Szkole i nauce najtęższe umysły.
Rodzinie ludzkiej najpierwsze jednostki.

A jednak cieszę się dotąd wolnością i mianem najlepszego dobroczyńcy ludzkości, przyjaciela człowieka, towarzysza jego radości i smutków. Ja jestem na świecie największym gangsterem i przywódcą mafii, która codziennie uśmierca miliony, zabierając im wszystko. Włamuję się do kieszeni, domów, serc i rodzin. Tylko ja znam klucze do wszystkich zamków, skarbnic i kas.

Mój gang nie boi się szubienicy, bo mam w swoim gronie przedstawicieli wszystkich warstw społecznych, nie wyłączając sprawujących władzę i wymierzających sprawiedliwość.
Jestem panem, monarchą, władcą. Mnie służą rządy, stawiając na czołowym miejscu w czasie bankietów i przyjęć. W mojej obecności decyduje się o losach świata, życiu i śmierci, ubija interesy…

Moje zdanie w każdej sprawie jest ostateczne. Przy mnie ludzie bawią się, tańczą, płaczą, umierają.
Walą się trony jeden po drugim, kurczą imperia, upadają rządy, tylko moje imperium nie kurczy się i nie upada, choć niesie zagładę.

Niszczę wszystko i wszystkich.
Piękne dzieci, wspaniałą młodzież przemieniam w zbrodniarzy. Zapełniam nimi szpitale i zakłady poprawcze.
Bogatych zamieniam w nędzarzy.
Zdrowych w chorych.
Mądrych w głupich.
Kołyski w trumny.
Miasta w cmentarze…

Któż mnie nie doświadczył? Któż mnie nie zna?
I to dziecko mego przyjaciela pijaka. I ta poniewierana żona. Znają mnie dobrze kapłani, załamując ręce nad owocami wieloletniej pracy. Znają mnie izby wytrzeźwień, sądy, więzienia, ale też i szkoły, dyskoteki.
Teraz nie muszę się już chyba dłużej przedstawiać?
Mam nadzieję, że i wy nie zrazicie się do mnie i tylko u mnie szukać będziecie mocy, szczęścia, tak jak szukają miliony.

Czy was zabraknie w mojej armii, z którą od lat zdobywam piekło?!
Łukasz Chrzanowski

