Czy można się modlić, gdy czuje się gniew do drugiej osoby?

[radek9824]

Mianowicie, ostatnio z moim szwagrem przeprowadziłem dyskusję na temat codziennej modlitwy. Z moich obserwacji wynika, że on się nie modli, więc spytałem go wprost: "Czy modlisz się codziennie rano i wieczorem?" On mi odpowiedział: "Nie będę się modlił skoro czuje gniew do drugiej osoby, przecież modlitwa wtedy nie ma sensu". Ja mu zacząłem mówić że zawsze trzeba się godzić i stwierdziłem, że on chyba codziennie się na kogoś gniewa. On mi powiedział, że ja go nie rozumiem bo nie pracuje i nie wiem jak to jest jak ktoś w robocie cały czas nagaduje na Ciebie itd. Zapytał mnie: Jak mam się nie gniewać na takiego gościa, przecież taki gniew nie przechodzi od razu tylko czasami trwa kilka dni. Później dyskusja potoczyła się w taki sposób, że on nazwał mnie fanatykiem religijnym i to że mu powiem, że trzeba dążyć do pogodzenia i modlić się wcale go nie przekonuje i nie będzie mówił po przyjściu z kościoła: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus" bo nie został tak nauczony, bo również tą kwestię poruszyłem. I oczywiście na koniec zaczął wynajdywać zdjęcia Papieża Franciszka, który dostał krzyż ŚDM ale on twierdził że to jest krzyż z flagą LGBT i twierdził że papież popiera homoseksualistów. Oczywiście przekonaliśmy go z siostrą że to jest symbol ŚDM a nie flaga LGBT i dał już spokój. Ale na koniec powiedział żebym zajął się sobą i nie wtrącał się do ich życia.

[lambda]

Mianowicie, ostatnio z moim szwagrem przeprowadziłem dyskusję na temat codziennej modlitwy. Z moich obserwacji wynika, że on się nie modli, więc spytałem go wprost: "Czy modlisz się codziennie rano i wieczorem?" On mi odpowiedział: "Nie będę się modlił skoro czuje gniew do drugiej osoby, przecież modlitwa wtedy nie ma sensu". Ja mu zacząłem mówić że zawsze trzeba się godzić i stwierdziłem, że on chyba codziennie się na kogoś gniewa. On mi powiedział, że ja go nie rozumiem bo nie pracuje i nie wiem jak to jest jak ktoś w robocie cały czas nagaduje na Ciebie itd. Zapytał mnie: Jak mam się nie gniewać na takiego gościa, przecież taki gniew nie przechodzi od razu tylko czasami trwa kilka dni. Później dyskusja potoczyła się w taki sposób, że on nazwał mnie fanatykiem religijnym i to że mu powiem, że trzeba dążyć do pogodzenia i modlić się wcale go nie przekonuje i nie będzie mówił po przyjściu z kościoła: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus" bo nie został tak nauczony, bo również tą kwestię poruszyłem. I oczywiście na koniec zaczął wynajdywać zdjęcia Papieża Franciszka, który dostał krzyż ŚDM ale on twierdził że to jest krzyż z flagą LGBT i twierdził że papież popiera homoseksualistów. Oczywiście przekonaliśmy go z siostrą że to jest symbol ŚDM a nie flaga LGBT i dał już spokój. Ale na koniec powiedział żebym zajął się sobą i nie wtrącał się do ich życia.

Letni katolik

[miłośniczka Faustyny]

Nie przejmuj się tym, co Ci powiedział. A co do tytułowego pytania: myślę że szczególnie wtedy warto się dodatkowo modlić, żeby Bóg pomógł i nam się nie gniewać, i pomógł tej osobie, na którą się gniewamy. Nie musimy być bez grzechu, żeby się modlić, ale modlitwa ma nam pomagać, to nie jest jakiś "prezent dla Boga", ale nasz ratunek i ratunek dla osób, za które się modlimy.
A tak w ogóle to może po prostu módl się za tego pana. Skoro nie chce rozmawiać, to może właśnie modlitwa jest mu potrzebna?

[Dezerter]

I odpuść nam nasze winy
Jako i my odpuszczamy naszym winowajcom

Słyszeliście, że powiedziano przodkom: «Nie zabijaj», a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: «Raka», podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: «Bezbożniku», podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza.

[radek9824]

Modlę się codziennie ale może w niewłaściwy sposób

[Skaza]

Myślę, że można i nawet trzeba się wtedy modlić i za nią i za siebie za odmianę serc.

[Andej]

Ale na koniec powiedział żebym zajął się sobą i nie wtrącał się do ich życia.

I miał rację. Nie nagabywać, ale dawać przykład. Nie przekonywać, ale pokazywać, jak się przebacza. Nie zmuszać do modlitwy, ale modlić się w jego intencji. Także przy nim.

[radek9824]

Także przy nim.

Czyli co mam przyjść do niego, klęknąć i modlić się w jego intencji?

[Andej]

Czyli co mam przyjść do niego, klęknąć i modlić się w jego intencji?

Taka demonstracja przyniesie skutek przeciwny. Musisz sam znaleźć sposób. Dyskretny, ale zauważalny.
Raczej wynikający z sytuacji. I bez zrażania.
Ale. przede wszystkim, dając przykład. Bez narzucania.

[lambda]

Ale na koniec powiedział żebym zajął się sobą i nie wtrącał się do ich życia.

Nie przekonywać, ale pokazywać, jak się przebacza.

Dla ludzi myślących po ludzku przebaczanie winowajcą patrząc z boku jest zwykłym byciem frajerem.
Nie wiem czy to kogoś przekona.

[AdamS.]

szczególnie wtedy warto się modlić, żeby Bóg pomógł i nam się nie gniewać, i pomógł tej osobie, na którą się gniewamy. Nie musimy być bez grzechu, żeby się modlić, ale modlitwa ma nam pomagać, to nie jest jakiś "prezent dla Boga", ale nasz ratunek i ratunek dla osób, za które się modlimy.
A tak w ogóle to może po prostu módl się za tego pana. Skoro nie chce rozmawiać, to może właśnie modlitwa jest mu potrzebna?

W pełni się zgadzam z tym, co napisała Miłośniczka Faustyny. Nie ustawajmy w modlitwie za tych, którzy nie potrafią się modlić. A przy stosownej okazji warto poszukać sposobności do wyciszonej rozmowy (aby nie przebiegała ona w emocjach), żeby wytłumaczyć takiej osobie, że to właśnie modlitwa wypowiedziana z zawierzeniem staje się kluczem do uwolnienia od gniewu i każdego innego grzechu.

Może Szwagier nie potrafi rozgraniczyć własnej EMOCJI od WOLI - a to dwie różne kwestie. Możemy czuć emocjonalne wzburzenie (ono często nie zależy od nas), aby zasiąść do modlitwy. Nie możemy natomiast modlić się i nienawidzić jednocześnie - to się faktycznie wyklucza. Jeśli pragnę gniewu, karmię się nim i żyję postawą odwetową, to podlega pod cytat, który przytoczył @Dezerter - nie sama emocja, której pragnę się pozbyć. @radek9824 Powiedz Szwagrowi, żeby modlił się o uwolnienie od gniewu, bo tylko to zwróci mu jego własną wolność.