Szczęść Boże bracia i siostry!

Chciałem się z Wami podzielić historią mego nawrócenie.
Otóż do dwudziestego trzeciego roku życia żyłem w ciemności grzechu. Ponieważ moja Spowiedź święta nigdy nie była szczera. to dlatego też Sakramenty Święte, które przyjmowałem, nie oczyszczały mojej duszy z brudu grzesznego życia. Tylko w ten sposób dokładałem sobie do listy moich grzechów grzech najcięższego kalibru (świętokradzkie przyjmowanie Komunii Świętej). Ten sposób życia zaprowadził mnie na drogę, gdy miałem wypadek samochodowy. który według lekarzy miał być końcem mojego życia. Powiedzieli oni wtedy moim bliskim, iż do końca swych dni będę „leżał jak kłoda” i „milczał jak grób”. Może nie dosłownie to co powiedzieli brzmiało tak, ale sens tego być taki.
Ale na nasze szczęście nasz Zbawiciel walczy o nas do końca. I dlatego, gdy ludzie postawili na mnie krzyżyk, dał mi w darze Łaskę Żywej Wiary w Niego, co umożliwiło Mu rozpoczęcie procesu uwolnienia mnie spod jarzma grzechu. Dlatego też moje serducho od dawna rozgrzewa Boża Miłość, a tym samym Dekalog jest moim Żelaznym Kodeksem Moralnym, co daje mi szansę na Szczęście Wieczne już „tu i teraz”. Do pełni szczęścia brakuje mi tylko zdrowego i sprawnego ciała. A jest ono mi potrzebne do potwierdzenia czynami prawdziwości mojego świadectwa wiary, które od dawna daje na fb.
A gdy będę mógł w realu głosić Dobrą Nowinę moja radość istnienia będzie pełna.
A gdy nasz Pasterz będzie mógł posługiwać się mną zawsze i wszędzie zgodnie ze Swoją Wolą, będę się starał aby prędzej czy później zgromadził wszystkie owce w jednej owczarni. I świat wtedy odzyska harmonię, którą zburzyliśmy grzechem pierworodny

I Chwała Panu niechaj trwa na wieki!