Jak rozumiecie (odnośnie religii, z resztą się zgadzam, choc jesli idzie o język można by dyskutować) słowa: Pluralizm i różnorodność religii, koloru skóry, płci, rasy i języka są wyrazem mądrej woli Bożej, z jaką Bóg stworzył istoty ludzkie.
Bo ja, przyznam, nie rozumiem.
W jaki sposób istnienie obok wiary prawdziwej fałszywych religii może wyrażać Bożą wolę?
---
Uwaga: nie jest to krytyka całego dokumentu - który mam za sensowny.

Dziś na kazaniu usłyszałem pytanie:

O co Jezus zostałby oskarżony dzisiaj?

Pytanie padło w kontekście mowy nienawiści. W kontekście pomawiania zmarłych o zbrodnie i potępianie ich, zanim zostanie udowodniona wina (casus Jankowski).

Pomyślałem sobie, że najpierw oskarżono by Jezusa o pedofilię. Wszak mówił: Pozwólcie dzieciom przyjść do mnie. Oskarżono by też o leczenie bez uprawnień. A także o nieleczenie, tj. brak uzdrowienie pomimo modlitw. To nić, że oskarżenie bywają wzajemnie sprzeczne. Liczy się to, że są.
Także nie ważne to, że dokładnie te same słowa lub dokładnie te same czyny, w zależności od tego, kto jest autorem wywołują histeryczny atak lub spotykają się z pobłażliwym milczeniem.
A Jezus jest dziś głównym oskarżonym....

Proszę nie odnosić tego wątku do jaiejkolwiek dyskusji bieżącej na forum. Chodzi o zjawisko szersze.

Wydaje się, że kaznodziejstwo Kościoła - być może przez to, że księża najczęściej mowią do mężczyzn - idzie w takim właśnie żeńskim kierunku - dużo ochów i achów (niezaleznie od tego czy jest to adoracja róży różańcowej czy spotkanie charyzmatyczne, nie mówiąc już o zachwytach ze spotkań z różnym takimi super księżmi czy nawet papieżem - dużo łez i jak pięknie , jak ja to przeżyłam, aż mi łzy leciały itd).

To samo w przypadku kontrowersji - faktyczne róznice, które domagają się bojów apologetycznych zbywa się lukrem ( wszyscy jesteśmy braćmi... itd - jakby to miało co do rzeczy!).
Nagle powiedzenie o czymś herezja staje się podobne...

Dlaczego jedni mają mocną wiarę a inni nawet jak pragną to nie Mają?

Jeżeli jest to zły dział to proszę o przeniesienie. Zastanawiałem się nad działem Maryja i Życie katolickie, ale skoro będę pisał o rozterce to myślę, że jednak dobry dział wybrałem.
Na samym w stępie chciałbym powitać wszystkich czytających i poświęcający czas na mój problem. Jako że to moje pierwsze konto na religijnym forum, pierwszy post i pierwszy temat to myślę że przymkniecie oko na jakiekolwiek błędy (jeśli takowe się pokażą). (Przy okazji jestem w wieku nastoletnim tak dla wiadomości)
Czas na mój problem. Od pewnego czasu chyba od Czerwca zacząłem czytać teksty Protestanckie. Na początku było to tylko zainteresowanie. Później w wakacje zacząłem mieć wątpliwości w naukę Krk zwłaszcza tą dotyczącą dogmatów Maryjnych ustalonych przez...

Od dłuższego czasu szukam informacji na ten temat, jednak wciąż nie znalazłem jednoznacznej odpowiedzi.

Sprawa wygląda tak:
Od jakiegoś czasu jestem już na 100% pewny, że jestem gejem. Jestem katolikiem i wiara jest ważną częścią mojego życia. Biblia negatywnie odnosi się do homoseksualistów a zwłaszcza do seksu między mężczyznami, jednak są różne interpretacje tych fragmentów. Taki się urodziłem i swojej orientacji nie mogę zmienić. Potrzebuje chłopaka, miłości i bliskości. Ale chciałbym nadal pozostać przy wierze. Czy jest to możliwe i ma to sens?

Pomóżcie mi, bo już nie wiem co mam zrobić.

Witajcie. Mam problem. Ja i mój najlepszy przyjaciel znamy się od wielu lat. Niestety,w gimnazjum bardzo się zmienił. Mianowicie, zaczął się kumlpowac z koleżanką która odeszła od naszej wiary. Zaczął mówić,że jest ateistą,że zajmuje sobie miejsce w piekle,że wszystko co mówi ksiądz to bajeczki dla dzieci... Co zrobić,żeby wrócił na drogę wiary?

Świadomie na pierwszym miejscu wpisałem Bog.
Natomiast jak to wyglada w codziennych zmaganiach?
Ile codziennie wyrządzamy świadomie krzywd bliźnim,nie wspominając o wrogu,który zawsze gdzieś w naszych umysłach istnieje.
I nie myśle o tym największym,jakim jest Szatan ,tylko o tym ludzkim,który poprzez swoje pochodzenie,kolor skory czy tez przynależność do innej religii,choć wyznającego tego samego Boga.
Jak traktujemy Boga a jak pozostałych.
Dojdzie do nieporozumienia,wytaczamy ciężkie działa,wpierw poświęcone Bogu u załatwiamy sprawę wroga ,choć jedynie na chwile.
Bóg został obroniony, wiec i sumienie czyste.
A gdyby tak zwalczyć nienawiść do wroga,zastępując sympatia,o miłości nie wspomnę ,to czy Bóg nie lepiej by sie poczuł?‭...