Przyszedł czas opowiedzieć o moim świadectwie. Przyszedłem na swiat jako jeden z trzech braci, żyliśmy dość skromnie, ale byliśmy razem bardzo blisko i to pomagało nam zawsze przechodzić przez trudne chwile. Mama zawsze starała się robić wszystko by zapewnić nam godne życie, a potem by pomoc zdobyć nam wykształcenie. Pomimo tego, ze od kiedy pamiętam tata miał problemy z alkoholem i odciskalo to na nas ogromne piętno, udało nam się wyjść na ludzi. Jako dziecko chodziłem do kościoła, przygotowywałem się do komunii, ale przyszedl czas w którym telewizja zamiast Boga zaczeła proponować PowerRengers i inne rozrywki, z perspektywy czasu próżne i bezwartosciowe. Z kazdym dniem odsuwalem się od kościoła. Kościół nie był modny i nie dawał nic, czego wtedy się tak zawziecie i naiwnie poszukiwalo. Lata mijały, pojawialy się problemy. Od kolegów ze szkoły wpadł na płycie pierwszy film porno. Proszę mi uwierzyć, nawet dorosły nie powinien tego oglądać a co dopiero mówić nastolatek. Niestety szatan wcale nie jest usmiechnietym diabiełkiem, robiacym sobie psikusy… On od początku naszego życia chwyta za doskonale dobrane narzedzia by zniszczyć wszystko co w nas czyste i niewinne. Gdyby to powiązać, to tu też zaczyna się upadek w masturbacje. Bliskość, rozmowa, wrażliwość, empatia i co najwazniejsze miłość, zostają zastąpione „fizycznym spełnieniem swoich potrzeb” co po wielu latach okazuje się ogromną czarną dziurą, która zaczyna zajmowac coraz wiekszy obszar w suknie rozrywanej już duszy. Człowiek stara się sklejać te wszystkie strzepki ” zeby to choć jakoś wyglądało”. Zaczynają się stany depresyjne, brak wiary w siebie. Pomimo, ze byłem wysoki i dość przystojny, miałem problemy z nawiązaniem trwalych relacji z kobietami. Pamietam jak pewnego dnia mama poprosila mnie o odmalowanie kapliczki, ktora znajduje się blisko domu rodziców, a od niedawna także domu mojego i mojej rodziny. Miałem wtedy na to czas i zająłem się nią żeby wyglądała dobrze przez kilka następnych lat. Niebawem poznalem kogoś kto wywrócił moje zycie do gory nogami. Motyle w brzuchu, ciągła chęć kontaktu, długie rozmowy a po pewnym czasie coś więcej. Ona Kogoś miala, ale zostawila go dla mnie a po dwóch miesiącach zwrot i człowiek zostaje sam z fikcją, którą uznał za prawdziwe szczęście. Byl moment, w którym jadąc motocyklem zamykałem oczy, ale mój anioł stróż czuwał nade mną choc byłem wtedy o krok od największej głupoty, jaką mogłem popełnić w życiu.Podnioslem się po dwoch latach i chyba kilogramie marychy, ktora wtedy wydawała się byc moim lekiem. Po pewnym czasie poznałem kobietę i matkę mojego dziecka i od dwóch lat moją żonę. Pracowałem wtedy przy samochodach ciężarowych a mój kręgosłup codziennie miał dość, nie pomagaly już masaże ani środki przeciwbólowe. Tamtego wieczoru czułem się tak kiepsko jak jeszcze nigdy. Mialem problemy z oddychaniem, serce zwalniało i gubilo rytm. Pracowalem wtedy na czarno i nie miałem ubezpieczenia… W pewnym momencie przechodząc do łazienki upadlem i poczułem bezmoc i strach przed tym co się zbliżało. Mimo, że nie słyszałem głosów z nieba, jestem pewnien ze gdyby ktoś nie wymodlił za mnie łaski życia i poprawy skończyłbym w miejscu na które zaslugiwałem. Później przytrafił mi się najwiekszy cud. Urodził się Mikołaj. Mialem nową prace, male dziecko, zaczętą budowę i starą chalupkę po cioci, ktorą też trzeba było przygotować zanim nie wejdziemy do siebie. Udawało sie choć bywało strasznie ciężko. Praca, budowa, kolki, lekarze, nerwy. Miałem w koncu chwilę dla siebie i zapalilem… Choc mialem 3 miesięczne dziecko. Po jakims czasie synek sie obudzil i wziąlem go na ręce. Mialem dziwne przeczucie, że dzieje sie coś złego. Zaksztusil się i przestal oddychać. W panice pobiegłem do żony i mimo że trwalo to dosłownie chwilkę, było to dla mnie straszne. Upadlem jako ojciec i jako czlowiek. Zone i dziecko zawiozlem do teściów by nacieszyli sie wnukiem a ja leżałem płacząc i modląc się do Ducha Świętego. Mialem wtedy cały słoik marychy, wartość znacząca a dla uzaleznionego to tak jak dla alkoholika wylać wszystka wódkę w zlew. Cos w głowie mówio ” nie rob tego” oddaj to komuś „przeciez twoi znajomi się ucieszą z takiego prezentu” daj sobie przerwę” „chociaż to sprzedaj i weź kasę” ale wiedzialem w środku serca, że muszę to zrobić. I wrzuciłem całą zawartość do pieca. Od tamtego czasu staram się być bliżej Boga, chodzę do kościoła mimo, ze też upadam i jest trudno. Walczę. Od roku mieszkamy w naszym nawym domu, bez grosza kredytu. Budowałem to z rodziną, to sam nie mając ani pieniędzy, ani wiedzy, ani umiejętności. Bozia z kapliczki, którą kiedyś zabralem bo budka była wymieniana na nową, do dziś jest pod naszyn dachem.
Mateusz Sz.

Mądry tekst znaleziony w necie. Do przemyślenia…