Szczęść Boże od suum.esse

[exe]

Witajcie.

[Efezjan]

Witaj, suum esse. Coś więcej o sobie?

[Magnolia]

Witaj serdecznie,
co znaczy Twój nick?

[Dezerter]

Wyczuwam łacinnika - witaj na forum i niech ci błogosławi.

[sądzony]

"łacinnik" - kojarzy mi się z serialem "Marco Polo".
Dzień dobry

[exe]

Witajcie raz jeszcze.

Dziękuję za przywitanie. Wędruję i pokutuję. "Łacinnik"... Fajne to określenie, podoba mi się, takie pieszczotliwe, a zarazem jakieś takie wzniosłe (obym nie pisał wyniośle, a wzniośle - ku pokrzepieniu serc).
"Suum esse" to jedno z określeń "właściwego istnienia", którym posługiwał się św. Tomasz z Akwinu.
Ma to dla mnie znaczenie, ponieważ przypomina mi nieustannie o perturbacjach w historii myśli ludzkiej, jakie dokonywały się w dziedzinie transcendentaliów.
Przełożenie praktyczne tych problemów widzimy między innymi dziś.

Coś za dużo już napisałem.... Ogólnie jestem gadułą, ale raczej w realu - face to face, a w necie czasu na to niewiele mam. Stąd wybaczcie, że będę okresowo tylko wpadał. Często czytuję treści w internecie, lecz nie jestem zbyt "reaktywny". Najmniej zaś interesują mnie spory.

To chyba tyle...

Pozdrawiam Was,
Ja.

[Dezerter]

istniejący właściwie - no no wysoko sobie poprzeczkę stawiasz i dobrze!
mam nadzieję, że się podzielisz swoimi przemyśleniami na temat istnienia.

[exe]

istniejący właściwie - no no wysoko sobie poprzeczkę stawiasz i dobrze!
mam nadzieję, że się podzielisz swoimi przemyśleniami na temat istnienia.

Hm... Jesteś bardzo uprzejmy. Wiesz, nie chciałbym tu prowadzić jakichś tyrad metafizycznych, stąd może teraz tylko w tym wątku powitalnym ograniczę się do podkreślenia, że "suum esse", czy też "ipsum esse", podkreślają właściwy, to jest urzeczywistniający akt (tzw. akt drugi, niesubstancjalny) który jest czymś innym niż swoisty akt istnienia istoty, zwany aktem substancjalnym, aktem drugim, "esse"...

Pozdrawiam serdecznie,
suum esse