc czy pracując dla Ciebie,
Pożyteczny czy całkiem bezużyteczny,
Nie pozostaje mi nic innego jak powtarzać
Za przykładem Maryi
Tak, uczyń ze mną co zechcesz!
Amen.

Jednym z moich ulubionych świętych jest Św. Augustyn, syn Św. Moniki. Nie bardzo wiem, co mnie w nim zafascynowało. Myślę, że przede wszystkim to, że, podobnie jak ja, późno doznał nawrócenia. Niestety, ja jeszcze o wiele później od niego. Augustyn urodził się 13 listopada 354 roku w Tagaście, w rodzinie ojca poganina i wiernej Chrystusowi matki, Moniki, która przez heroiczną ufność wyprosiła u Boga łaskę przyjęcia chrztu przez męża, który przez długi czas obojętnie traktował chrześcijańską wiarę. Augustyna pociągał świat i pałał chęcią robienia kariery retora. Jego matka wiele lat zanosiła wytrwałą modlitwę do Boga o nawrócenie syna. Zdobywszy wykształcenie retora, po dziesięciu latach uczenia retoeyki, udał się do Rzymu, gdzie przystąpił do sekty manichejczyków, Przez 15 lat żył w wolnym związku z kobietą, która urodziła mu syna, Adeodata. Kiedy niezadowolony ze swojej pracy wykładowcy retoryki w Rzymie udał się do Mediolanu, jego więzi z manichejczykami uległy osłabieniu. Tam też spotkał wielkiego Ojca Kościoła, św. Ambrożego, Zafascynował się jego sposobem przemawiania. W roku 386 przeżył gruntowne nawrócenie, które przemieniło jego dotychczasowe życie. Przyjął chrzest razem ze swoim synem. Stał się człowiekiem zakochanym w Chrystusie. Duchową walkę, jaką musiał stoczyć, opisał w swoim najbardziej znanym dziele „Wyznania”. W książce tej ubolewa, że zbyt wiele czasu zmarnował bezużytecznie

Późno Cię ukochałem,
Piękności dawna i zawsze nowa!
Późno Cię ukochałem!
We mnie byłaś, ja zaś byłem na zewnątrz
i na zewnątrz Cię poszukiwałem.

W 396 roku Augustyn został wybrany biskupem Hippony.
Pozostawił po sobie bogatą spuściznę teologiczną,
Augustyn zmarł w oblężonej przez Wandalów Hipponie 28 sierpnia 430 roku.

       Oto kilka wybranych myśli św. Augustyna… 

1. Gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko jest na swoim miejscu.
2. Boże, daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz. A potem żądaj ode mnie, czego chcesz.
3. Lepiej uczyć się rzeczy pożytecznych niż podziwianych.
4. Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą.
5. Nie ma takiego człowieka, który by nie kochał, ale cała rzecz w tym, co kocha.
6. Początkiem dobrych czynów jest wyznanie złych.
7. Małe rzeczy są naprawdę małe, ale być wiernym w małych rzeczach – to wielka rzecz.
8. Miłość porusza się na dwóch nogach: jedną z nich jest miłość do Boga, drugą do ludzi. Rób wszystko, żebyś nie kuśtykał, ale biegnij na obu, aż do samego Boga.
9. Śmierć, której ludzie się boją, to jest odłączenie duszy od ciała, natomiast śmierć, której ludzie się nie boją, a bać powinni, to jest odłączenie od Boga.
10. Życie rodziców jest księgą, którą czytują dzieci.
11. Pracuj tak, jakby wszystko zależało od ciebie ale ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga.
12. I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.

Modlitwa św. Augustyna na gorszy dzień

Boże życia naszego,
są dni, kiedy brzemię na naszych barkach wydaje się nie do uniesienia,
kiedy droga staje się nieskończoną udręką,
a szare niebiosa wiszą nad nami złowróżbnie.
Są dni, kiedy w życiu naszym nie słychać muzyki,
serce próżno wygląda drugiego serca,
a dusza ze strachu truchleje.

Oświecaj wówczas nam drogę,
poprowadź wzrok tam, gdzie niebo skrywa swoją obietnicę,
a serce tam, gdzie rozbrzmiewa muzyka.
Daj nam poczucie jedności z bohaterami i świętymi każdego czasu
i przynaglij naszego ducha,
żebyśmy mogli być oparciem na drodze do Twej chwały i czci
dla dusz tych wszystkich, którzy idą z nami przez życie.
Amen

Św. Augustyn