Radością moja ostatniego weekendu była spowiedź. Po blisko półtora roku, Bóg obdarzył mnie doświadczeniem, które nie pozostawilo mi wątpliwości, że już nie dam rady, że muszę odejść od czynow, które mnie niszczą. I tak, w piątek w dużym strachu, wstydzie przystąpiłam do spowiedzi. Odchodząc z konfesjonału czułam, że kamień spadł z serca. Niestety łaska trwała krótko bo już wieczorem upadłam, w sobotę postanowiłam, że nie zostawię tego i znów poszłam do spowiedzi.
Popełniłam błędy, grzechy, które teraz mają na mnie spory wpływ. Bóg odpuścił mi je ale skutki pozostają, pokusy się pojawiają, a ja jeszcze nie potrafię uwierzyć, przyjąć, żyć z tym, że jestem w łasce uświęcającej, że Bóg wybaczył mi, że mogę iść dalej, nowa, uratowana od tego....

1. Czyli jak ci ukradnę autko i kogoś przejadę to Tyś winien czy ja?

2. Za co, za to, że spłodzili, często przypadkiem? A potem tłukli, znęcali się? Nie chcieli? czciłbys ich?...

3.To pokaż mi takiego, co się oświadczy po pół roku.

4. Że słucham? Czyli jak jedno (serio, wsio rawno, które) pije, ćpa czy przegrywa całą kasę na automatach, drugie staje na rzęsach, by małżonka wyciągnąć z nałogu, ale małżonek ma to gdzies i odpłaca się znęcaniem się fizycznym i psychicznym to winna jest ta strona, która chce pomóc?!

Dez, ja proszę o upomnienie Andeja, bo głosi szkodliwe społecznie rzeczy. Ale czego spodziewać się po kims, kto wierzy, że Ziemia jest płaska...

Wymiękam. Nie widzę konstruktywnego dialogu.
Niedawno użyłem klucza:...

Jako że jest to dział dotyczący praktyk w łonie kościoła Rzymskokatolickiego, to chciałbym Was drodzy Rodacy zapytać o portal w tych poniższych linkach i o Odnowę w Duchu Świętym ?

BIBLIA WYPOWIADA SIĘ TAK :
? W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwo Bożego.Nikodem powiedział do Niego: Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. ?
.

NATOMIAST W TYM PONIŻSZYM MATERIALE JEST INACZEJ
część 1

od 15 minuty
Świadome pójście za Jezusem. Nowe narodzenie...

Uważam, że w Polsce, ale nie tylko w Polsce, uczciwy kato­lik powinien być antyklerykałem. Rola kleru jest przecież ograniczona. Gdy duchowni próbują rozpychać się, rządzić, sterować władzą, wchodzić na nie swoje pola, zaczyna być niebezpiecznie.

Klerykalizm to postawa, wedle której ksiądz traktuje świeckiego jak bezradne, głupie dziecko. Duchowny powie, gdzie jest zło, gdzie jest dobro, duchowny objaśni, wyjaśni, nakieruje, bo świecki niczego nie wie. Duchowny zna prawdę, świecki jest ślepy. A kto duchownemu dał do tego prawo? To musiało się źle skończyć.

Grzechy Kościoła, trudne momenty, cała miniona epoka winny być dla nas nauczką. Ale musimy też wyciągnąć wnio­ski z dnia dzisiejszego. Jeśli przeżyjemy to właściwie, nie zasłaniając...

Nieczęsto zakładam tu temat.
Tym razem zainspirowała mnie pewna rozmowa, w której przeciwstawiono Prawdy Wiary (utożsamiając je z literą Prawa )
doświadczeniu uczucia radości i miłości (utożsamianego z Miłością oraz z Chrztem w Duchu Świętym) które to doświadczenie
ma dawać uczestnictwo w Królestwie Bożym.

Mój adwersarz jest katolikiem i, obawiam się, reprezentuje rosnącą grupę osób, które własnie tak uważają (zapewne
nie zdając sobie sprawy, że jest to kolejny już w historii powrót do gnozy).
Nie chodzi jednak tu o polemikę z moim adwersarzem - jest tylko inspiracją, uważam sam temat za niezwykle istotny.

Widzę to dwa zagadnienia: Ważność Prawd Wiary
Oczywiście, nie mają one nic wspólnego z literą Prawa (jesli ktoś ma wątpliwości,...

Chciałbym poruszyć temat osób praktykujących, a nie wierzących. Skąd w ogóle taki pogląd? Dlaczego i jak ktoś może być praktykujący, a niewierzący? Moim zdaniem nie ma takich osób. Jak może ktoś żyć, nie oddychając? Tak samo, jak można praktykować, nie wierząc? Żeby praktykować wiarę to trzeba wierzyć. Może to nie jest taki poziom, jaki powinien być, ale na pewno jakaś wiara w tym musi być. Po prostu jakieś sytuacje życiowe gaszą tę wiarę, ale, jeśli się praktykuję to znaczy, że ona całkiem nie zgasła. Dobrze rozumuję, czy może nie wszystko biorę pod uwagę?