Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił cuda. Pan okazał swoje zbawienie, na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Wołaj więc z radością na Jego cześć cała ziemio! ️️

I CZYTANIE Dz 10, 25-26.

„Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do stóp i oddał pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: Wstań, ja też jestem człowiekiem. Wtedy Piotr przemówił: Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga. Wtedy odezwał się Piotr: Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my? I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem uprosili go, aby pozostał u nich jeszcze kilka dni.

Duch zachęca Piotra, aby udał się do domu Korneliusza. Następuje zmiana w myśleniu Piotra. Możemy zauważyć wysiłek apostoła, który chce porzucić „stare bukłaki”, dawne nauki religijne i przyjąć nauczanie Jezusa. Duch posłużył się bowiem poganinem, aby Piotr uwolnił się od dawnych schematów. Po raz pierwszy Duch pomija zwykłe kanały zbawienia i wylewa swoje dary na pogan. Nie dlatego że się nawrócili, oczyścili i modlili. W religii żydowskiej dzielono ludzi na godnych i niegodnych. Uważajmy, abyśmy i dzisiaj nie mówili, że nie jesteśmy godni zbliżyć się do Pan a i korzystać z Jego dobrodziejstw. Jeśli tak mówimy, to tkwimy w starym prawie i nie jesteśmy w zasięgu miłości Jezusa, w którym miłość Boga jest darem i należy go przyjąć. Stary bukłak daje bezpieczeństwo, nowy zaś przynosi wolność. Otwórzmy serca na słowo i porzućmy stare bukłaki, aby strumienie łask wylewały się na nas. 

II CZYTANIE 1 J 4, 7-10

„Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością. W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy”.

Miłość ma swój porządek: Bóg pierwszy nas umiłował, nasza miłość jest odpowiedzią na Jego miłość. Aby prawdziwe kochać, trzeba najpierw samemu doświadczyć tej prawdy. Miłość to zadanie moralne. To my mamy kochać, okazać się miłosiernymi, umieć dawać się ludziom. Jest obowiązkiem, domaga się czynów miłosierdzia i gestów miłości wobec innych. Jeżeli zawiera w sobie mniemanie, że jest ona z nas, to jeszcze nie jest tą miłością, o jakiej mówi Jezus. Nasza miłość ma być nie tylko wzorowana na Jego miłości, ale ma być po prostu Jego miłością. Nie ma innej możliwości, bo miłość jest z Boga, a nawet więcej – sam Bóg jest miłością. ‍️‍‍️‍

EWANGELIA J 15, 9-17

„Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

Czy można wyobrazić sobie miłość Boga do Syna? To jest coś, co przewyższa wszelkie ludzkie wyobrażenia! A taką właśnie miłością Jezus pokochał nas. Dlatego nazywa nas przyjaciółmi, nie sługami i dzieli się z nami tym, co usłyszał od Ojca. Z tego też powodu wybrał nas i przeznaczył na to, abyśmy przynosili trwały owoc. A jaka jest nasza odpowiedz? Czy odpowiemy przyjaźnią na przyjaźń? Czy damy się wybrać? Być przyjacielem Boga…czy może być coś piękniejszego? Pomyślmy dziś o tym. Przyjaźń z Bogiem nie ma nas krępować, Ona ma nam nadać nową jakość, którą jest świętość. To On nas wybrał na swoich przyjaciół, znając naszą słabość i wiedząc, że my przyjaźni dopiero się uczymy. Boża miłość jest zawsze dla Ciebie. Jest pewna i chce dać poczucie bezpieczeństwa i pokoju. Dziś dominującym słowem jest „miłość” i to na niej oprzyj cały dzisiejszy dzień i najlepiej całe życie. ❣️️